Rosalie #9 - Just a little

Mistrzgry

Rosalie po chwili opuściła Rin, a sam wice-kapitan poprowadził Espadę na zewnątrz Baraków. W końcu byli sami, a sam shinigami westchnął
- No dobrze... - Odparł - To skoro tak się mają sprawy, to co wypadałoby zrobić? - Zapytał się całkowicie szczerze - Jest coś... co chciałabyś zobaczyć?

Asha

Rosa uśmiechnęła się, przekrzywiając lekko głowę w bok. - Nie znam Soul Society, więc nie wiem za bardzo co bym chciała zobaczyć. Może pokaż mi swoje ulubione miejsca? - zaproponowała miłym głosem, zadowolona, że będzie mogła chwilę odsapnąć. - Albo coś co warto zobaczyć.

Mistrzgry

Rzeczywiście. Rosalie nie znała przecież Soul Society. A raczej nie miała jak wiedzieć. Odchrząknął - No dobrze. Na dworze przeczystych dusz jest naprawdę bardzo wszędzie podobnie... Ale mogę opowiedzieć ci co i jak. Na pewno na kogoś wpadniemy... Tutaj nie jest tak bardzo interesując, jakby się wydawało. No. I to miejsce przypomina labirynt. - Odparł i ruszył w jedną z alejek.

Asha

Skinęła głową, gotowa do zwiedzania. - Labirynt, hm? W takim razie co jak ktoś się zgubi? Skacze na dach czy błądzi? - dopytała się z zaciekawieniem, idąc tuż obok niego. - Ale ciekawi mnie coś, macie baraki, gdzie pewnie są wasze kwatery. Nie macie prywatnych domów? Chociaż macie arystokrację, więc pewnie oni mają swoje dwory... - zmarszczyła lekko brwi. - Jak to działa? Gdy dwoje Shinigami chce założyć rodzinę? Wyprowadzają się gdzieś?

Mistrzgry

- Zazwyczaj tak, Skakanie po dachach jest... jakąś opcją. - Przytaknął na jej słowa - Zazwyczaj to mieszkamy w swoich barakach, więc mamy zaledwie swoje własne, małe pokoje. Tylko szlachta mieszka w swoich wielkich domach i posiadłościach, jak na przykład rodzina Kuchiki. Albo... - Przymknął swoje oczy i bardzo głośno odetchnął - Tsunayashiro. Nieważne. W każdym razie jeśli chcą założyć rodzinę to muszą jakoś sobie radzić. Jesteśmy... Raczej strażnikami pokoju w świecie ludzi, niżli... No.

Asha

- Brzmi jak zabawa. - zaśmiała się cicho, drepcząc sobie komfortowo obok niego. Jej blond grzywa bujała się w rytm jej kroków. - Eh, naprawdę? Brzmi to trochę niesprawiedliwie. Jedno nie wyklucza drugiego, prawda? - spojrzała się na niego, jakby zastanawiała się nad czymś. - Nie brzmiałeś jakoś na bardzo zadowolonego wymieniając tę rodzinę, Tsunayashiro. Niezbyt dobre wspomnienia?

Mistrzgry

- Niezbyt. Dobre kilka lat temu uprzykrzyli się mi i innym. - Odpowiedział - Ale teraz jest już wszystko po. Choć było to nieco ciężkie, jeśli mam szczerze mówiąc. No, ale masz rację. Nie wszystko w Soul Society jest w pełni perfekcyjne, jeśli to chciałabyś wypunktować, Rosalie. - Uśmiechnął się do niej lekko, nie czując się nieomfortowo w jej towarzystwie. Przynajmniej na pewno nie teraz.

Asha

- Brzmi jak długa historia. - przyznała, robiąc nieco zmartwioną minę. - Chętnie wysłucham, ale nie musisz się dzielić jeśli nie chcesz. - posłała mu uśmiech, śmiejąc się zaraz melodyjnie. - Ara, nie to miałam na myśli! Jestem ciekawa, po prostu. Zwykle Shinigami nie chcą z nami rozmawiać. Ale wolę to od walczenia ze sobą. - westchnęła i uśmiechnęła się do niego. - A ty? Masz jakieś pytania o Arrancary?

Mistrzgry

- Owszem, to bardzo... Zawiła historia, jeśli mam być szczery - Wyjaśnił - I tak, zazwyczaj jesteśmy... Po przeciwnych stronach barykady. I hmm.. Chyba nieszczególnie. Nigdy nie myślałem, że będę wędrować po ulicach Soul Society z potężnym i ład-... ładnym arrancarem - Nerwowo się uśmiechnął.

Asha

Zaśmiała się łagodnie, zadowolona z komplementu. - Dziękuję! Też nie sądziłam, że będę mogła spacerować z czarującym Shinigami po waszym mieście. Ale to miła odmiana. - a niech Aizen siedzi pod miastem, dobrze mu tak. Dobrze, że ją przytemperował, była mu za to wdzięczna, ale poza tym czuła się jak postawione do kąta dziecko. - Dziękuję, że tak się martwiłeś o nas tam na dole. - dodała ciszej. - I przepraszam za kłopot jaki sprawiłam.

Mistrzgry

- Nie nie. Wcale nie sprawiłaś mi żadnego problemu. - Pokręcił głową - To naprawdę nic takiego. Robiłem to, co należało. Chciałbym... żeby było mniej walk ogólnie. Dlatego cięszę się z twojej ob-
Nie skończył, bowiem oboje mogli usłyszeć kobiecy głos dochodzący zza jednego z zakrętów
- Hisagi?! Ty tutaj?
Przed nimi stanęła młoda kobieta z dosyć... Sporym Dekoltem, sporymi ustami i ciemnych oczach. Miała na sobie szatę Shinigami z różowym, wyróżniającym jej szalem i co najważniejsze, uśmiechała się
- A to kto? Hej! - Przywitała się z Rosalie

[/img]

Asha

Słuchała mężczyzny z uśmiechem, kiwając lekko głową. Chyba trafiła na kogoś, kto faktycznie nie przepadał za walką. W zasadzie to chyba pierwszy Shinigami jakiego poznała, który nie skakał do walki od razu. Uniosła nieco głowę gdy rozległ się kobiecy głos i zrobiła zaciekawioną minę, trzymając się blisko Hisagiego. Na widok kobiety zrobiła ciche "Oh" i uśmiechnęła się szeroko, składając dłonie z przodu, podziwiając jej strój. - Ara, pani Shinigami z dobrym gustem! - różowy szal bardzo jej się podobał. Duży dekolt był nieco zaskoczeniem, ale w sumie w porównaniu do Tier... - Podoba mi się pani kokardka! Ja swoje wiążę nieco inaczej. - wskazała gestem na własne kokardki na włosach i plecach, po czym się zreflektowała i skłoniła się uprzejmie. - Rosalie Rosa Rosalluvia, do usług. Hisagi jest tak miły, że oprowadza mnie po mieście. - uśmiechnęła się promiennie, zerkając na mężczyznę.

Mistrzgry

[/img]

- Matsumoto Rangiku, Wice-Kapitan dziesiątego oddziału. - Uśmiechnęła się do niej całkiem szczerze- Ty musisz być tym... - Tutaj zaczęła zdawać sobie sprawę kim ona jest - Pustym... - Jej uśmiech zaczynał być coraz bardziej pusty - Który... - Nie brzmiała na przerażoną czy zdegustowaną. Raczej zdawała sobie sprawę, że ma przed sobą Hollowa W soul Society - Hisagi się opiekuje. No cóż! Bardzo miły! Hisagi jest bardzo miły. - Odetchnęła - Ah. Wybacz. Miło mi cię widzieć, Rosalie. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do takich gości.
- Matsumoto-san, właśnie oprowadzam Rosalie po Soul soci-
- Tak! Mam świetny plan! Rosalie, widziałaś kiedyś kapitana na własne oczy! Może zrobimy Hitsugayi mały prezencik, hmmm?

Asha

Uśmiech Rosalie zaczął być coraz bardziej melancholijny gdy Shinigami przed nią zorientowała się, że ta jest Pustym. Spodziewała się właściwie wrogiego spojrzenia czy pogardy i gdy ta skończyła mówić potrząsnęła głową, falując złotymi włosami. - Rozumiem, nie mam wam tego za złe. - powiedziała całkiem szczerze i zrobiła zaskoczoną minę gdy ta chyba... ją polubiła? - Kapitana? Widziałam tylko Wszechkapitana Kyouraku, a tak to z dość daleka i dawno temu. - powiedziała, przykładając palec do policzka. - Hitsugaya to kapitan?
Była wdzięczna, że Hisagi był przy niej. Stała blisko niego, jakby go chciała złapać za ramię.

Mistrzgry

[/img]

Matsumoto uśmiechnęła się od ucha do ucha na tą wieść - Dobra, to ja mam taki plan - Zaczęła podchodzić do Rosalie z całkiem serdecznym uśmiechem - Słuchaj, Kapitan Hitsugaya jest trochę nieśmiały, ale jest bardzo słodki! - Powiedziała z pełnią zadowolenia - Możemy mu zrobić taki mały żart, na pewno się uśmieje!
- Rangiku-san, myślę, że to może być kie- - Nie dokończył, bo Matsumoto zasłoniła mu usta swoją dłonią - Aj tam aj tam. To jak tam Rosalie? Poznasz najbardziej obiecującego kapitana! A, możemy też kupić słodycze! Naprawdę je lubi!

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 Następny
Strona 1 z 10