Rosalie #9 - Just a little

Mistrzgry

- Myślę, że to kwestia przyzwyczajenia oraz.. Konserwatyzmu, jaki panował na dworze przeczystych dusz. Wszechkapitan Kyoraku jest naszym drugim wszechkapitanem. Poprzednim był Genryuusai Yamamoto, prastary Shinigami. - Odparł - Więc zmiany były niewsakazane. Dopiero od kiedy Kapitan Kyoraku dostał Awans to sprawy się poruszają do przodu. - Wyjaśnił kompleksowo, kiedy powoli zbliżali się do baraków dwunastego oddziału. OD razu mogła zauważyć różnice. Spore kominy z baraków i więcej metalowych części na ścianach ewidentnie wyróżniała owe baraki.

Asha

- Ah, rozumiem. No, ale to już jakiś postęp, hm? - cóż, przynajmniej sprawy nie stoją kompletnie w miejscu. - Ara? Te budynki się nieco różnią... z drugiej strony jeśli to oddział odpowiadający za badania naukowe, to nie wiem czego się spodziewałam. - przyznała z namysłem, podziwiając baraki dwunastego oddziału. - Wice-kapitanem dalej jest ta dziewczyna z warkoczem?

Mistrzgry

- Dokładnie. Od ponad stu dziesięciu lat to miejsce funkcjonuje za rozwój technologiczny. - Spojrzał się na unoszące się kominy dwunastego oddziału - Nie. Wice kapitanem jest Akon. Pani Nemuri... Nie przeżyła całego zamieszania z Wanderreich. - Odpowiedział lekko zmieszany - Ale.. Kapitan wyprodukował sobie nową córkę. Całkiem miła z niej dziewczynka - Powiedział do niej z kamienną twarzą dając znać, że nie żartuje.

Asha

Spojrzała się na niego z pokerową twarzą. - Wyprodukował. - powtórzyła. Nie brzmiało to jakby razem z partnerką spłodził kolejną córkę, a i wspomnienie co robił z tą dziewczyną z warkoczem... - Wyprodukował... - powtórzyła raz jeszcze, zamyślając się nad czymś głęboko. Wyciągnęła ręce z szerokich rękawów i potarła policzek. - Wyprodukował... jak? - zerknęła na Hisagiego.

Mistrzgry

- Z probówki. - Odpowiedział - Wczęsniej miał sześć córek, które musiał odsunąć z życia bo były... Popsute? - Tak się zastanowił - Przepraszam, to też ciężki dla mnie temat. Niewiele z tego rozumiem. Powinnaś się spytać samego kapitana. - Spojrzał się na wejściu - O... Cóż. Widać już na nas czeka. - Wskazał wejście, gdzie stała... Mała dziewczynka w stroju Shinigami. Uśmiechala się i machała w ich stronę - To Hachigo Nemuri. Właśnie ta córka.

Asha

- Z probówki? - no dobra. Nie była zaznajomiona z tym całym naukowym bełkotem, o ile był imponujący to ciężki do zrozumienia. - Ale sześć córek to imponujący... wynik? Ah! Ale urocza! - klasnęła w dłonie na widok dziewczynki, uśmiechając się szeroko. - Czy wy Shinigami wszyscy dobrze wyglądacie? Co kogoś spotykam to prezentuje się wspaniale. - zaśmiała się, dotykając go w ramię, sygnalizując, że i jego miała na myśli. - Ahhh, dzieci wyglądają tak uroczo!

Mistrzgry

- Hm, Nie wszyscy. Niektórzy są... duzi, jak wicekapitan sił karno egzekucyjnych - Wyjaśnił - Są też o niezbyt dobrej urodzie, jak ja na przykład - Odparł jej atak komplmentów.
Mała dziewczynka podeszła do dwójki i spojrzała się na Rosalie
- Dzien Dobry! Pani jest Arrancarem, prawda? Pan Mayuri dużo mówił. - Była całkiem miła, a jej głos był radosny i ciepły.

Asha

- Ara ara, co tam mamroczesz? - uszczypnęła go w bok, uśmiechając się bardzo promiennie. - Ktoś tu ma niską samoocenę? Chyba zaraz to zmienię. - posłała mu spojrzenie spod rzęs nim skupiła się na dziewczynce, pochylając się by ta nie musiała zadzierać głowy. - Oya, masz rację, jestem Arrancarem. Nie boisz się mnie? - uśmiechnęła się do dziewczynki, opierając łokcie o kolana, a podbródek o złączone dłonie. - Co takiego mówił?

Mistrzgry

Hisagi speszył się Bardzo na słowa Rosalie. Zarumienił się, to fakt, ale nie zdązył skomentować czegokolwiek, bowiem dziewczynka krzyknęła głośno do Rosalie
- Nie boje się! Pan Mayuri opowiadał, jak przeprowadzał na was eksperymenty! Ale teraz już skończył bo-
- Hachigo! - Usłyszeli głos dobiegający z wejścia - Wracaj do środka, bo jeszcze... OH JEJ! - To był męski głos, pełen radości. Był to nie kto inny jak kapitan dwunastego oddziału. Wyglądał jak zwykle osobliwie, ze swoim szalonym wręcz uśmiechem. Zaczął podchodzić do Rosalie

- Toż to żywy Arrancar! W Soul Society! Kto by pomyślał, że do tego dojdzie! Ależ to niesamowite. Witaj, potencjalny eksperymencie! Mogę cię dotknąć? - Pytanie było chyba na poważnie

Asha

Hehe, nadal wygrywała tę bitwę. Bardzo dobrze. Na słowa dziewczynki skinęła głową, przyjmując wiadomość o eksperymentach zaskakująco dobrze. Świat w końcu był okrutny. Nie zdążyła nawet wysłuchać dziecka do końca bo zjawił się jej... opiekun? I Rosalie przeżyła powrót do przeszłości po raz kolejny, tak ekscentrycznych osób się nie zapomina.
- A-Ah... Kapitan Mayuri, jak sądzę. - wyprostowała się, kłaniając się zaraz lekko na powitanie, próbując nawet odważnie spojrzeć mu w twarz. - Nazywam się Rosalie Rosa Rosalluvia i j-jestem gościem... wszechkapitana. - no dobra, udało jej się zepchnąć żenujące wspomnienia w dal, więc posłała mu nawet nieco skonfundowany uśmiech. - Ara? Dotknąć? O ile to nie będzie zbyt inwazyjne... - zgodziła się niepewnie.

Mistrzgry

- To rzeczywiście ja. Co ci o mnie nagadali? - Spytał się łapiąc włosy Rosalie. Wziął jej kępkę w ręcę, ale nie tak, by ją ciągnął - Hm. Wyglądają na prawdziwe. Niebywałe. Ah, tak, gosciem. Gość. Możesz zostać moim gościem. Co mogę ci włożyć w twoją dziurę Hollowa? - Spytał- Mam kilka rzeczy które chciałbym sprawdzić.

Asha

- Nagadali? Oh, nie, nic... po prostu pamiętam pana sprzed kilku lat jak walczył pan z ówczesną ósmą espadą i- - urwała, bo ją zatkało. Złapał ją za jej złotą, gęstą grzywę i na moment nie wiedziała co ma powiedzieć. - Są prawdziwe. - potwierdziła, ogłupiała. - Coś z nimi jest nie tak? - I chciał coś wsadzać w jej... - Co? Co pan by chciał...? - chyba zostawanie jego gościem nie byłoby najlepszym pomysłem. - ... eh? - aż się obejrzała na Hisagiego. Czy to było normalne?

Mistrzgry

- Oh, ozcywiście, że są prawdziwe! Puści zawsze będą chcieli imitować ludzi, więc to oczywiste. Ale nie ma to żadnych dla was zdolności bojowych. - Odpowiedział puszczając rękę - Myślałem nad pewnymi rezonatorami reiatsu, ale to mogłoby zniszczyć integralność twojej duszy. Ale może to być potężne dawki jakiś narkotyków, by zobaczyć jak puści na nie reagują. Ostatnio wymyśliłem taki, który sprawia, że osoby potencjalnie tracą na stałe swoją zdolnosć intelektualną? Chciałabyś sprawdzi-
- Panie Kapitanie. - Odparł Hisagi - Z całym szacunkiem, ale pani Rosalie jest honorowym gościem i nie ma zamiaru być wykorzystywana w eksperymentach. - Odparł kiedy ta się na niego spojrzała
- Eh, Wy i wasze zasady. Zawsze takie nudne.

Asha

Zamrugała powoli i uśmiechnęła się nerwowo. - Cóż... mam je chyba z próżności. - przyznała. Chyba nie było innego powodu dla posiadania tak długich i bujnych włosów. Ale kolejne słowa kapitana sprawiły, że Rosa uśmiechnęła się szerzej i przysunęła się do Hisagiego, obejmując rękami jego ramię, przytulając się do niego. - A-Ara, kapitanie Mayuri, jeśli kiedykolwiek poczuję ochotę na przysłużenie się rozwojowi wiedzy to wiem, gdzie mam się zgłosić. - lepiej go nie urazić, bo zainteresowała ją jego praca z tym dzieckiem. Może jej się to kiedyś przyda... W zamian może spróbuje znieść jakiś jego eksperyment. - Ale na razie jestem przywiązana do wice-kapitana Hisagiego. Może innym razem oddam się w twoje ręce. - chociaż i ta wizja była dość przerażająca.

Mistrzgry

HIsagi nie spodziewał się przytulenia, więc spojrzał się na nią zdziwiony, ale i zaskoczony. Ponownie się zaczerwienił, ale starał się zachować pełną powagę
- Właśnie, będziemy się już zbierać, kapitanie Mayuri.

- Ach tak, tak. Idźcie sobie robić jakie tam rzeczy chcecie. To oczywiste. - Machnął ręką - Idziemy, Hachigo. Wracamy do laboratorium!
- Tak jest, Panie Mayuri!
I odeszli. Hisagi spojrzał się jeszcze raz na Rosalie
- H-Hej! Udało siejakoś przetrwać. Wszystko w porządku?

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 Następny
Strona 3 z 10