Rosalie #13 - Power Month

Mistrzgry

Szybki ruch Rosalie pozwolił sprawić, iż jej noga wylądowała prosto w jego brzuchu. Cios dotarł, ale Rosalie mogła wyraźnie poczuć, jak właśnie w to kolano którym uderzyła wbija się kolejne ostrze. Z ciała Miecza wydobyło się kolejne ostrze, które wbiło się nieco przed odesłaniem miecza nico dalej
- Świetnie! Potrafisz coś! Niech dostrzeżmy śmierć! - Odparł, a w jego złączonych dłoniach z mieczamy zaczęły wyrastać kolejne. - Jestem Miecz, imie tego który cię zabije!!

Asha

Odskoczyła w tył, tworząc dystans między sobą a tym młodo brzmiącym Pustym. Jej spojrzenie padło na swoje kolano a następnie wbiła wzrok w przeciwnika. - Masz irytującą umiejętność. - przyznała, łagodnie ruszając kolanem. - I nie, nie wydaje mi się. - ciekawiło ją czy z tych swoich włosów też stworzy miecze. Przykucnęła, napinając mięśnie w nogach by wyskoczyć w jego kierunku, chcąc stworzyć swoją iluzję by odwrócić jego uwagę. Jeśli Miecz skupi się na iluzji od frontu, Rosa będzie chciała zjawić się za nim i złapać go za włosy, ciągnąc je do dołu by odsłonił gardło.

Mistrzgry

Miecz, o ile lubił walkę, do najbystrzejszych należeć nie mógł. Ruszył bez namysłu na jej iluzję kręcąc się wokół niczym blender tnąć klona Rosalie na miliona kawałków. Nieuciął jednak nic, bowiem Rosalie pojawiła się na jego tyle i złapała z włosy. Miecz się zdziwił, ale nie wytworzył z nich ostrzy. Wytworzył za to z nich ciernie które owinęły się wokół królewskiej dłoni wbijając je w jej ciało. Ale koniec końców jego gardło zostało odsłonione
- MAM NAJSILNIEJSZSE HIERRO! NIE ZABIJESZ MNIE!

Asha

Rosa nie przejmowała się na razie cierniami, a walczyła już z kimś o silnym Hierro. Blondynka przytknęła palce do szyi Pustego, jakby filuternie drapiąc jego skórę paznokciami i zaczęła ładować Cero, trzymając go żelaznym uściskiem na miejscu.

Mistrzgry

- HAHahhaha! To sięnazywa Duch walki! - Krzyknął miecz, nadal obwiązując Rosalie swoimi cierniami. Cero zaczęło być ładowane, ale ten ani rusz nie miał zamiaru się poddawać. Rosalie usłyszała chrzęst łamanych kości, ale nie były to jej, a Miecza. Jego Nogi i stawy przerzuciły się na drugą stronę, a ten miał zamiar wyskoczyć z tych nóg, by móc ją kopnąć swoimi odwróconymi nogami prosto w głowę.

Asha

Jej ogon śmignął by opleść jego nogi i przytrzymać je w miejscu, chcąc wypalić Cero wprost w jego głowę. Zacisnęła zęby i szarpnęła jego włosami mocniej w dół, unosząc jednocześnie nogę by oprzeć raciczkę o jedno z jego kolan i pchnąć w dół.

Mistrzgry

To był szybki Ruch. Miecz zdołał jedną nogę wyrwać z uścisku Rosalie i to dosłownie. Oderwał sobie część nogi, by móc ją wydostać i kontynuować swój atak. Jego kopnięcie minęła się z celem i trafiło w ramię, zanurzając swoje ostrze w jej ciele.
Ale koniec końców reszta poszła po myśli Rosalie. Cero zostało wystrzelone prosto w jego ciało, a on sam został mocniej przygwożdżony do ziemii z dosyć sporym hukiem.
- AAAAAAAAAAAA! -wrzasnął Miecz, ale nie z bólu, a z zachwytu. To było oczywiste, że nie umrze po rontalnym atakiem Cero - DALEJ, MOCNIEJ! WALCZMY DALEJ!

Asha

- Ugh, dogadałbyś się z Grimmem. - mruknęła, puszczając jego włosy i uchyliła powieki, przyglądając mu się chłodno. Skoro stała nad nim uniosła wysoko nogę, aż do głowy i chciała opuścić ją na tors Miecza, wykorzystując jeden ze swych ataków specjalnych - mającego go wgnieść w ziemię.

Mistrzgry

Potężny cios został skierowany prosto z nogi Rosalie na jego Tors, dobijając go do ziemii oraz wytwarzając niewielką falę uderzeniową od siły trafienia. Poczuła, jak coś wbija się w jej kolec. Ewidentnie miecz potrafił tworzyć i modyfikować swoje ciało, bowiem jego włosy nie puszczały nawet, jak puściła jego włosy.
- Mogę! Mogę Nadal walczyć! NADAL! - Krzyknął, nie poruszając się nawet na milimetr.

Asha

Drgnęła jej powieka i stanęła wręcz na nim, dociskając go swym ciężarem. - Ara, zaczynasz mnie denerwować. - powiedziała, kucając na nim i musnęła palcami wolnej ręki jego szyję. - Możemy walczyć dalej, ale skończy się tym, że połamię ci każdą kość w ciele. Będę sama ranna, ale będę tak zła z powodu rozlewu mojej cennej krwi, że mogę przestać myśleć logicznie. - nacisk jej paznokci na jego szyję zaczął narastać. - Przyszłam z propozycją współpracy, jeśli cię pokonam to zrobisz co ci rozkażę. Albo masz drugą opcję i będziesz pierwszą duszą, którą zjem od bardzo, bardzo dawna. Denerwujesz mnie. Znaj swoje miejsce. - jeśli Miecz zacznie się rzucać Rosa załaduje Gran Rey Cero.

Mistrzgry

Miecz przez chwilę się wił i lekkie kolce raniły Rosalie, ale nie mogło jej to powsrzymać od ładowania Gran Rey Cero. Śmiech Miecza przerwał się na chwilę, kiedy zobaczył w jakiej jest sytuacji. Pewnie, Rosalie była nieco ranna, ale Gran Rey Cero sprawi, że ta będzie jeszcze bardziej, a on sam po prostu wyparuje. Segunda mogła poczuć, jak jego ciało się luzuje, a on sam odpowiada
- Nie dam sobą pomiartać i rozkazywać. Nie dam sobie rozkazywać. Nie poniże swojej dumy, by ci służyć. Chce walczyć i chce wygrywać. - Spojrzał się na jej Gran Rey Cero - Ale byłbym najgłupszym pustym, gdybym nie docenił twojej siły. - Miecze na jego rękach zaczęły wrastać w jego ciało - Jesteś na tyle silna, bym mógł cię nazwać królową. Ale kiedy urosnę w siłę, wyzwę cię ponownie. I ponownie. Póki cię nie zabije.

Asha

Gdy zaczał mówić przestała ładować atak, ale nie puszczała go jeszcze. - Nie obchodzi mnie czy będziesz mi służyć czy nie. Chcę się stąd wydostać i mi w tym pomożesz. Możesz mnie wyzywać na walki ile chcesz jak stąd wyjdę i ta cała bezsensowna nowa wojna się skończy. - puściła go i wstała, przyglądając się swojej zakrwawionej ręce. Wciąż z otwartymi oczami zlizała część z niej, jakby chcąc ją zatrzymać w sobie. - Kto został? - zapytała zerkając kątem oka na Burzę.

Mistrzgry

- Hahahaha... Jesteś silna. Naprawdę silna. Kiedyś na pewno cię zabije. Ale nie teraz. Nie. Teraz udam się z tobą i spojrze na twoją porażkę w tym miejscu. Nikt, ale to nikt nie ma prawa się stąd wydostać. Ciernisko jest nieskończonym więzieniem.
Burza natomiast sprawnie zerknął na Rosalie, jakby spodziewał się takiego obrotu spraw - Został tylko i wyłącznie jeden pusty. Najmądrzejszy ze wszystkich zamieszkałych w Ciernisku. I najbardziej przebiegły. Nazywamy go tutaj Twarz. Wracając do Rozmowy o Aizenie. Gdzie można spotkać tego Aizena? - Zadał pytanie, jakby walka była tylko niewielkim przerywnikiem.

Asha

Rosalie wysłuchała Miecza poprawiając w międzyczasie swój wygląd. - Naprawdę musisz mieć tylko walkę we łbie skoro mówisz sprzeczne z sobą rzeczy. - skomentowała narwanego Pustego, obserwując go swymi lodowatymi tęczówkami. - Któż tak powiedział? Nikt nigdy nie próbował się stąd wydostać z tego co mówicie, więc skończ te groźby. - zrobiła wdech i... przymknęła oczy, uśmiechając się miło do Burzy. - Maa, to będzie trudne bo nie da się do niego dostać. To nie jest ktoś kogo chcesz spotkać, Burzo.

Mistrzgry

- Z władcą Cierniska nie da sięwalczyć! ZOBACZYSZ SAMA! - wrzasnął i z ogromną niechęcią na ustach zaczął podążać za samą Rosalie.
Sam Burza wysłuchał słów Rosalie udając się wgłąb Cierniska, prowadząc całą ekipe do ostatniego pustego. - Aż tak? Wydaje się to całkiem interesujące. Ale skoro wywołuje takie emocje, to zaufam ci w tej mierze. Brzmi jak ktoś rzeczywiście nieśmiertelny. Interesujące. - Kiwnął swoją głową, po czym zbliżył się do Rosalie. Nie na niebezpieczną odległość, ale jednak, nieco bliżej - Twarz jest bardzo nieprzyjemnym Pustym. Powiada się, że nigdy nie walczył, kiedy był jeszcze poza cierniskiem .

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 5 z 8