Rosalie #13 - Power Month

Asha

Musiała przyznać, że historia Pustego-żabki ją zasmuciła. Wiedziała, jak to jest być samej, więc tym bardziej chciała ją wyrwać z rąk Cierniska. Nie chciała pozwolić by Ikra na nią spadła i nie chciała jej podnosić. Uznała, że najlepiej będzie ją przeciąć tak by jej nie poruszyć. Ptak zaś cały czas atakował Miecz dopóki ten nie rozpadnie się całkiem.

Mistrzgry

Szybkie ataki ptaka atakowały Miecz, który starał się za wszelką cenę przeciąć ogień, ale to nic nie dawało. W końcu ognik uderzył tak mocno, że część podłogi pod nimi zrobiłą niewielką dziurę. Miecz przestał sie ruszać.

Jedno precyzyjne cięcie. Tyle potrzebowała Rosalie by móc dostać się i wchłonąć Ikrę. Prosty atak, wyczucie pędu i momentu i... nastało cięcie. Ikra spojrzała się na Rosalie chyba po raz ostatni po wykonaniu tego cięcia, a część z niej od razu wchłonęła Rosalie. I, pomimo jeszcze lżejszego poczucia ciała poczuła coś jeszcze. Widziała Reiatsu, jak płynie po całym ciernisku. Widziała miliony pustych, którzy się tutaj znajdują, każdy uwięziony w Ciernisku, a sam Władca ma ich w zanadrzu mnóstwo, zarówno tych silnych, jak i tych słabych. Ewidentnie jej ewolucja w tym momencie zaczęła osiągać prawdziwie wysoki poziom. Być może... Być może będzie w stanie sama zatrzeć granice pomiędzy pustymi a czymś... Co jest wyżej, choćby minimalnie. Tak niesamowite postrzeganie świata, przez Reiatsu i samą jej siłę było czymś innym. Było osobistym doświadczeniem. Dodatkowo jej ciało... Jej ciało mogło teraz zmieniać dowolnie swój ciężar. Mogła być lekka jak piórko, a i tak ciężka, że nie istniała siła, która byłaby w stanie ją poruszyć. To była moc od samej Ikry. Ognik powoli wracał do niej z fragmentem miecza właśnie.
- TO NASZE CIERNISKo. NIE MASZ PRAWA ZABIERAĆ WSZYSTKIEGO, CO NIE NALEŻY DO CIEBIE. ONO NALEŻY DO NAS, SŁYSZYSZ?!
Chamara, tysiące pustych zostało momentalnie wypuszczona na Rosalie, by pochłonąć ją w całości.
Minutę temu by zmarła od takiego ataku.
Teraz po prostu wiedziała, że to nic nie da.

Asha

Aż wyrwało się jej ciche westchnienie gdy zobaczyła płynące Reiatsu. Był to widok, którego nie spodziewała się nigdy ujrzeć a jednak dane jej było to zmienić. Czym w sumie się stawała? Nad tym będzie myśleć jak już się stąd wydostanie, zostało jej jeszcze kilka ostatnich podrygów Cierniska.
- Ależ z ciebie hipokryta. - mruknęła pod nosem. - Przecież sam zabierałeś zanim ich siła stała się twoja. Zamknij się.
Widząc Pustych, którzy na nią skoczyli Rosalie uniosła lekko dłoń, wskazując ich palcem, ładując najpotężniejsze Cero jakie mogła. Jeśli uda jej się zniszczyć to miejsce jednym atakiem Rosa będzie czuć sporą satysfakcję.

Mistrzgry

Najpotężnejsze Cero jakie mogła? Nie zdąży go naładować. Nie dlatego, że puści poruszali się zbyt szybko. Raczej o to, że Rosalie była na takim etapie, że ładowanie takieco Cero zajęłoby zbyt wiele czasu. Jej Cero również się zmieniło. Było na pewno ciemniejsze, przesycone Reiatsu, ale i było w nim coś, co dało się usłyszeć - a raczej nie usłyszeć. Było całkowicie Bezdźwięczne. Potężna wiązka energii uwolniła się z niej wystrzeliwując potężny pocisk w chmarę pustych niszcząc ich właściwie doszczędnie.
- NIE POZWOLIMY NA TO. OPUŚĆ NASZE CIERNISKO NA ZAWSZE. NIGDY WIĘCEJ TUTAJ NIE WRACAJ! NIGDY PRZENIGDY. - odpadł władca Cierniska.
Płomień zaoferował jej jeszcze wchłonięcie potęgi Miecza, jeśli miała taką ochotę.
W miejscu, gdzie wystrzeliła Cero pozostała białą wyrwa. To chyba, jesli w ogóle, wyjście z tego dziwnego miejsca.

Asha

Spojrzała się z lekkim zdziwieniem na swoją dłoń, mrugając kilka razy ze zdumieniem. No proszę...
Wchłonęła jeszcze potęgę Miecza i pokazała ząbki w uśmiechu. - Mou, gdyby nie to, że mi się spieszy... kiedyś tu wrócę. I gdy wrócę czeka cię ciężki czas. Ta taa~ - posłała całusa w losowym kierunku i śmignęła ku wyjściu. O ile to było wyjście.

Mistrzgry

Miecz był prostym pustym. Jego historia nie jest tak bardzo tragiczna czy smutna jak reszty pustych. Ot - potęga, siła, pożeranie. Potęga, siła, pozerania, potęga. I tak w kółko. Jego siła była niezrwównana. Każdy się bał, bo był nie do zabicia. Mógł zmieniać dowolne swoje ciało. Zabawną rzeczą jest fakt, że nie wyruszył na księżyc w poszukiwaniu mocy. Był zbyt głupi na to, by odkryć to samemu. Został zaprowadzony tam przez przynętę, podobną do Septimy i został wchłonięty. Taka prosta historia, którą poznała Rosalie.
Świat wokół niej wydawał się coraz bardziej oczywisty. Na całe szczęście nie czuła, że zmienia się z charakteru, czy jej myślenie ulega zmianie. Ale jej poziom mocy już tak. Dodatkowo Moc miecza była dosyć oczywista. Póki jej Reiatsu na to pozwala, posiada natychmiastową regenerację.

A przejście ku bieli chicało być zatrzymane przez Władcę cierniska. Puszczał na nią mroczną energię, która miała zamiar ją wchłonąć, ale to na nic. Nie zniszczyła go całego, ale jej siła woli zdecydowanie pozwoliła na to, by się stąd wydostać. Biel zaczęła otaczać ją coraz bardziej i bardziej.
- Dobra robota, Rosalie. Teraz będziemy ci służyć.
- Tak.
- Korzystaj z nas mądrze.
- I SILNIE!.

Asha

- Będziecie cały czas ze mną rozmawiać? - zainteresowała się, stukając się długim paznokciem w pierś. - Przepraszam, to dla mnie nowa sytuacja.
Oh, jak chciała już stąd wyjść i zobaczyć Veila!

Mistrzgry

Przechodząc w biel już nic jej nie ścigało. Powoli czuła, że opuszcza Ciernisko, gdziekolwiek i czymkolwiek by to nie było. Czwórka głosów, ale głównie Burza, zapewnił ją
- Nie. W ciernisku mamy dużo woli, ale poza nim nie będziemy mogli za bardzo z tobą rozmawiać. Choć, prawdopodobnie, kiedy się skupisz będziesz mogła z nami porozmawiać. Nie zostaliśmy dosłownie przez ciebie pożarci. Jesteśmy częścią ciebie, a raczej nasze moce. Nie będziemy się odzywać w losowych momentach życia, póki ty tego nie zapragniesz.
- Tutaj.
- Nie martw się. Nie widzimy też, czego robisz w swoim życiu. Jesteśmy jakby... wewnątrz twojej duszy, nie ciała! Więc nie będziemy cię podglądać.
- Ale będziemy ci towarzyszyć w każdej batalii od teraz!

Asha

Uśmiechnęła się lekko i poklepała po sercu. - Dobrze wiedzieć. Cóż... dziękuję za pomoc tam. Naprawdę mi przykro, że skończyliście w Ciernisku, ale postaram się wykorzystać wasze umiejętności w przyszłości. Kiedy przyjdzie czas przekażę te umiejętności i swoje własne komuś kolejnemu. - postanowiła.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Strona 8 z 8