Baium #5 - Hunt, therefore Hunted

Aendor

Ej, pomijając ten brak twarzy i dziwny akcent, zdawała się emanować Rosalie-ową aurę. Przynajmniej tak mu się wydawało na pierwszy rzut oczu. Zmrużył bacznie powieki i wykonał ten kroczek na bok by się pokazać, ukazując siebie w całej swej arrancarowej okazałości.

Chciał coś powiedzieć, ale tylko otworzył dzióbek i go zamknął, składając rąsie przed sobą w koszyczek i tak no stojąc na zasadzie: "no siema".

Mistrzgry

- Och, no i pięknie, jaki przecudowny - Uśmiechnęła się - No dobrze, jak tutaj trafi- Tutaj zatrzymała się na chwilę obserwując Baiuma od stóp do głów - Oh... Jesteś... Hollowem? - Była bardzo zaskoczona, ale na pewno nie negatywnie nastawiona do niego samego - Tego się nie spodziewałam.

Aendor

- Arrancarem. - Poprawił, wysuwając lekko szczękę jakby się naburmuszył za bycie nazwanym tylko "hollowem". Nawet rączki skrzyżował na piersi i cicho "hmpf"-nął. - Też się tego nie spodziewałem. Nie planowałem tego, ale nie sądzę, bym bez tego mógł osiągnąć swój cel do końca. - Zwrócił wzrok na kobietę. - Kim jesteś? - Zapytał, przechylając łepek na bok.

Mistrzgry

- Jestem Edwiga Schwarz. Nowy Quincy ,,U" . Od ,,Undead" ! - Westchnęła - Ale to chyba widać. A jaka jest twoja litera? Jestem bardzo ciekawa - Odpowiedziała - Cel do końca? - Obróciła głowę na bok - Masz jakieś zadanie?

Aendor

- Baium. - Nie nie miał innych imionek czy nazwisk, więc tylko tak się przedstawił. Rozplótł ręce, stojąc prosto z lekko zaciśniętymi piąstkami. Zorientował się, że możliwie za dużo powiedział, więc postarał się to odkręcić. - Każdy z nas ma jakieś zadanie. Moje jakimś sposobem poprowadziło mnie tutaj. - Odparł, patrząc prosto w oczy... oko i oczodół Edwigi. - A co do litery to... ehm... - Uniósł pytająco brewkę. - ...nie mam? Nie wiem. Jak to sprawdzić? -

Mistrzgry

- Och, nie wiesz? - Zdziwiła się - No tak, to musi być trudne tak od razu. Ale nie martw się, Baiumie, mogę ci w tym pomóc jak tylko zechcesz! - Powiedziała zadowolona - Ale to jak wrócimy do Warhwelt. Bo jak mniemam wracasz ze mną, prawda? Poznasz pana Findana, Renatę i wiele innych, jak tylko zechcesz. W ogóle... Hu, stare to miejsce. Jak je znalazłeś? - Była bardzo miła i nie wydawało się, że jest jego wrogiem. Przynajmniej na razie.

Aendor

- Jaa... nie znalazłem go. To ono znalazło mnie. - Odpowiedział w zasadzie szczerze, bo nie planował się tu dostać. Myślał intensywnie nad złożoną propozycją. Gdy tylko ją zaoferowała, wszystko w nim podskoczyło: Był zaprzysiężony Vivian, całemu Las Noches, Hueco Mundo było jego domem a teraz ten dziwny świat miałby nim zostać? To nieprawdopodobne i nie do pomyślenia. Ale nie mógł wrócić, Vivian zakazała. On sam sobie zakazał.

Nie chciał zdradzać wszystkiego, ale gdzie indziej może zdobyć artefakt quincy jak w świecie quincy? Wziął głębszy oddech. - Tym bardziej nie wiem jak je opuścić... -

Postanowił postawić na coś, co po sobie zaobserwował w rozmowie z innymi. Jego forma dawała mu pewną przewagę, więc zamierzał zagrać kartę skołowanego malca. O tyle mu było łatwiej to odgrywać, bo faktycznie był zagubiony. - Nie pozostaje mi nic innego, tak? Pójdę z panią Edwigą. - Opuścił wzrok na posadzkę, pląsając po niej bez widocznego celu.

Mistrzgry

- Świetnie. - Odpowiedziała - Zatem za mną, mały Baiumie. Warhwelt zajmie się tobą doskonale. Nauczymy cię technik i poznasz tam samych super Quincy - Zarzuciła - Tylko unikaj mojej siostry. No i ogólnie bądź miły dla wszystkich - Powiedziała jak do dzieciaka - Bo nie lubią jak jesteś niemiły. Chodź za mną pójdziemy gdzieś indziej! I ruszyła sama stamtąd skąd przybyła.

Aendor

Trochę mu średnio brzmiało przesiadywanie z Quincy dłużej niż potrzebuje by zdobyć artefakt. A to brzmiało jak długi czas, nauka technik i tym podobne...

Westchnął mentalnie, ale nie miał dużego wyboru, tym bardziej będąc na terenie Quincy. Będzie musiał sprawdzić, gdy przyjdzie pora, czy descorrer nadal działa w tym miejscu. Pozostało mu więc pójść za Edwigą. Przy okazji odetchnął na jej reakcję, że zwraca się do niego jak do dziecka. Przypominało mu to pustych z Las Noches, szczególnie Rosę i rowerek.

Zatęsknił przez chwilę.

Potrząsł głową by nie odpływać i nie latać myślami w chmurach będąc na terenie... chyba wroga? Z czasem, jak o tym myślał, czuł, że ta linia zaczyna się zacierać.

- Ja? Ja nie jestem niemiły. Może uparty, ale nie niemiły! - Podbiegł bliżej Edwigi. - Jak rozpoznać tę siostrę? Jest silna? -

Mistrzgry

- Właśnie nie! Jest praktycznie najsłabsza ze wszystkich nas! - Powiedziała z... pogardą w głosie? - Mało potrafi i tym podobne. Gardzę słabeuszami - Wyjaśniła, cały czas nadal tym tonem pełnym dobroci, co budziło pewien kontrast - Więc, trafiłeś tutaj i teraz zostaniesz z nami. Ale super! Findan się ucieszy, jak cię zobaczy! - Powiedziała podchodząc do jednej s kolumn dotykając ją, a ta się lekko uchyliła - Zapraszam do środka! Warhwelt wita!

Aendor

Sposób w jaki opowiedziała o swojej siostrze wcale go nie zadziwił. Nawet poczuł się lepiej, że tak ją określiła. To nie tak, że mógł mieć podobne myślenie, ale teraz poznał się na jej podejściu - to wiele mówiło o niej samej.

Spojrzał na przejście, rejestrując dokładnie jak się ono otwiera. Będzie się uczył od Quincy o tym jak to jest być Quincy - im dłużej o tym myślał, tym bardziej ten prospekt mu podchodził do gustu. Tylko jaki cel zamierza faktycznie osiągnąć z tego tytułu? Pewnie już wiedział, ale potrzebował więcej informacji o tym miejscu. Pozwolił na to, by entuzjazm Edwigi się na nim odbił, odgrywając swoją rolę za pewne tak jak ona odgrywa swoją. Uśmiechnął się lekko do kobiety. - Nie mogę się doczekać! - Przyznał, nawet nie kłamiąc. Przekroczył próg utworzonego przejścia.

Mistrzgry

Edwiga zatem przeprowadziła go przez przejście. I to było nic w porównaniu do Garganty Przejście zadziałało od razu, przez co właściwie Baium mógł od razu zobaczyć gdzie się znalazł. Spore, marmurowe i nieco puste miasto.

Wszystko było takie czyste i białe, a na niebie widniał wieczny dzień, tyle, że bez żadnego słońca. Przestrzeni było tutaj mnóstwo, ale też łatwo można by było się tutaj pogubić.
- No, i jesteśmy mały Baiumie - Odpowiedziała - Od razu zmierzajmy do centrum, o tam, byś porozmawiał z panem Findanem, dobra?

Aendor

Po przejściu na drugą stronę, mimo iż był zaznajomiony z bielą Hueco Mundo, to ta biel aż raziła go w oczy. Było zdecydowanie ZA biało. Wpierw jego źrenice zwęziły się do granic możliwości, aż musiał zmrużyć powieki by przyzwyczaić wzrok do tego obrazu.

- Uh... bielutko. - Mruknął, mrugając oczami nagminnie. Mimo tej rażącej bieli, połykał otoczenie spojrzeniem na tyle na ile mógł. To było niczym przeciwieństwo Hueco Mundo - w szczególności z tym niebem. Takie... nienaturalne, takie niebieskie. Sklepienie takie powinno być? Gdzie księżyc? Niepokoiło go to, że nadal czuł się tu znośnie pomimo tak wielu niezgodnych z nim rzeczy. - Pan Findan. Tak, chcę go poznać. A jaki on jest? - Przez chwilę pomachał ręką by zorientować się w przestrzeni, prawie jakby na ułamek sekundy przyślepł i potrzebował się odnaleźć w otoczeniu.

Mistrzgry

- Jest naprawdę miły. I bardzo silny, jeśli o to ci chodzi - Wyjaśniła Edwiga - Dba o nas, ale jest często bardzo zajęty. - Pokiwała głową - Ale na nowego QUincy z wielką chęcią poświęci pewien czas. Jest... - Zastanowiła się przez chwilę - Nosi wielkie brzemię. Jest naprawdę wspaniałą osobą.
Kobieta prowadziła go do wielkiej budowli. Przy wejściu znajdowały się spore, białe drzwi bez żadnych strażników. Do tej pory nie widział tutaj nikogo, zupełnie jak miasto... bardzo puste.
Chyba jeszcze bardziej pusto niż w Las Noches.

Aendor

Cicho i spokojnie... niebezpiecznie? Cisza nie zawsze była dobrym zjawiskiem. I chociaż nie miał ku temu podstaw, by to czuć, to jednak pustka w miejscu które wyglądało na takie co nie powinno być puste, zasadziła w nim ziarenko niepokoju, gryzące się z poczuciem jakby był w domu.

Niby starał się udawać zagubienie, ale mu to nie wychodziło. Nie udawał go, bo faktycznie był zgubiony. Czuł się jakby zostawił za sobą coś ważnego w chwili gdy dotknął miskę. Mimo to kroczył przed siebie i rozglądał się po budowlach spod przymrużonych oczu. - Brzmi znajomo. Skoro on jest tu liderem, to musiał sobie na to zasłużyć. - Mruknął pod nosem, a jego wspomnienia ponownie popłynęły. Liderzy i podkomendni, wpierw on był jednym, teraz zdaje mu się, że staje się drugim. Wpierw tam, teraz tu.

Potrzebował zająć myśli rozmową. - Czemu to miejsce jest takie puste? Zawsze takie było? - Uniósł wyżej głowę spoglądając na "martwą" część oblicza Edwigi.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 Następny
Strona 6 z 9