Seiji #1 - Kłopoty

Shu

- Riruka... przyprowadź go. - spojrzał poważnie w oczy dziewczyny nim odszedł za Kapitan. - Proszę. - a potem ruszył posłusznie za kapitan Isane. Widok tej blondynki sprawił, że poczuł dwie różne sensacje w brzuchu. Wściekłość i... coś czego nie potrafił wytłumaczyć. A raczej nie chciał przyznać.
- Co to ma znaczyć? Wróciłaś do własnego ciała po tym jak przybrałaś moją postać? - oznajmił chłodno i zatrzymał się na bezpieczny dystans od niej. Nadal jednak coś tu było nie w porządku.

Mistrzgry

Riruka tylko skinęła i używając Bringer Light zniknęła z baraków oddziału. Oh, była całkiem szybka jak na człowieka, to trzeba przyznać.
Zaraz na wejściu kobieta uniosła brwi zaskoczona, jak zobaczyła Seijiego
- P-Panie wicekapitanie Seiji? A-ale o co pani chodzi? N-Nic nie zrobiłam! - Mówiła w pełnym szoku i zaskoczeniu.

Shu

Seiji nie dał się zwieść. Patrzył na nią surowo i wydawał się bardzo ostrożny względem jej osoby.
- Zdradź mi imię twojego Zanpaktou i wyjaśnić co robi. - polecił mrużąc oczy.

Mistrzgry

- Ale.. Ale panie Seiji... Jeszcze nie przebudziłam swojego Zanpakuto... - Powiedziała przerażona rozglądając się po okolicy. - K-kapitan Isane. Co się tutaj dzieje?
- Nie wiem, ale musimy to wszystko wyjaśnić. Uspokójny się wszyscy bo inaczej-
Bo inaczej pojawi się Tsukishima w świetle zielonej poświaty i z lekkim uśmiechem na twarzy, trzymając miecz w ręce wbije go prosto w serce dziewczyny.... I tak też się stało.

Shu

Już chciał coś powiedzieć do dziewczyny, ale nie zdążył. Tsukishima przebił ją... mieczem.
Seiji zamarł oszołomiony tym co właśnie zobaczył.
- T...Tsukishima co ty robisz!? - krzyknął i natychmiast dobył własnego ostrza celując jego końcem w Fullbringera.

Mistrzgry

Kapitan Isane i dziewczyna również byli w szoku i już mieli go atakować, lecz okazało się, że... dziewczyna nie ma żadnej rany na ciele. Ani jedna kropla krwi nie wydobyła się z jej ciała, a Tsukishima uniósł swój miecz
- Book of the end - Wyjaśnił - Poruczniku Seiji. Mój Fullbring pozwala na umieszczenie siebie w przeszłości osób, które tknę swoim mieczem.
Odchylił swoją broń, która powoli zniknęła
- Chciałeś, bym to sprawdził, więc uchylam się do twojej prośby. - uśmiechnął się lekko patrząc na dziewczyne. Ta za to zszokowana popatrzyła się na niego
- T-Tsukishima! -krzyknęła bez namysłu - S-szybko, dobrze, że jesteś! Uciekajmy!
I ta próbowała się podnieść, chcąc biec w stronę okna i to dosyć gwałtownie!

Shu

Seijiemu zajęło chwilę zorientowanie się co się stało, ale po chwili zrozumiał. Opuścił broń i powoli kiwnął głową na wyjaśnienia Tsukishimy. Widząc jak dziewczyna próbuje uciec spojrzał na nią krótko i opuścił dłoń, którą zaczęła otaczać złocista energia.
- Bakudō #4. Hainawa. - oznajmił dość spokojnie i szybko uniósł świecącą rękę z której wystrzeliła lina ze złocistego reiatsu, która miała związać uciekinierkę. - To teraz może dowiemy się co tu się dzieje?

Mistrzgry

Kobieta została zatrzymana i próbowała się wyrwać porucznikowi, jednak nic jej się nie udawało.
- Tsukishima! Szybko! Przetnij Kido! Musimy uciekać.
Jednak Tsukishima jej nie posłuchał i westchnął tylko
- Cóż... Jej zachowanie wskazuje na to, że rzeczywiście jest tą, kogo szukasz, poruczniku Seiji. Niebywałe.
- Nic wam nie powiem! Tsukishima! Co jest z tobą?!
Kapitan Isane wyciągnęła tylko dłonie i użyła #61, by związać shinigami mocniej na wszelki wypadek...

Shu

Seiji zerknął tylko krótko na kapitan gdy ta związała ją bardziej. W końcu może ta sprawa się rozwiąże a on zrozumie co się stało.
- Przegrałaś. Teraz wyjaśnij o co tu chodzi, albo sprowadzimy kogoś z dwunastego aby podał ci serum prawdy. Tak czy inaczej dowiemy się wszystkiego. Oczywiście serum prawdy będzie bolało, więc lepiej mów teraz. - zablefował bo nie miał pojęcia czy istniało w ogóle coś takiego.

Mistrzgry

Dziewczyna nie mogła za bardzo walczyć, była w całkowitym potrzasku. Kapitan, wicekapitan oraz jej przyjaciel, który tak zdradziecko ją potraktował
- Ja... Ja... - Westchnąła - Miałam zinfliltrować któryś z oddziałów i przejąć kogoś ważnego... Ale nie mogłam sobie pozwolić bez twojego miecza. Gdybyś wtedy mnie nie zranił... Już dawno byłoby po wszystkim.

Shu

Uniósł brwi i skrzyżował ręce na wysokości torsu.
- Kto kazał ci to zrobić? I jak odwrócić efekt znikającego reiatsu? Już nawet nie chodzi o mnie, tylko o innego Shinigami, którego załatwiłaś. - mówił spokojnie i rzeczowo nie wyrażając póki co większych emocji.

Mistrzgry

- Myślisz, że ci to powiem? Ha. Niedoczekanie twoje. Mogą mi podawać serum prawdy, ale i tak nie powiem. A wiesz dlaczego? Bo nie wiem tego. Nie podali mi informacji. Mogę ci tylko powiedzieć, od kogo to dostałam. W zamian chce uczciwy i rzetelny proces i stosowną karę.
Teraz po prostu ratowała swój tyłek, lecz musiała do tego dodać ideologię
- Soul Society musi się zmienić. Jesteście teraz bandą słabeuszy, których można spokojnie zwieść i oszukać.

Shu

- Nie wiem za kogo nas uważasz. Oczywiście, że zapewnimy ci proces jeżeli będziesz współpracować. Zatem powiedz od kogo to dostałaś. Resztę wyjaśnisz podczas procesu. - nie przejął się jej obelgami uznając, że to nie byłoby profesjonalne dać się sprowokować. I uważał, że wśród kapitanów i poruczników jest wiele potężnych osób.

Mistrzgry

- W świecie ludzi - oznajmiła - Daleko stąd, na pewnej samotnej wyspie, panie porucznku, jest pewna osoba, która mi to ofiarowała. Wyspa nazywa się Hanakuda. Jest bezludna, poza tą jedną duszą. To on mi podarował truciznę.
Wypowiedziała, po czym odetchnęła
- Gardzę wami wszystkimi. I tobą, Tsukishima, który mnie tak perfidnie zdradził. On też tam był! Wraz ze mną! I wraz ze mną on-
Ale Tsukishima przebił ją ponownie swoim mieczem. I wyjął ponownie, nie zadając jej żadnych ran.
- Skoro się przyznała, usunę siebie z jej wspomnień.

Shu

Seiji aż się wzdrygnął gdy Tsukishima znów przebił ją swoim mieczem. To było strasznie ekstremalne. Szybko jednak się opanował chcąc zachować zimną krew.
- Zatem to tyle co chciałem wiedzieć. - oznajmił i spojrzał na kapitan Isane. - Pani Kapitan czy mogę otrzymać sztuczne ciało? Moje reiatsu również zostało zainfekowane, nie jest tak źle ale nie mogę od tak marnować energii. Poza tym zamierzam się tam udać... - tu zerknął na Tsukishimę. - Będę miał wobec was dług wdzięczności... dziękuję za waszą pomoc - ukłonił się nisko przed Tsukishimą. Musiał też potem podziękować Riruce.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 6 z 8