Seiji #1 - Kłopoty

Shu

Uśmiechnął się lekko do Tsukishimy w akcie podziękowania, potem tak samo do Riruki.
- Dziękuję wam. Z waszą pomocą może rzeczywiście uda mi się ocalić Soul Society przed tym dziwnym sobowtórem. - gdy już mężczyzna się nim zajął, Seiji uznał że wystarczająco odpoczął i z lekkim oporem ale podniósł się z sofy. - nie wiem ile mamy czasu, ale raczej nie za wiele. Jedyne co jest na naszą korzyść to fakt, że tamta osoba myśli że zginąłem.

Mistrzgry

- W takim razie, jak myślę, możemy ruszać już niebawem, prawda? - Spytała dziewczyna - No nic, Yukio zostanie pilnować domu a ja pójdę po domek. Zaraz wracam! - Po czym żwawo ruszyła na górę po schodach, jakby po coś szła.
Tsukishima za to obserwował Seijiego dosyć uważnie - Jednakże tam będziesz zdany na siebie. Umiejętność Riruki nie jest mocno bojowa, zaś moja... - zastanowił się przez chwilę - Nada się jedynie, jak pochwycisz tego sobowtóra, Seiji. Więc do tej pory będziesz zdany na samego siebie.

Shu

Kiwnął głową z poważną miną gdy usłyszał słowa Tsukishimy.
- Jestem porucznikiem. Potrafię sobie radzić w walce, nawet jeżeli należę do oddziału medycznego. Zostawcie to mi... po prostu muszę tam przemknąć niezauważony i ostrzec wszystkich dzięki zaklęciu... być może to wywabi go z ukrycia.

Mistrzgry

- Przemknięcie nie będzie problemem, nikt nawet nie zauważy, że tam wchodzisz! - Krzyknęła dziewczyna, która zeszła właśnie na dół. Nie zeszła z żadną torbą, a z... niewielkim domkiem dla lalek. Idealnie dla takiej jednej. Domek był niewielki, niebieskawy z czerwonym dachem oraz brązowymi drzwiami. No, i okna oczywiście. Trzy sztuki. - Będziesz przenoszony w tym, mój drogi ,,poruczniku" . - Stwierdziła z lekkim przekąsem - Więc nie będziesz raczej marudzić.

Shu

Seiji wydawał się mocno zbity z tropu na widok domku, a jeszcze bardziej na słowa Riruki. Zamrugał i przyjrzał się domkowi, potem spojrzał na nią znów bez zrozumienia.
- E-Eh? Riruka-san, ale... - trochę zakłopotany podrapał się po głowie, a potem coś mu przyszło na myśl. - Potrafisz... pomniejszać innych?

Mistrzgry

- Coś w ten deseń...Choć nie do końca. -Stwierdziła uważnie - Mój Fullbring to Dollhouse. - Uniosła palec wskazujący swojej ręki, a na czubku palce uformowało się różowe serduszko. Riruka z lekko naburmuszoną miną skierowała palec w jego stronę - Pozwalam! - A serduszko pognało w jego. Kiedy tylko go trafiło poczuł, jak coś go wsysa do środka domku. Po chwili, nim się zorientował był już w środku jako pomniejszony Seiji - No i tak to dziala, Panie poruczniku. Posiedzisz tam sobie, a my przejdziemy do Soul Society.

Shu

Widząc lecące serduszko w jego stronę rozszerzył tylko szeroko oczy, ale nim zdołał cokolwiek zrobić został wessany do środka domku!
Zdezorientowany rozejrzał się a potem spojrzał po sobie.
- O rany, jestem taki malutki, co tu się... cóż. Przydatna umiejętność. - mruknął a potem spojrzał do góry przez okno domu. - Dziękuję Riruka-san! - zawołał bo pewnie ciężko usłyszeć takiego maluszka.

Mistrzgry

- Pf. Mów tak, ale nie sprawisz, że cię polubie bardziej - powiedziała krzyżując ręce na piersi biorąc ze sobą domek - Teraz nic nie rób tam dopóki nie dotrzemy do Soul Society, dobrze?
Spytała się raczej retorycznie powoli zmierzając do wyjścia. Tsukishima za to spojrzał się na domek ponownie odzywając się do pana porucznika
- Dasz radę? Robimy to najszybciej jak się da, miejmy nadzieje, że nic się nie zepsuło.

Shu

Seiji będąc w małym domku czuł się trochę dziwnie, gdy przez okienka widział wielką Rirukę i wielkiego Tsukishimę. Na słowa tego drugiego zamrugał zdziwiony.
- Zepsuło?! - zapytał zbity z tropu, nie wiedząc co mogło się zepsuć i o czym on mówi.

Mistrzgry

- Na przykład ktoś mógł tobą tyle problemów narobić, że to mógłby być naprawdę duży problem, prawda? Wiesz, wykorzystać twoje ciało, by kogoś zabić czy coś... Nie, żeby mi się to podobało, wolę jak jesteś w tym domku, ale rozumiesz - Wtrąciła Riruka.
- Dokładnie. Po prostu zróbmy to jak najszybciej, a jak przyprowadzisz tego kogoś do mnie, wyciągne z niego informacje. Mój Book of the end się do tego nadaje.
I Nim się zorientował, zrobili coś, dzięki czemu mogli przechodzić do Soul Society. Nie minęło dużo czasu, więc moze nie wszystko jest stracone.

Shu

I nagle... znaleźli się w Soul Society. Zdumiony Seiji był w domku ale za jego oknami widział znajome widoki.
- No dobrze. To teraz pora na zaklęcie... hej mogę w tym domku używać magii, prawda? - upewnił się aby nic nie zepsuć przez przypadek.

Mistrzgry

- W sumie... Cyba tak. Jesteśmy już na miejscu, prawda, Tsukishima? -Spytałą się, na co ten odpowiedział
- Rokungai, Trzecia dzielnica. Tak, jesteśmy na miejscu. - Rozejrzał się po okolicy - Możesz zaczynać, panie poruczniku. Uważaj na słowa. My nie możemy wejść do samego Seretei.

Shu

Porucznik upewnił się że jego magia będzie działać, dlatego przygryzł kciuk by poleciała krew i narysował jakiś symbol na swoim przedramieniu i na dłoniach a potem wyciągnął je przed siebie.
- Czarno-biała siatka. Dwadzieścia dwa mosty, sześćdziesiąt sześć koron i pasów. Ślady stóp, daleki grzmot, ostry szczyt, pochłaniający ląd, ukryty w nocy, morze chmur, niebieska linia. Utwórz okrąg i leć przez niebo. Bakudō #77 Tenteikura! - Seiji użył również inkantacji aby wzmocnić zaklęcie a przed nim pojawił się jakby prostokąt, a raczej okno przez które mógł skonstaktować się z innymi Shinigami. Jeżeli mu się powiodło zaczął dalej mówić.
- Tu Porucznik Czwartej Dywizji Seiji Tatsumaki. Zostałem zaatakowany przez Shinigami, który potrafi za pomocą swojego miecza zmieniać się w osoby, które dźgnie. Ktokolwiek w ciągu ostatniej godziny widział Seijiego proszę go natychmiast schwytać, bowiem to ktoś kto się pode mnie podszywa! Ogłaszam stan kryzysowy, ten komunikat kieruję do każdego z Trzynastu Dywizji.

Mistrzgry

- Wo.... To dziwnie jest tak słyszeć jak wykonujecie swoje zaklęcia. Nigdy nie zrozumiem tej magii -Stwierdziła Riruka - Więc... Co teraz robimy, panie poruczniku? Wiadomośc dotarła, ale... No co dalej? Czekamy? Idziemy gdzieś? Ach, no i oczywiście. - Ponownie utworzyła serduszko strzelając w domek i wydostając Seijiego z domku - Teraz, jak już tu jesteśmy to możesz wyjść.

Shu

Zaskoczyła go gdy tak nagle został uwolniony z domku. Spojrzał po sobie, a potem znów na nią.
- Właściwie... mój plan zakładał, że się tam ukryje. Pamiętaj że teraz będą ścigać kogoś z moją twarzą. - wyznał trochę zakłopotany i westchnął. Naprawdę martwił się o to co tamten zdążył już narozrabiać.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 4 z 8