Rodrigo #4 - Impossible Name

Marsus

- Uciążliwy zestaw zdolności. - Powiedział Rodrigo zaprzestając salwę Bala. Nie dość że był odporny na ataki fizyczne, to jeszcze miał możliwość uniknięcia wielu mniejszych ataków energii. Póki nie dowie się jak przeciwdziałać tej dziwnej ciekłej formie, będzie musiał go traktować Cero. Nie zamierzał jednak tego rozstrzygnąć w ten sposób. Kiedy zauważył że byt zaczynia uwalniać falę, wycofał się za pomocą sonido aż fala się nie rozproszy. Gdy to się stanie, zerknie na trzymany w dłoni miecz.
- Myślę że to odpowiedni czas abyś się na coś przydał. Pora zobaczyć co potrafisz. - Powiedział do zanpakuto i lekko go uniósł.
- Pełzaj. Aka Kubi. - Powiedział wyraźnie.

Mistrzgry

Rodrigo ledwo co uniknął fali dźwiękowej, która horyzontalnie niszczyła i cięła wszystko na swojej drodzę. Kilka drzew się zapadło, a skały zaczęły się kruszyć. Na całe szczeście Rodrigo uniknął tego ciosu. Był nieco oddalony od potwora, więc nie widział jego następego ruchu. Uwolnił za to swój miecz.
Miecz zaświecił się na czerwonawy kolor, ewidentnie zmieniając swoją postać. Ostrze zmieniło się na kolor czerwony z niewielkimi wcięciami po zewnątrznej, nieostrej stronie. W tych wcięciach pojawiły się niewielkie, czerwone kulki przymocowane do ostrza. Ciężko było stwierdzić, co to dokładnie robi poza zmianą wyglądu, ale Rodrigo mógł szybko się o tym przekonać.
Istota bowiem zmieszała w jego stronę poruszając się sprawnie za pomocą Sonido, wibrując przy tym bardzo szybko. Rodrigo wiedział, że prawdziwa moc miecza objawi się, kiedy dokona cięcia na swym przeciwniku.

Marsus

Rodrigo obejrzał swoją nową broń z zaciekawieniem. W przeciwieństwie do Resurrección, nie znał dokładnie jego zdolności. Miał jedynie przeczucie, że aktywuje się wraz z cięciem przeciwnika. Wolałby to zrobić na jakimś przypadkowym pustym niż na tej abominacji, ale co poradzić. Widząc z jaką szybkością się zbliża poprawił uchwyt i przygotował się. Ich szybkość wydawała się podobna, choć nie sądził aby on ani ten byt dali jeszcze z siebie wszystko. Jeśli więc chciał to coś wymanewrować, będzie musiał działać mniej bezpośrednio. Za pomocą Sonido ruszył w bok, chcąc tak ułożyć trajektorię ich spotkania, by w końcowym momencie była między nimi skała lub drzewo. Biorąc pod uwagę wibracje bytu, powinien on być w stanie przebić się przez tą przeszkodę nawet nie zwalniając. Jemu jednak nie na tym zależało. W momencie gdy zniknął z pola widzenia bytu, na krótki moment przytłumił reiatsu. Następnie przyjął niską pozę i odskoczył w bok, wykonując poziome cięcie, w momencie gdy jego przeciwnik przebije się przez przeszkodę. Celował końcem miecza w ten dziwny kolec który ten byt miał zamiast nóg.

Mistrzgry

Istota Poruszała się ewidentnie szybko, lecz Rodrigo starał się ją przechytrzyć. szybkie ruchy, wymijanie, wytlumienie i... ciach! Drzewo, które mijał zostało przełamane, a on sam zdołał mieczem trafić tę dziwną igłę, którą przystawał on do ziemii. Jej fragment upadł na ziemii rozbryzgując się po ziemii ponownie naruszając jej strukturę i paląc jej powierzchnie. Jednakże to, co mogło zainteresować Rodrigo to fakt, że po wykonaniu cięcia na przeciwniku wszystkie sześć kulek przymocowane do ostrza zapaliły się na czerwono. Zużywało to jego Reiatsu, ale Rodrigo czuł to doskonale. Jest swojego Rodzaju połączony z tym bytem. Nie ukryje się on przed nim ale - co ważniejsze - Mógł przenieść się dokładnie za jego szyję w dowolnym momencie. I nie było to Sonido, lecz natychmiastowa teleportacja, która zniweluje efekt połączenia.

Marsus

Nowe informacje napłynęły do umysłu Rodrigo w chwili gdy udało mu się ciąć byt ostrzem zanpakuto. Nie miał jednak czasu aby rozmyślać nad potencjalnym zastosowaniem. Na tak bliskim dystansie był bardziej wrażliwy na atak fali uderzeniowej. Oznaczało to że musiał atakować. Nawet cięcie aktywnym shikai nie wydawało się znacząco zranić stwora. Oznaczało to że trzeba było przejść do sprawy bezpośrednio. Ten byt był Pustym. Oznaczało to że jego słabym punktem była maska. Skoro bezpośrednie ataki oraz salwy pocisków nie działały, to potraktuje go bezpośrednią falą reiatsu. Rodrigo otworzył usta, gromadząc w nich fioletowe reiatsu. Zanim jednak je uwolnił, użył Aka Kubi aby teleportować się za Pustego. Nawet ułamek sekundy dezorientacji wystarczy. Nie przerywając, Rodrigo posłał skoncentrowane Cero z odległości kilkunastu centymetrów obejmując nim całą głowę bytu. Energia fioletowego promienia poniesie się o wiele dalej, niszcząc teren na swojej drodze.

Mistrzgry

Taktyka Rodrigo brzmiała prosto i - potencjalnie zadziałała. Przy ładowaniu Cero Istota przygotowywała się do zrobienia uniku, ale unik nie był możliwy, kiedy ktoś pojawia się zupełnie za tobą. Czas Reakcji musiałby być niesamowicie wysoki, bądź ktoś musiał użyć specjalnych umiejętności. Ten byt nie posiadał ani jednego, ani drugiego. Potężna energia Reiatsu wydobyła się z ust Rodrigo zaraz po tym, jak nastąpiła teleportacja. Atak był skuteczny, ale nim zauważył efekty, poczuł coś naprawdę... Interesującego. Cóż, silna umiejętność Aka Kubi nie przychodzi za darmo. Ilość Reiatsu, jaką pożerałą teleportacja była... Duża, mówiąc krótko. Na aktualny stan Rodrigo mógłby użyć kilka razy tej umiejętności, by wypocić się z całej swojej energii. Niemniej jednak - Teleportacja za pplecy przeciwnika to istotna umiejętność.
Chwila minęła, a istota właśnie upadała. Zupełnie jak pobliskie fragmenty drzew potraktowane Cero. Rodrigo właśnie pozbył się całkowicie kłowy istoty, której ciało upadało na ziemię. Nie wibrowała już. O nie. Ewidentnie tego robić już nie mogła. Zamieniła się w bezkształtną masę, która leciała wprost na ziemię w lesie Menosów.

Marsus

Tak wielka ilość pochłoniętego reiatsu zaskoczyła Rodrigo, który niemal stracił przez to równowagę. Ta umiejętność była bardzo kosztowna, nawet jeśli dawała bardzo spore możliwości. Będzie musiał sprawdzić czy nie uda mu się zmniejszyć kosztu lub sposobu na gromadzenie czy szybsze odzyskiwanie reiatsu. W każdym razie obecnie zachowa to jako asa w rękawie w nieciekawych sytuacjach. W każdym razie teraz była pora na ostateczną część tej walki. Gdy stwór rozpływał się, Rodrigo otworzył dłoń, w której zmaterializowała się jego kostka zanpakuto.
- Teraz twoja siła należy do mnie. Tributo del Rey! - Powiedział, a pozostałości reiatsu bytu zaczęły być wchłaniane do kostki. Rodrigo czuł zaś, że formuje się ono w przedmiot wewnątrz jego nowego skarbca. Nie wiedział jeszcze jaki, ale to uczucie pozyskania nowego skarbu wywołało u niego mimowolny uśmiech na twarzy. Tak. Więcej!
Gdy skończył, zerknął w stronę, w którym była trójka podążających za nim arrancarów. Skinięciem głowy dał też znak że mogą przyjść.

Mistrzgry

Pochłanianie, o ile bardzo interesujące, zdecydowanie nie było czynnością, którą Rodrigo polubi. A przynajmniej tego pustego. Jego ciało raz dusza zabolały, zupełnie tak, jakby przyswajał coś, czego nie powinien. Rzeczywiście, jego skarbiec się powiększył o nowy przedmiot - niewielki, wibrujący sztylet do rzucania z dawką żrącego kwasu oraz wibrującymi zdolnościami. Usłyszał również jakiś niezrozumiały głos, który po chwili zniknął.
Ciało wroga, kiedy upadło na ziemię, rozbryzło się o nią. Co więcej, dosyć spory fragment lasu pokrył się w tym dziwnym płynie będąc pożeranym przez pewien czas. Ale jedno było pewne - Rodrigo wyszedł z tej walki zwycięsko, choć królowej nie odnalazł.

- ALE TO BYŁO ZAJEBISTE, RODY! NIE WIEDZIAŁEM, ŻE POTRAFISZ SIĘ TELEPORTOWAĆ ZA TYŁY WROGA! TO ZUPEŁNIE TAK, JAKBYŚ POSIADAŁ ZDOLNOŚĆ TELEPORTACJI! JESTEŚ NAPRAWDĘ NAJSILNIEJSZY! - Krzyknął Benjamin biegnąc w stronę Rodrigo oraz - upadając po drodze od razu się podnosząc, jakby to było wszystko zaplanowane - JESTEŚ SUPER ESPADĄ!
Pozostała dwójka wyszła również, ale nie krzyczała tak jak jego stan.

Marsus

Rodrigo skrzywił się, gdy nowy skarb pojawił się w jego skarbcu. Reiatsu pustego było jakby niewłaściwe, co mówiło wiele biorąc pod uwagę że on sam był arrancarem Vasto Lorde. Będzie musiał z większą ostrożnością wybierać cele, które zamierza w przyszłości dodać do swojej kolekcji. Nie odczuwał też ze zwycięstwa takiej satysfakcji jakiej oczekiwał. Był to z pewnością wyjątkowy i silny przeciwnik. W przeszłości Rodrigo czułby dumę z pokonania i pożarcia czegoś takiego. Teraz jednak chciał jedynie sprawdzić jak działają jego nowe zdolności. Nie zmieniła się też obecna sytuacja. Nie dowiedzieli się nic nowego o ich obecnej sytuacji. Nie zyskał tego, czego teraz pożądał, czyli wiedzy. Arrancar patrzył ponuro na resztki pustego syczące cicho na piasku i drzewach, gdy nadszedł Bernard z resztą.
- Myślałem że to coś naprowadzi nas na właściwy trop. Okazało się to jednak stratą czas. Kontynuujmy poszukiwania. - Rodrigo odetchnął głęboko, po czym rozszerzył swoje reiatsu na wszystkie strony, otaczając się fioletową poświatą. Jeśli miał dotrzeć do celu, powinien wykorzystać do tego pełnię swoich zdolności. Powinien przestać myśleć jak adjuchas. Wcześniej mimo wszystko starał się nie okazywać swojej obecności z przyzwyczajenia że ktoś go wykryje. Teraz jednak nie miało to przecież sensu! On sam był najgorszą z rzeczy, które można było spotkać w Hueco Mundo! Sfrustrowany że nie pomyślał o tym wcześniej, Rodrigo skupił się na tym aby pokryć swoją świadomością jak największy obszar Lasu Menosów. Pesquisa była jego forte! Cokolwiek ukrywa się w Hueco Mundo, on to odnajdzie!

Mistrzgry

- Ej, Rody, ej ej ej ej. - Zaczepił go Benjamin - Mogę zostać twoją prawą ręką? Jestem naprawdę dobry w bitce, potrafię wiele, i mogę być nawet twoim ambasadorem do innych. Nawet nie będziesz musiał mówić, wszystko za ciebie zrobie. Jesteś tak zajebisty, że ja nawet nie. Nie mam tak fajnych mocy jak ty, że teleportujesz się na tyłu i rzucasz kostkami! Ja tylko potrafie ciachać. No i mam swoją kartę atutową, ale nie wspomnę o niej - przyłożył ręke do ust, jakby chciał ukryć fakt sekretnych zdolności - Może ktoś nas podsłuchuje! Więc nie mówię.

Sam Rodrigo, niezależnie czy słuchał swojego.... towarzysza, czy też nie, rozszerzył swoją pesquisę najbardziej jak tylko mógł. Teraz czuł wszystko, co znajdowało się w lesie Menosów. Wszystko wokół. Nic przed nim teraz nie ucieknie.
Także to, co wyczuł.
Ledwo co wyczuwalne, jakby ukryte pod wieloma warstwami. Teraz czuł to dokładniej i lepiej. Być może przez to, że ta abominacja to zakłócała. Reiatsu, które było silne, a i należało do Shinigami. Ale było tam też Reiatsu Pustego. Silnego pustego. Ukryte pod sporą barierą. Ale przed Rodrigo nic się nie ukryje! Nic a nic!

Marsus

Jednym pozytywem rozszerzenia swojej świadomości, była możliwość lepszego ignorowania kogoś kto stał obok. W końcu teoretycznie wyczuwał teraz teren na wielkim obszarze, więc krzyczący obok Bernard go tak nie rozpraszał. Przyniosło to jednak sukces. Wyczuwał barierę, ukrywające reiatsu shinigami oraz pustego. Była całkiem spora szansa, że było to to czego szukali.
Zadowolony, otworzył oczy i zwrócił się do Bernarda.
- Interesująca propozycja Bernardzie. Akurat się złożyło że w przyszłości będę potrzebował egzekutora, czyli kogoś kto będzie walczył w moim imieniu. - Powiedział do niego. Od razu widać było że ten arrancar nie grzeszył inteligencją, jednak nie zawsze było to takie złe. Jeśli okaże się dostatecznie silny, mógłby się okazać przydatnym poplecznikiem. Wydawał się niedostatecznie rozsądny, aby być w stanie porządnie udawać podziw do niego. Łatwo też będzie odkryć, kiedy będzie próbował go zdradzić w przyszłości. A o ile Rodrigo osiągnął pełnie mocy, jaką może osiągnąć pusty, zarządzanie Hueco Mundo bez sług mogło być kłopotliwe.
- W przyszłości więc jeśli wykażesz się odpowiednią siłą, rozważę twoją propozycję. A teraz słuchajcie! - Ostatnie zdanie powiedział głośno do całej trójki.
- Po zabiciu tego dziwactwa, znalazłem ukrywających się tutaj Pustego i Shinigami. Biorąc pod uwagę okoliczności, to prawdopodobnie Królowa Hueco Mundo której szukamy. Dalej jednak macie się mać na baczności. Nie wiadomo co jeszcze nas czeka. - Rozkazał, i ruszył w kierunku w którym wyczuł barierę.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Strona 8 z 8