Rin #8 - Without a Sword, with a Weapon

Mistrzgry

Sam most w sobie byl całkiem szeroki i wytrzymały. Prowadziły od głównej bramy do jakiegoś pomieszczenia, które znajdowało się po drugiej stronie mostu. Nic poza tym się tutaj nie znajdowało. Żadnych strażników czy ochroniarzy. Nikogo też nie było tutaj na zewnątrz. Na całe szczęście, bowiem mogła sobie eksplorować bez większych problemów. Tutaj ewidentnie panował wieczny dzień.

Po dotarciu do pomieszczenia w oddali Rin mogła dostrzec całkiem normalne drzwi, które mogła bez problemu otworzyć. Droga prowadziła na dół. Jednakże, co było interesujące to fakt, że tutaj nie było kryształów. Raczej był to beton oraz metal. Coś, to tutaj ewidentnie nie pasowało. Było też tutaj bardzo ciemno.

Dunir

Po bardzo miłej przechadzce mostem, w końcu dotarła do oddalonej budowli, która ku jej zdziwieniu nie była pokryta kryształami Masato.
Tym bardziej zainteresowała się tym miejscem i bez dalszej zwłoki zdecydowała się na dalszą eksplorację.
Ciemności się nie bała, ufała reszcie swoich zmysłów, jak i reikaku w nawigacji, jeżeli widoczność będzie naprawdę bardzo słaba.
Była podekscytowana. Przecież to w końcu jakaś przygoda! Nie czekała i ruszyła dalej, tym razem w dół.

Mistrzgry

Rin szła w dół. I szła. Schody wydawały się przez jakiś czas nie kończyć, zupełnie tak, jakby prowadziło ją to do innego świata, w zupełnej ciemności. Pomimo tego tego w końcu dotarła na sam dół. Przed nia samą wiódł się korytarz prowadzący tylko i wyłącznie w jedną stronę.
Do sporej wielkości drzwi. Drewnianych drzwi, na których znajdowała się pieczęć wytworzona z Kido, która ewidentnie pieczętowała drzwi.
Nie było wątpliwości. To miejsce wyglądało na swoiste więzienie...
Tylko dla kogo?

Dunir

Tak bardzo przyzwyczaiła się do widoku kryształów, że widok mrocznego więzienia tym bardziej wydawał się Rin dziwnie niepokojący. Zdążyła zapomnieć, że normalnie więźniów trzyma się właśnie w takich warunkach, nie w wygodnym zamku.
Zbliżyła się w stronę drzwi i zatrzymała kilka metrów przed nimi.
-Oi! Siedzi tam ktoś? Zapytała wprost. Pewnie ktokolwiek tam jest, nieczęsto miewa gości.

Mistrzgry

Przez chwilę nie usłyszałą odpowiedzi. Z tamtego miejsca w ogóle nie dało się usłyszeć żadnych dźwięków oraz ruchów. Gdyby starała się usłyszeć, nie mogłaby znaleźć niczego co było mogło zwrócić na nią uwagę. Ale... Po chwili zza drzwi w końcu wydobył się dźwięk. Dokładnie to głos, Głos był nieco stłumiony oraz znajdował się we wnętrzu pomieszczenia, ale nadal był on słyszalny.
- Owszem. - Usłyszała Rin głos dobiegający ze środka. Nie był to znajomy głos, słyszała go zdecydowanie po raz pierwszy. Ciężko było stwierdzić, czy jest to głos męski, czy też żeński. Ale zdecydowanie należało to... do kogoś.

Dunir

O kurde. Nie spodziewała się odpowiedzi, przez ciszę, jaka tu panowała. Przygoda staje się ciekawsza.
-Ale musieliście nabroić, skoro was zamknęli. Też jestem więźniem, ale chyba mniej hardkorowo. Rin jestem, a Wy?
Zwróciła się do androgenicznego głosu, opierając się o ścianę.
Ciekawa sytuacja dla niej i pewnie dla więźnia.
-Często masz gości?

Mistrzgry

Znowu nastała bardzo długa cisza. Cisza, która trwała może z pół minuty, aż w końcu głos ponownie się odezwał
- Imię? - Spytał głos, jakby zdziwiony pytaniem - Co to? Co to znaczy więzień? Co to znaczy gość? Jesteś kolejnym bogiem?

Dunir

Trochę zdziwiła Ją reakcja właściciela głosu. Jak można nie wiedzieć, co to imię? Ile tam ten ktoś musiał siedzieć?!
-No... coś, co wyjaśnia kim jesteś. Twój t[color=darkred]ytuł, albo jak inni Cię nazywają? Spróbowała wyjaśnić skonfundowana. -Więźniem jest ktoś, kto jest gdzieś przetrzymywany wbrew woli, a gość to ktoś, kto Cię odwiedza, przychodzi do Ciebie. [/color]
Obejrzała sobie za ten czas dokładniej barierę, żeby ocenić, jak bardzo jest zaawansowana.
-Czemu tam siedzisz, za drzwiami?
Musi ostrożnie formułować pytania, żeby ten ktoś zrozumiał.

Mistrzgry

- Jestem jedynym na tym świecie - wytłumaczył - Jeśli to masz na myśli. To cały mój świat, w którym się znajduje. Poza nim nie ma nic. Ty jesteś z innego świata, prawda? Jesteś bogiem, który przyszedł mnie sprawdzić? Powiedz, jakie mam zadanie?
Dziwna aura otaczała to miejsce. Przede wszystkim ta istota wydawała sie jakoś... dziwna. Nie czuła od niej typowej aury dla kogokolwiek, a jednak nie wyczuwała w niej wrogości.

Dunir

-Cóż, ciekawa perspektywa. Jestem shinigami, więc chyba jestem. odpowiedziała po chwili namysłu.
-To miejsce też nie jest moim światem. wpadła na pewien ciekawy pomysł, chociaż sytuacja była bardzo dziwna. Masato puściła ją ot tak, nikt nie pilnował tego miejsca. Coś za łatwo to wszystko idzie. Zanim odpowie, użyje Reikaku i spróbuję wykryć, czy na pewno jest tu sama.
Jeśli jest sama, to odpowie.
-Zadanie mówisz? Chciałabym wrócić do Soul Society. Mojego świata. nie ma co zaglądać darowanemu koniowi w zęby.

Mistrzgry

Głos ponownie nie odpowiadał przez jakiś czas, ale, jak mogła się już zorientować, odpowiedź padła po chwili.
- Więc jesteś bogiem, którego muszę się słuchać. - Powiedział głos - Dziękuję za cierpliwość.
Wokół... Nie było nikogo. Zadnego kogokolwiek, kto by pilnował tego miejsca. Ewidentnie była tutaj sama, bez dwóch zdań. Mogła więc bez problemu zadać pytanie.
- Potrzebujesz dostać się do innego świata? By zadanie zostało wykonane, potrzebuje złamać swoje przyrzeczenie. Muszę opuścić ten świat, a tego nie mogę zrobić.

Dunir

Rin westchnęła ciężko. Wiedziała, że to nie będzie takie łatwe, ale to dopiero pierwsza z możliwych opcji. Chciała ją jednak wykorzystać do końca, zanim ją skreśli i sobie stąd pójdzie.
-Nie możesz, to fakt. Ale czy chcesz? zbliżyła się nieco do drzwi.
-Co byś zrobił, gdybym złamała barierę, która nas dzieli. I co byś zrobił potem, po wykonaniu zadania? zadała mu kilka pytań, ciekawa z kim ma do czynienia. Zazwyczaj jak ktoś coś zamyka, to z jakiegoś powodu. Shinigami nie chciała wypuścić jakiegoś pradawnego zła na wolność, więc musi ocenić, cóż to za tymi drzwiami siedzi.
Pewnie, może kłamać, ale same odpowiedzi też dadzą Rin do myślenia.
Kiedyś wyjebała by po prostu te drzwi na wstępie. Nabrała jednak trochę ostrożności.

Mistrzgry

- Moja chęć jest tutaj nieistotna. Rozkazy bogów są dla mnie najważniejsze - Odpowiedziała istota. Po chwili, kiedy zaszło drugie pytanie głos odezwał się ponownie - - Nie zrobiłbym nic, bo nie otrzymałem pozwolenia na opuszczenie tego miejsca. Koniec końców i tak nie mogę się poruszać. Słuchałbym swojego boga do końca.

Dunir

Bardzo ciekawa istota. Rin czuła, że nadal może to być szansą na ucieczkę, ale jeszcze nie w tym momencie.
-Powiedz mi, jakie było Twoje poprzednie zadanie.
Jaki jest zakres Twoich zdolności, co Ty w ogóle potrafisz?
Wiedziała zbyt mało, by podjąć decyzję o złamaniu bariery drzwi.
Zatem jeszcze chwilę tu spędzi.

Mistrzgry

- Zostać tutaj - odpowiedział głos - Być i czekać, aż pojawią się odpowiednie rozkazy. Nie potrafię niczego, co nie byłoby w zakresie bogów. Nie mogę się poruszać, póki nie jestem noszony. Ale mogę chronić w razie ataku, mogę atakować w razie obrony wroga. Ty, boże poza światem, możesz mnie wykorzystać.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 7 z 8