Rin #7 - Speechless Gust

Asha

- No, tak myślałam. - wciąż w swej zrelaksowanej pozie Esme przechyliła się w stronę Yoruichi. - Jak się zbytnio rozbryka to rozumiem, że go psikamy wodą, tak?

Dunir

Rin przez chwilę po ciosie lekko się uśmiechała.
Wycelowała w niego swój miecz. -Za ciężkie? Teraz może trochę.
Widać było, że z typem nie ma żartów. Nie ma co marnować sił na podchody. Czasem trzeba po prostu od razu pominąć grę wstępną i przejść do akcji.
Z wycelowanym mieczem w arrancara wypowiedziała jedno słowo.
-Bankai. Natychmiast uwolniła reiatsu, które w sobie miała, by zobaczyć o co było tyle zachodu!

Mistrzgry

- Te, Esme, A myślisz, że woda na tego kota wystarczy? - Zaśmiała się Yoruichi - Myślę, że całe wiadro to możę być za mało. - Odparła obserwując całą sytuację.
Urahara trzymał swój kapelusz obserwując co tam Rin Robi. - Zaczyna się.
Grimmjow Natomiast spojrzał się na Rin, która właśnie wypowiedziała te słowa. Zmrużył swoje oczy i wyciągnął swój miecz. A wokół Rin zebrało się spora ilośc Reiatsu i eskplodowała, uwalniając ostateczną formę swojego miecza.

A wokół Rin... Zapanowała zupełna cisza. żadnego dźwięku. Nikogo nie słyszała. Nikt nie wypowiadał żadnego słowa, nie krzyczał, ani nie atakował. Nie słyszała też opadających kamieni. Nie słyszała również wydobywającego się reiatsu. Nie słyszała nic.
Nawet wiejącego wokół niej wiatru.
Rin była ubrana tak samo, choć jej strój Shinigami nieco wyblakł. Nie był czarny, acz szary, dodając mu dodatkowej prostoty.
W ręku nie miała już dwójki mieczy, które dzierżyła. Nie trzymała ani jednego z nich. W swoich dłoniach miała za to coś zupełnie innego. Spory kostur Shakujo jasnego, złotawego koloru. I choć pierścienie się unosiły, nie wytwarzały żadnego dźwięku wokół nich.
Grimmjow przez chwilę się wydzierał. Widać było, że otwierał ust, ale żaden dźwięk się nie wydobywał.

- Musei-fū. Bezdźwięczny Wiatr. - Usłyszała znajomy głos swojego bankai w głowie.

Dunir

W końcu nadszedł ten moment, gdy mogła na własne oczy ujrzeć swoje bankai. W pierwszym momencie zdziwiła się, jak wielką nastała cisza, aż nie usłyszała znajomych słów.
- Musei-fū. Powtórzyła na głos, po ocenie skupiając się na przeciwniku. Bardzo Ją usatysfakcjonowało, że ten sięgnął po miecz.
-Zobaczmy, co mamy w arsenale... Mruknęła do siebie (jeśli w ogóle mogła), po czym póki co, zamachnęła się kosturem na odległość, z ciekawości, czy coś się stanie. Czekała na Musei-fū, bo miała się przecież podzielić, jakie są jej umiejętności.
Jak zostanie zaatakowana, po prostu będzie się bronić.

Asha

- A bo ja wiem? - odparła jeszcze Yoruichi, ale wtedy Rin użyła swego Bankai i czerwonowłosa zamrugała. Gdy jednak dostrzegła, że Grimmjow sięgnął po swój miecz spoważniała i przykucnęła kocim ruchem, opierając dłonie o ziemię. Jej oczy śledziły każdy ruch, źrenice rozszerzały się i zwężały przy najmniejszym ruchu.

Mistrzgry

Jej słowa nie wydobył się z jej ust. Nie usłyszała samej siebie. Nadal nie słyszała nic w zewnętrznym świecie. Dla niej była to nieskończona cisza, która rozpościerała się od niej. Wydawało się, że Grimmjow też niczego nie krzyczy, bo robił jakieś dziwne ruchy ustami.
- Musei-fū. - Ponownie usłyszała w swoim głosie dźwięk jej Bankai - Tutaj panuje całkowita cisza. W obrębie pięciu metrów od ciebie nie istnieje coś takiego jak dźwięk. Jest potężne, ale musisz z nim uważać. Jest czymś zupełnie innym od twojego Shikai.
Rin Zamachnęła się swoim kosturem, by zaatakować. Grimmjow przygotował swój miecz, ale w tym momencie na jego prawej ręcę pojawiła się rana. Była coraz głębsza i coraz głębsza, aż krew w końcu wybuchła wręcz z jego dłoni. Zamachnął się nią i zaczął ładować powoli niebieska kulę. To najprawdopodobniej było Cero, o któym tyle się uczyła.
Ale Rin również poczuła ból. Jej szary ubiór pokrył się w jednym miejscu bielą, zakrywając jedną piątą jej ubioru.
- Twoje ruchy muszą być idealnie precyzyjne, Rin. Muszą być niczym spokojny taniec, twój oddech nie może się załamać nawet na moment. Jeśli będziesz wymachiwać tą bronią, to całkowicie pokryjesz się bielą. A kiedy to nastąpi, wiatr rozerwie cię na strzępy. Teraz. Odbij jego Cero w ostatnim możliwym momencie.

*****

Tymczasem u twójki szyderów Urahara spojrzał sie na Esme i uśmiechnął się - No no... Się porobiło. jakoś tak ciszej...
Za to Yoruichi przyglądałą się tej całej walce z uwagą - Hm. Nie wiem czy wiadro tam w ogóle przeleci w tym stanie.

Asha

- Ten pustogłowy palant! Zawsze ciska tym Cero jak głupi. - cmoknęła z niezadowoleniem, ale dalej śledziła ruchy walczących niczym kot obserwujący swe ofiary. - Jak macie coś co pachnie wisterią to możecie rzucić tym w tego idiotę. - uniosła dłoń by podrapać się pazurkiem po policzku. - Ta wasza młoda Shinigami chyba pierwszy raz używa tego Bankai, nie?

Dunir

Rin powstrzymała niesamowity podziw dla tak potężnej umiejętności.
Było w tym swego rodzaju okrutne piękno - idealny pokaz perfekcji i ciągłości, albo śmierć.
Zmusiła swój stan do absolutnego spokoju, w czym pomagał brak dźwięku.
Tak naprawdę to przeciwnik nie ma znaczenia. Jest tylko ona i odpowiednie reakcje. Ta kula też się jeszcze nie liczy. Zaczeka, aż znajdzie się w idealnym miejscu, by móc na nią zareagować. Ruchy Rin będą oszczędne, wręcz minimalistyczne. Przekuje swoją ognistą pasję w spokojny rytm.
Po co ma marnować swoje ruchy, skoro przeciwnik robi to za nią? Cero jest potężne, ale może zranić nie tylko Ją. W ostatnim momencie, jednym, płynnym i jednostajnym ruchem poprowadzi kostur by atak Grimmjowa ominął Ją, a ona zakręci nim tak, by atak skierować w stronę adresata.
To trochę jak podczas używania Hanki - odpowiednią ilość i kierunek ruchów i nic mniej, nic więcej.

Mistrzgry

Przeciwnik ładował swoje Cero i w uśmiechu wystrzelił go w kierunku Rin potężne Cero. Leciało ono i już praktycznie pokryło Rin, Ale ta wykonała jeden Ruch. Promień Cero został odbity bokami i krawędziami, a energia poleciała wprost na niego pokrywając jego ciało. Ewidentnie go to zaskoczyło, jak jego własny atak został odbity. Sam Grimmjow wycofał się do tyłu i spoglądał się na stoicko stojącą Rin
- SKRZYP, PANTERA! -wrzasnął uwalniając swoje Ressurection. Rin poczuła spory nawał Reiatsu, który się uwalniał z jego ciała.
- Praktykuj Rin. Nie bój się ryzykownych akcji. To jest trening twojego Bankai. Drugiej takiej szansy nie będzie.

- Pierwszy raz - Odpowiedział Urahara poważniejszym tonem - Ale wygląda całkiem zacnie. Pierwszy raz coś takiego widzę. Jestem ciakwy jak to się potoczy.

Asha

- Nie wiem czy dopuszczenie Grimmjowa do uwolnienia formy to mądra decyzja. - powiedziała, kładąc dłoń na swoim mieczu. - Ale przyznam, że jak na pierwszy raz to ta mała ma niezłą werwę. Nawet jak jest spokojna. - mruknęła, zerkając na zranioną rękę Grimmjowa. - Jeszcze trochę i wkroczę do akcji. Nie mogę mu pozwolić na zbytnie rozbrykanie się bo zawiodę panią Rosę.

Dunir

Doskonale, udało się, ale odbicie ataku nie miało być końcem ciągłości tej płynnej sekwencji. Z zachowanym impetem Rin zamierza przekazać siłę, z jaką kostur został wcześniej wprawiony w ruch i zahaczyć dłuższą stroną o szyję arrancara. Chcę go wywrócić na ziemię i z impetem wbić drugi koniec Shakujo w jego prawe przedramię z całą zebraną przez sekwencję siłą. Żadnych dodatkowych ruchów, które mogłyby zakłócić tą płynność. Chyba nigdy nie była bardziej skupiona i wyciszona.
Całe życie dążyła do perfekcji, a teraz właśnie utrzymanie jej cały czas było wyzwaniem.
-Raz...dwa...wdech...wydech. Wprowadzała się w rytm, w myślach.

Mistrzgry

Jej Płynny ruch został wykonany sprawnie, by mogła zahaczyć o Grimmjowa i jej sekwencja się powiodła, ale sam Grimmjow nie padł na ziemię. Przewrócił się upadając na cztery łapy. W jego Formie Ressurection wyglądał na o wiele bardziej zwinnego niż się mogłoby to wydawać. Uśmiechnął się od ucha do ucha zamachując się prossto w Rin, przejeżdżając pazurem po jej boku raniąc ją dosyć boleśnie. Teraz znajdował się za nią samą gotowy do następnego ataku.

*****

Yoruichi złapała za miecz Esme, by ta nie atakowała. Nie odezwałą się, ale Urahara odpowiedział - To ważne, by nauczyła się, jak jej to działa. Wkroczymy do akcji, kiedy będzie to potrzebne. - Jego głos był jak najbardziej poważny.

Asha

Zerknęła na Yoruichi, robiąc niezadowoloną minę. - Jak chcecie. Ale na takie rozróby trzeba było znaleźć więcej miejsca. Palant numer Trzy jest znany z tego, że niszczy wszystko dookoła. - mruknęła, odsuwając więc rękę od miecza.

Dunir

Nie pozwoliła, by ból w boku rozproszył Jej skupienie, choć dawało to o sobie znać. Najwyraźniej przeciwnik też zrezygnował z podchodów i zacznie to brać na poważnie.
Chciała przetestować dwie rzeczy. Grimmjow był tuż za nią, więc Rin z impetem wbije kostur w ziemię. Zamiast robić oczywistą rzecz i zaatakować panterę bronią, to broń pozostanie w bezruchu. Ona się ruszy. Rin chwyci kostur pośrodku obiema rękami i na wzór piruetu obróci ciało płynnym ruchem tak, by kostur ich oddzielał. Ponownie nie przerwie ruchu i kończąc obrót, tym samym ruchem uderzy niebieskiego końcem kostura z pierścieniami.
Typ jest zwinny, więc Rin nie będzie celować ani w głowę, ani ramię, tylko w bark, bo tego najciężej będzie uniknąć.

Mistrzgry

Płynność ruchów wydawała się tutaj bardzo ważna, ale Rin to czuła. Grimmjow był gotowy do kolejnego ataku, ale jeszcze tak przed chwilą narwana Rin po prostu użyła kosturu do swojego osobistego tańca wojennego. Padł na cztery łapy chcąc uniknąć jej ataku, ale na daremno. Zamachnięcię się w taki sposób spowodowało spore zniszczenia. Zahaczyły one o tył Grimmjowa ledwo pozostawiając głęboką ranę. A przed nim powstał spory i wątki krater od jej uderzenia. Wszystko było ciche i bezdźwięczne, wiec nei było słychać impetu uderzenia.
Ale nie mogła po prostu sobie tak oczekiwać, że przeciwnik będzie czekać na jej ruchy. Zaraz po otrzymaniu obrażeń Grimmjow rzucił się prosto na Rin, która poczuła, jak upada wraz z nim na ziemię!

****

- Mamy tutaj wystarczająco, Esme - Odparł Urahara - Przygotuj swój miecz, na weszelki wypadek. Może się zrobić bardzo nieprzyjemnie za chwile.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 Następny
Strona 4 z 9