Rin #7 - Speechless Gust

Mistrzgry

- Mnie? U mnie jak najbardziej w porządeczku! - Odpowiedział - Poza tym, żę świat ma kilka sporych problemów i mamy do czynienia z problemem na skale trzech światów to wszystko jest w porządku! - Odpowiedział żartobliwym tonem - Proponuje ci zatem trening, Rin. Tak się składa, że mam kilku gości na dole, któryś na pewno ci pomoże z treningiem. Ewentualnie, jeśli chcesz, możesz mi pomóc w małym problemiku. Miałem sam się tam wybrać, ale jak chcesz, to możesz mi pomóc, Hihi.

Dunir

Nie powstrzymała uśmiechu gdy ten lis znów zaczął sobie żartować.
-A to zależy. Jeśli cały ten Twój sprawunek też będzie w jakiś sposób treningiem, to pewnie. Zaproponowała. -A może ktoś z Twoich gości będzie się chciał przyłączyć, pokaż no ich. Zainteresowała się Rin.

Mistrzgry

- Aaah~. Dwie pieczenia na jednym ogniu powiadasz! No dobrze, dobrze. W takim wypadku za mną! - Odparł wstawając i otwierając właz do swojej piwnicy - Zapraszam na dóół! - Uśmiechnął się i sam tam zeskoczył. A kiedy tylko Rin zajrzała na dół... Mogła zaobserwować nieznajome twarze

Pierwsze to była bardzo agresywna Aura dobiegająca z dołu. Ewidentnie pusty, jak się patrzy. Niebieskie włosy, opryskliwy ton i wkurzona twarz.

- DLACZEGO NIE MOGĘ STĄD WYJŚĆ! -Wrzasnął krzycząc w niebogłosy.
- Już ci mówiłam kocie - Westchnęła Yoroucichi - Nie możesz iść i niszczyć wszystkiego by wywołać wroga, to nie ma sensu.
Z boku stał sobie jszcze inny... Pusty? Na pewno. Dawała podobny czuć do Rosalie.

Asha

Drugi Pusty był ewidentnie kobietą, dość wysoką, z długimi czerwonymi włosami. Wyglądała jakby się gotowała w środku i zdjęła jeden ze swoich czarnych butów, ciskając pojedynczą baleriną w niebieskowłosego. - ZAMKNIJ RYJ, NIEBIESKA PASKUDO! - ryknęła na niego, wskazując go palcem z wyrzutem. - Nie wyjdziemy nigdzie dopóki Rosalie nie wróci. Trafia coś w ogóle do tej twojej czaszki czy może uszy to tylko pusta ozdoba, ha?!

Dunir

Zeskoczyła bez zwłoki do znajomej dziury i wylądowała zgrabnie na ziemi.
Obejrzała sobie dwójkę ze szczerą ciekawością, najpierw zatrzymując się na tym jegomościu. Aż emanował hiperaktywnością, agresją i wyzwaniem. Podobało jej się to.
Była też druga, przypominająca faktycznie trochę aurą Rosalie. Chyba nie przepadała za niebieskowłosym.
-No proszę. Jak zwykle u Urahary nie można się nudzić. Część, Yoruichi-san. Przywitała się z kobietą, po czym zbliżyła się do czerwonowłosej.
-Rosalie? Ta śliczna blond espada? Kojarzysz mi się z Nią. Chyba sobie poczekacie, bo jeszcze chwilę będzie... Zajęta.

Asha

Czerwonowłosa obejrzała się, a jej agresywna mina przeszła w lekkie zdziwienie, które przeinaczyło się w szczęśliwą minę gdy nowa nieznajoma powiedziała o jej pani.
- Spotkałaś panią Rosalie? Co z nią, wszystko z nią w porządku? - chciała chyba zrobić krok w jej stronę, ale miała tylko jedne but. - Te, palant numer Trzy, rzuć mi mój but. - rzuciła do Grimmjowa, oglądając się na niego przez ramię.

Mistrzgry

- He? W dupie mam twój but. Jak chcesz go to sobie sama przyjdź. - Odpowiedział niechętnie. Skrzyżował ręcę w ramionach obrażony. Yoruichi westchnęła i przekręciła oczami.
Urahara dostał się do Rin
- No, było nieco więcej, ale wyruszyli z Tessaiem na małe zadanko. Więc mam taką małą świtę. Więc jak to będzie, Rin, hmmm?

Dunir

-Ano spotkałam. Ma się bardzo dobrze i emanuje królewską aurą na przechodniów Soul Society. Machnęła ręką. -Miałyśmy razem do pogadania z Aizenem, ale na pewno wszystko Ci opowie. Jest u nas gościem.
Obejrzała się na Uraharę. -A to zależy. Spodziewasz się walki jakiejś? Jeśli tak, to sprawdziłabym bankai. Niebieski wydaje się sfrustrowany, przydałby się na coś. Specjalnie nie zwracała się do niego osobiście, chciała go podrażnić.
-A jak sprawa jest czasowo napięta, to mogę od razu. A, no i Rin jestem. Przedstawiła się.

Mistrzgry

- O! - Klasnął w dłonie Urahara - Nie nie nie, wcale nie jest napięta. Nie ma to nic wspólnego z naszą obecna sytuacją a muszę przyznać, że to może być całkiem ciekawe! Grimmjow!
- RIN?! Co to za zjebane imię. - Obrócił się w jej stronę - Czego Urahara?
- Będziesz miał niewielki Sparring z Rin! Trochę się rozluźnisz i tym podobne!
- Myślisz, że jestem jakimś chłopcem, co będzie napierdalał jakiś słabeuszy? - Zerknął na Rin - Wygląda na chuderlaka.
Urahara tylko się uśmiechnął na tą wiadomość. I złapał swój kapelusz. Tak na wszelki wypadek.

Asha

- Z Aizenem? - kobieta nie wyglądała na ucieszoną. - Mam nadzieję, że ten wariat dalej siedzi w tej swojej norze czy coś. I jestem Esme María Ramona Riveri, ale Esme wystarczy. - po czym odwróciła się z gracją na jednej nodze, trzymając bosą stopę uniesioną w górze. Odbiła się od ziemi, lecąc w kierunku niebieskowłosego po swojego buta. - Do niczego się nie nadajesz, ty przerośnięty kocie. Jak tak będziesz jęczeć na wszystko to pani Rosa już ci się nie da dotknąć. - wciągnęła balerinę na stopę i kopnęła go lekko w łydkę. - Co, myślisz, że nie wiem? Gówno, wszystko wiem! Jej gust do facetów jest do bani. - odskoczyła od niego, zakładając ręce za głową. - Noooo chyba, że jesteś taki lamus, że wolisz sobie siedzieć na dupie i nic nie robić. Ara ara, obrażalski jak dziecko. - Rin definitywnie słyszała już to "Ara ara", bo Rosa robiła tak cały czas.

Dunir

Uniosła zaciśniętą pięść, szczerząc się radośnie.
-Ho? Grimmjow. Faktycznie, Rosa mówiła o Tobie, Arrancarze. Podobno jesteś niespokojny. Zagadywała shinigami. Spojrzała jeszcze na Esme i skinęła głową. -Aizen siedzi. Ale z Rosaline chyba nie będziesz zadowolona, z tego co widzę. Wychodzi na to, że Rosa gdzie się nie pojawi, to kradnie męskie serca.
Rin obróciła się w stronę pantery i wyciągnęła obydwa miecze.
-No to zobaczmy, jaki ma gust! Mam nadzieję, że obydwoje będziemy zadowoleni.

Dwie strony wiatru
Ciepła bryza kwiatu gra
Huragan czuwa
Kyouryoki no Soyokaze.

Nie zaatakuje jeszcze. Upewniła się, że wiatr ponownie będzie Jej pomagać.

Mistrzgry

-Tch. Wszystko trzeba pokazać samemu. Dobra cioty! Odsunąć się! Ta tutaj dostanie lekcę. -Powiedział nie wyciągając swojego miecza. Uderzył w pięść, jakby był gotowy na jej atak - Założe się, że nie przebijesz nawet mojego Hierro! - Wrzasnął. - Grimmjow Jaegerjaquez, obecna trzecia Espada! - Ewidentnie zrobił to po to, by ją przestraszyć.

Yoruichi i Urahara przystanęli sobie z boku
- Hej, Esme! - Zarzuciła Yoruichi - Może się odsuniemy? Umiejętności ich oboje mogą trochę naruszyć to miejsce! .

Asha

- Zadowolona? Zobaczymy. - dalej z rękami za głową wywróciła oczami i przeszła spacerowym krokiem ku Yoruichi i menelowi w kapeluszu. - Ta, ta, znając palanta numer Trzy to tu kamień na kamieniu nie zostanie. Te, Rin, uważaj. - spoważniała nieco. - Grimmjow może i ma w głowie tylko dwie rzeczy, ale jest bardzo silny. Nie połam jej za bardzo. - to ostatnie już było do niebieskiego kota.

Dunir

-Spokojnie Esme! Tak się tylko pogonimy dla zabawy. Dla Rin było to jednocześnie coś ważnego, jak i genialna rozrywka.
Gdy usłyszała numer przeciwnika, podekscytowała się, choć nie dała po sobie poznać. Z dwóch mieczy Rin trzymała teraz jeden, z wietrznym dzwonkiem.
-Ha, to się jeszcze zobaczy, niebieski! Zawołała z dzikim uśmiechem. Od razu użyła shunpo, by znaleźć się tuż przy przeciwniku. Wykona krótkie cięcie i ponownie użyję shunpo, by zaatakować go z innej strony. Nie będą to lekkie ataki, ale ich cel będzie inny. Każde cięcie pozostawi niewidzialny, zawieszony w powietrzu ostry, wietrzny ząb, jak pułapkę. Gdy wykona kilka takich ciosów, w jednym momencie wypuści je na raz, by z wielką siłą uderzyć z każdej strony w arrancara! Zobaczymy, jak poradzi sobie z potęgą wiatru! Otoczeniem też się nie przejmie, liczy się teraz tylko naklepanie Grimmjowowi.
Chyba by się dogadali.

Mistrzgry

- Zabawy? Po moim trupie. Rozpierdole cię tak, że będzeisz błagać o litość! - nie dało się ukryć, że ten tutaj też jest podekscytowany. Rin udała się szybkim ruchem i zadała cięcie. Ten momentalnie się obrócił by ją złapać, ale nie zdążył. Jej ostrze przejechało po jego ciele jak po stali. Nie zadrapała go nawet trochę. Ale nastą pił kolejny cios i kolejny. - I co to ma być? Myślisz, że TYM mnie zranisz? - Zaśmiał się, ale po chwili moc została uwolniona. Powietrze zostało wypuszczone, a strugi powietrza uderzały prosto w Grimmjowa, dając srogi dźwięk, jakby jego skóra była z metalu. W końcu jeden z podmuchów przy jego skórze zadrapał jego ramię, z której wydobyła się strużka krwi - Heh. To tyle? - Zaśmiał się jej prosto w twarz nadal stojąc i patrząc się na nią - Wydaje mi się, że moje Hierro jest dla ciebie za cieżkie!

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 Następny
Strona 3 z 9