Rosalie i Rin - Echoes of the future past

Asha

Przynajmniej atmosfera na jakis czas się rozluźniła, co podniosło Rosę na duchu. Na pewno humor jej się pogorszy gdy dotra już do Aizena, cieszyła się więc chwilę, że chociaż trójka Shinigami ją zaakcptowała. Na razie też dała spokój Hisagiemu, bo jeszcze biedny by się przekręcił, ale trzymała się go blisko skoro był jakby jej opiekunem. Gdy doszli do włazu Rosa wychyliła się nieco, zaglądając do środka.
- Oya, spadanie? Cudownie! I spokojnie, całkiem dobrze widzę w ciemności. - szczerze się ucieszyła, klaszcząc cicho. Spadanie było niemal tak przyjemne jak bieganie. A nocna sceneria Hueco Mundo i natura drapieżnika czyniły poruszanie się w ciemności łatwiejszym. - Mmm... pamiętam reiatsu Aizena, zrobiło się jeszcze bardziej terroryzujące? - i jak tu nie określić Aizena mianem potwora? No ale...
- Zatem do zobaczenia niedługo, wszechkapitanie? - uśmiechnęła się do Kyoraku. Potem z gracją gazeli wskoczyła do włazu, uśmiechając się lekko. Chciała się nacieszyć spadaniem.

Dunir

-Się wie, Wszechkapitanie. Do zobaczenia! Pożegnała się i wskoczyła za Rosą do przejścia.
-To zadziwiające, jak dużo spadałam przez ostatnie kilka dni.
Mruknęła z lekkim uśmiechem. Zastęskniła za powiewem wiatru.
Zastanawiała się, z jaką sprawą przyszła druga espada do Soul Society.
-Coś grubego musiało się odwalić, skoro tu jesteś. Zwróciła się do Rosy. -Mój powód odwiedzin jest dość osobisty, nie wiem jak Twój. ciekawiło ją to mocno, co za tajemnica się za tym wszystkim kryje. Prędzej czy później i tak się dowie, ale wolała zapytać.
Nie wyprzedzała espady, pewnie widziała w ciemności lepiej.

Asha

Ah, wiatr we włosach, Rosa go uwielbiała. Uśmiechała się dopóki Rin mie zapytała o jej powód przybycia, ale w tym temacie nie miała nic do ukrycia. - Musiałam uciekać z mojego domu. - powiedziała miękkim tonem. - A część Pustych dołączyła do przeciwnika. Dlatego tu jestem. - Segunda umilkła. Uciekanie z własnego domu, te słowa miały gorzki smak.

Dunir

-Uciekać? Do przeciwnika? Kurwa, naprawde sprawa jest grubsza. Powiedziała przejętym głosem. Co takiego może sprawić, że segunda spiernicza? Jeszcze jakieś wewnętrzne bunty.
-Nie wiem na ile będzie to warte, ale pomogę, jak tylko będę potrafiła. Rin chyba nie zdawała sobie sprawy z konfliktu, który powstał. Ale co tam, nie przeszkadza Jej to w zaoferowaniu pomocy.

Asha

Rosa obejrzała się na Rin, marszcząc lekko brwi. - Nie wiesz co się dzieje, prawda? - nie było tu nabijania się, jedynie stwierdzenie faktu. - Nie ma co o tym teraz mówić. Dowiesz się podczas rozmowy z Aizenem. - uśmiechnęła się jednak lekko gdy młoda Shinigami od razu zaoferowała pomoc. - Na pewno twoja pomoc się przyda. - dodała ciszej.

Mistrzgry

Hisagi również wskoczył do nieskończonego dołu, więc ten również spadał. Kapitan zamknął za sobą właz, więc okryła ich nieprzyjemna ciemność.
Podczas spadania mogli zauważyć, jak znajdują się w jakimś ewidentnym, bocznym włazie. Widzieli co jakiś czas przebłyski światła dochodzącego z bocznych pięter. Ale nie musieli w żadnym wypadku zatrzymywać się czy coś podobnego. Kyoraku nieźle to sobie wymyślił. Podczas takiego spadania jedyne, co się działo i się wszystkim wydawało to fakt, jak ściany wydają się coraz i coraz bardziej ciemniejsze. I coraz bardziej pusto. Na wyższych poziomach również musieli być jacyś więźniowie. Pomimo tego W końcu mogli zauważyć i poczuć, że zbliżają się do podłoża. W końcu nie mogli spadać w nieskończoność...

Asha

Ciemność jej nie przeszkadzała. Była przyjemna, komfortowa, znajoma, więc Rosa nie obawiała się, że ta tylko gęstnieje. Gdy zorientowała się, że chyba to spadanie ma się skończyć naszykowała się po prostu by wylądować z gracją. Nie będzie nigdzie ruszać jako pierwsza, zostawi to Shinigami. W końcu to więzienie na ich terenie.

Dunir

Ciemnoscnie była dla Rin ani pozytywna, ani negatywna. Ot, no była i tyle.
Sama naszykowała się również do lądowania, trzymając na wodzy ekscytacje. Wiedziała, że Aizen był niesamowicie niebezpieczny i śliski, a z jakiegoś powodu się nią zainteresował. Bardzo Ją to ciekawiło.
Na razie jedyny Jej plan to spotkanie z ziemią.

Mistrzgry

Kiedy trójka Shinigami wylądowała na podłodze czuli, jakby znajdowali się na jakimś kamieniu. Choć całkiem nieprzyjemnym w dotyku. Tu, gdzie byli mogli określić jednym mianem - Wielkie pomieszczenia, wysokie i długie, z celami oddalonymi od siebie po kilkadziesiąt, a nawet kilkaset metrów. Co było przykre, nie było tutaj nikogo. Dźwięk też nie rozchodził się jakoś szczególnie dobrze. Ponure miejsce. Nikt tutaj nie krzyczał z bólu, ani nie byli tutaj witani przez kogokolwiek.
Znajdowali się w Muken, gdzie zamieszkują najwięksi przestępcy dla Soul Society. Teraz musieli odnaleźć cele Aizena.
Jednak nim wyruszyli i postawili krok mogli usłyszeć głos. Kobiecy głos i kompletnie nieznajomy.
- Ha ha ha. Kolejne śmieci przybyły na dół. Widzę niegodnego prawiczka, królową pełną złych bagaży doświadczeń oraz upośledzoną bohaterkę. - Rozchodził się z każdej ściany, jakby była dosłownie w nich.

Dunir

Zgrabnie sobie wylądowała, po czym rozejrzała się po całym tym nieprzyjemnym miejscu. Żeby tu trafić, trzeba sobie nieźle zasłużyć.
Spróbowała namierzyć, skąd dochodził głos, ale było to niemożliwe, więc zwróciła się przed siebie.
-A ja słyszę smutnego pierda który może sobie ulżyć rzucaniem pustych słów. Rzuciła błyskając gniewnie kłem.
-Nasz cel pewnie będzie daniem głównym, więc proponuję ruszać. Zwróciła się do towarzyszy i faktycznie pierwsza poszła do przodu.

Asha

- Ara ara, stan wice-kapitana może jeszcze ulec zmianie. Jak nieuprzejmie się tak wyśmiewać. - Rosa ukryła ręce w rękawach, wręcz promieniując niewinną aurą. Nie miała zamiaru odpowiadać na dalsze zaczepki, uważając je za niegodne jej królewskiej uwagi. Posłała słodki uśmiech Hisagiemu i ruszyła za Rin, stukając cicho swoimi obcasami.

Mistrzgry

Hisagi na słowa Rosalie zatrzymał się na chwilę. Ale to na pewno tak powiedziała, by odpędzić tę dziwną postać. Wykonali kilka kroków do przodu, ale głos nie ustawał.
- Hahaha~ - Zaśmiała się - I co zamierzacie tutaj zrobić? Może zostaliście tutaj skazani na wieczne cierpienie, hmmm? Tak czy siak jesteście niewyobrażlnie żałośni.
W tym momencie Rin mogła poczuć, jak coś... Dotyka ją po biodrach. Lekki spokojny dotyk. Zaraz potem usłyszała, jak ktoś szepcze jej wprost do ucha, ten sam głos
- Takie mięśnie nie przystoją prawdziwej kobiecie. Nie znajdziesz sobie nikogo, chłopie.
Rosalie zaś mogła dostrzec ową postać. Kobieta, z sylwetką klepsydry z długimi, tradycyjnymi i bogatymi szatami. Oczy miała zasłonięte pasami, a jej język był nienaturalnie długi.

Asha

Obejrzała się na Hisagiego gdy przystanął, ale zaraz obróciła się, trzymając swoje łapki komfortowo w rękawach. Po czasie spędzonym z poprzednią Tres Espadą słowa kobiety wpadały jednym uchem Rosy i wypadały drugim. Blondynka zatrzymała się gdy dostrzegła kobiecą postać, unosząc lekko jedną brew do góry. Nawet całkiem spodobała jej się fryzura nieznajomej kobiety.

Dunir

No cóż. Rin nie miała takiej cierpliwości,jak przyszła Królowa Hueco Mundo, więc wykrzywiła twarz w grymasie złości i już miała zamachnąć się ręką, żeby po prostu Ją uderzyć, ale powstrzymała się, zaciskając dłoń w pięść.
-To nie jest dla nikogo innego, tylko dla mnie. I chuj Ci do tego, jaka ma być kobieta. Jeżeli tam stała, chciała Ją odepchnąć barkiem.
-Czy dumna, smukła sylwetka, czy sześciopak na którym można zrobić jajko sadzone, wszyscy mamy większe szanse, niż Ty tu na dole. A teraz z drogi, bo ktoś ważniejszy na nas czeka. Wracaj do nory.
Ewidentnie niewstydziła się okazywać emocji.

Mistrzgry

- Fu Fu fu. -odpowiedział kobieta. Rin poczuła, że jej łokieć przechodzi przez nią, jak gdyby nigdy nic, ale ta może spokojnie ją dotykać. Mimo to się odsunęła
- Jaka zadziorna i dumna z siebie mała kobietka - Ruszyła w stronę Rosalie - Pusty? Jakież to obrzydliwe i niemożliwe. Na samą myśl o twojej obecności robi mi się niedobrze.
Te słowa były mocne, ale nie robiła nic fizycznie całej reszcie.
- To Urozakuro. - Odpowiedział Shuuhei - Najprawdopodobniej. Jest to dusza Zanpakuto. - Stwierdził nieprzychylnie, na co ta wędrowała sobie z niemi - haha... Naprawdę ktoś kto o mnie słyszał... I to taki żałosny prawiczek, któremu tylko śmierć i cycki w głowie. Phaha. - Ponownie się zaśmiała, ale Hisagi nie wydawał siętego brać do siebie.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 Następny
Strona 2 z 9