Rosalie #7 - A Storm before grandstorm

Mistrzgry

- Ochhh, to tseba ją poznać jak to wsysko się ustawi! - Powiedziała radośnie nel - Jak ją poznas to pewnie będzie bardzo miłą panią! Zapsyjaźnicie się ze sobą! - Była tego bardzo przekonana. - Kolol? Hmmm... Chyba zielony, a co?
Ale trzeba było wracać. Także powrót pod siedzibę Tier, w której czekał na nią już Uryuu Ishida.

- Rosalie, wróciłaś. - Odparł zmartwiony - Jest z nami Adevan, Esma, Grimmjow... - Spojrzał się na Rosę - Nel jak widzę, choć nie widzę jej Fracci-
Nie dokończyła a w tym momencie zdyszani Dondochaka i Pesche dobiegli. Tak. Dobiegli PO Rosalie. No cóż, Ta to była szybka.
- Tier oraz Septima zniknęli i nie ma ich w Hueco Mundo - Powiedział zmartwiony - Primera... - Westchnął - Grimmjow znalazł jego skrzydło leżące na piaskach.

Asha

Uśmiechnęła się lekko na słowa Nel. - Może masz rację. Zielony, hm? To przyjemny kolor. - zgodziła się z nią, dobiegając wreszcie do reszty. Odetchnęła z ulgą, że nic im nie było, ale była zmartwiona że tak mało udało się zebrać. Spojrzała się na Ishidę i zacisnęła wargi. Lubiła Primerę i miała nadzieję że przeżył, zresztą liczyła, że Siódma Espada i Tier też przetrwały.
- Rozumiem. - odparła cicho. - Otworzę Gargantę.

Mistrzgry

Nel zadowolona przytaknęła Rosalie, nie czując błędu w swojej wypowiedzi.

- Zrób to natychmiast. - Przytaknął jej samej Ishida - Wynośmy się stąd nim-
I to uczucie jest czymś, co Rosa długo nie zapomni. Nikomu nic się nie stało, ale takiej pustki nie czuła już dawno. To Reiatsu, które się teraz uwolniło... Było silne, to prawda. Przytłaczające dla niektórych, to też fakt. Wytwarzało też nieprzyjemne uczucie tego, że walka z nim może być naprawdę trudna i wszyscy razem wzięci mogą nie dać rady. Ale było coś jeszcze i to właśnie przez to Rosa nie zapomni tego.
Reiatsu to było...
Bardzo smutne.
- Nie uciekniecie. - Usłyszieli głos Decimy, ale jeszcze mogli się poruszać.

Asha

Rosalie zaczerpęła oddech, który mimowolnie wstrzymała i zabrała się za otwieranie Garganty. - Idźcie przodem, w razie czego was dogonię. Esme, trzymaj Nel i jej pilnuj. - oddała dziecko swojej podwładnej.
Trzymała się w żelaznych ryzach dyscypliny z wczesnych lat by nie zanurzać się w tych przytłaczających emocjach. - No, już, sio. - pospieszyła ich.

Mistrzgry

- Rosalie... -Odpowiedzial Ishida - Nie dasz mu rady - Był naprawdę przejęty , ale nie zamierzał oponować przed nią samą - Co masz zamiar zrobić? - Spojrzał się na nią, kiedy Garganta powoli się zamykała - Cokolwiek. Wróć tylko żywa.
A Rosalie mogła zauważyć białą plamę zmierzającą w ich stronę. Co zrobi Rosalie?

Asha

Spojrzała się na Ishidę ostatni raz i pomimo całej sytuacji oferowała mu mały, słodko-smutny uśmiech. - Mouuu... trochę wiary we mnie. - niech chociaż on ma trochę nadziei. Gdy Garganta się zamknęła Rosalie obejrzała się na białą plamkę. Cóż, chyba czas się pobawić w berka. Chciała zacząć biec, na tyle daleko od niego by nie mógł używać swojej umiejętności, ale na tyle blisko by nie zniknąć mu z oczu. Chciała kupić trochę czasu dla reszty.

Mistrzgry

Może i Decima miał potężną moc, ale to Rosalie była tutaj szybsza. Brak walki na otwartym froncie była dobrą decyzją. Primera ją gonił, ale nijak miał się do prędkości Rosalie. Zatem ta mogła bawić się z nim w berka. Pomimo tego pościg nie trwał długo. Nie dlatego, że Rosali coś się stało. Po prostu przeciwnik przestał ją ścigać. Ustawił się na szczycie jednej z kopuł, na otwartym widoku. Rosalie na pewno kupiła wystarczająco dużo czasu. A pomimo tego... Palpito zaczął otwierać Gargantę.
Dokąd?
Złapać Ishidę i resztę?

Asha

Gdy Decima przestał ją ścigać tsknęła i zatrzymała się i zmarszczyła brwi. Otwierał Gargantę, ale nie mogła stwierdzić czy po to by gonić resztę czy żeby udać się w inne miejsce. Zacisnęła dłonie aż jej długie paznokcie wbiły się w miękkie ciało.
- Palpito! - zawołała by zwrócić na siebie jego uwagę. - Dlaczego to robisz? Co tobą kieruje?!
Ten niewyobrażalny smutek jaki czuła wciąż jej ciążył na sercu.

Mistrzgry

Hollow nie przeszedł jeszcze przez Gargantę. Zatrzymał się na chwilę i obejrzał się w stronę Rosalie i całkiem spokojnie odpowiedział
- Słabość... - Odpowiedział słyszalnie, ale cicho - Nowe, wspaniałe miejsce czeka na tych, którzy będą wspierać działania. - Stwierdził wyciągając ku niej rękę - Ty też nie chcesz cierpienia, też nie chcesz bólu. Boisz się po prostu zostawić to wszystko tutaj. Chodź ze mną, Rosalie.

Asha

Potrząsnęła głową, złota grzywa zafalowała przy tym geście. - Nie mogę. To jest mój dom. Nie mogę go zostawić na długo. I ktoś mi bliski na mnie czeka. - odparła zgodnie z prawdą. Decima miał rację, że nie chciała by ktokolwiek cierpiał, ale nie mogła iść z nim. Zdradziłaby wtedy chyba wszystko co było jej drogie. - Wiesz, gdzie jest Tier?

Mistrzgry

Decima Patrzył się na nią jeszcze przez chwile w tej dziwnej, pustej masce. Wciąż miał wyciągniętą rękę, nie zmieniał swojej pozycji na milimetr. Wpatrywał się jeszcze przez chwilę, aż w końcu odpowiedział
- Niebawem wszystko się skończy. Wy zostaniecie tutaj, a my staniemy się czymś większym. Chciałbym, byś wybrała się ze mną. Ale masz tutaj przywiązania. - W końcu zaczął opuszczać rękę w dół - Nie. Tier jest nieistotna dla mnie. Potrzebna mi była, bym przejął to miejsce, Rosalie. - Jego głos był wciąż taki monotonny...

Asha

- Brzmisz tak smutno. - zauważyła, przyciskając ręce do piersi. - Mam nadzieję, że znajdziesz jakieś pocieszenie w swoich czynach. - będzie go obserwować dopóki nie zniknie. Potem będzie chciała dołączyć do reszty, uświadomiła sobie jednak, że nie wie gdzie jest to całe mieszkanie Ishidy. Westchnęła ciężko. Będzie musiała ich poszukać.

Mistrzgry

- Smutno? - Spytał się jej - Zrezygnowany, być może. Zdesperowany, to na pewno. - Nie wydawało się, by miał zamiar ją teraz zaatakować - Idź zatem. - Garganta się zamknęła, a Palpito przez nią nie przeszedł - Idź do swoich przyjaciół i ważnych dla ciebie osób. Póki jeszcze są.

Asha

Posłała mu jakiś smutny uśmiech. - Smutno. Znam tę emocję bardzo dobrze. Jeszcze się spotkamy, Palpito. - z tymi słowami chciała otworzyć własną Gargantę i śmignąć w nią szybciutko.
To wszystko zaczynało się robić zbyt skomplikowane jak na jej gust. Za bardzo wokół niej.

Mistrzgry

Rosalie mogłą przejść przez Gargantę i wrócić do miasta. Opuścić Las Noches na jakiś dłuższy czas. Wróciła do miasta, które tak dobrze znała.

Ale dziś tutaj była okropna pogoda. Jakaś spora burza unosiła się na niebie, a deszcz kropił i kropił. Ale nie lało. Wyglądało na to, że czarne chmury nie dotkną tego miejsca.
Rosa była zmęczona, ale na szczęście nie była ranna. Teraz tylko znaleźć dom Ishidy. To mogło mieć lekkie utrudnienie w jej obecnym stanie.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny
Strona 5 z 6