Rodrigo #2 - Digest the Evolution

Marsus

Rodrigo zamarł, gdy wspomniała to imię. Wspomnieniami sięgnął w przeszłość. Zawsze widział Starego Króla jako cel, który starał się osiągnąć. Była to absolutna siła, z którą nikt nie mógł się równać. Rządził on żelazną pięścią, mając za sobą całe zastępy pustych. Był sprawnym władcą. Tak sprawnym, że całe Hueco Mundo było pod jego panowaniem. Nikt w całym wymiarze nie mógł mu się przeciwstawić. Tak wielka była jego władza, że nie pozostał nikt z kim mógłby walczyć. Rodrigo pragnął takiej władzy. Takiej siły. Pragnął tytułu Nowego Króla, który otworzyłby wrota Hueco Mundo i przypuścił atak na świat żywych oraz Soul Society. Wiedział też, że wszystko to byłoby możliwe do osiągnięcia. Teraz jednak był jeszcze daleko od tego celu. Dalej niż przypuszczał.
- Dlaczego to robisz? Co ty zyskasz na pomocy mi? Hueco Mundo nie jest miejscem na bezinteresowność. Jeśli mam przystać na tą współpracę, odpowiedz na to pytanie. - Zapytał Filippy. Nie zwracał uwagi na to że podchodziła bliżej.

Mistrzgry

- Oczywiście - Filippa wydawała się lekko spoważnieć. Spojrzała się na Rodrigo już bez tego figlarnego, lekkodusznego wyrazu twarzy. Ale nadal nie wydawała się być zła czy groźna. Tym razem była bezpośrednia - Bardzo dbam o Hollowów i chce dla nich jak najlepiej. Również dla ciebie, mój Rodrigo - Odpowiedziała z lekkim uśmiechem - Ale nie chcę, by historia się powtórzyła w kółko i w kółko. Każdego króla Hueco Mundo czekał zawsze ten sam koniec. - Spojrzała się na niego. W jej oczach był żal i smutek - Barragan był tak potężny, a jednak w końcu uległ Shinigami, wiedziałeś o tym? A to, co go pokonało był on sam.

Marsus

- Ha! Dobrze wiem co się stało! - Odparł Rodrigo krzyżując ręce.
- Po prostu pojawił się ktoś silniejszy. Może i Stary Król rządził w Hueco Mundo, ale nie miał dostępu do innych światów. Wiem też że Arrancarzy nie mają takiej słabości, i mogą swobodnie otwierać Gargantę. - Jego ostatecznym celem nie było rządzenie Hueco Mudno, tylko panowanie nad wszystkimi światami.
- Tym razem historia się nie powtórzy! Świat się zmienił, i potrzebny jest mu nowy przywódca. - Powiedział głośno, nie kryjąc się z tym kogo ma na myśli.
- Moja wizja nie obejmuje jedynie tego świata pokrytego wieczną nocą. Puści zasługują na więcej. Głód który nami kieruje musi zostać zaspokojony. Ja zaś zamierzam to osiągnąć!

Mistrzgry

- Został pokonany przez samego siebie - Stwierdziła - Przegrał przez swoją arogancję. - Spuściła oczy - To, co myślisz jest bardzo wąskie. Powinieneś dowiedzieć się więcej o świecie którym chcesz rządzić, Rodrigo. Świat Shinigami, Świat ludzi... Powinieneś zobaczyć to wszystko Rodrigo. - Westchnęła, ale raczej z małego smutku, jaki ją ogarnął - Chcesz się stać silny, potężny by wszystkimi rządzić. Uważaj, by przy tym samemu nie stać się pustym i pozbawionym celów.

Marsus

- A skąd niby ty wiesz tak wiele o świecie? - Odparł niezrażony jej komentarzem.
- Ty również jesteś pustym, lecz uważasz że twoje pojmowanie świata jest o wiele szersze od mojego. Niby co daje ci takie prawo?

Mistrzgry

- Jestem pierwszym, choć małym królem Hueco Mundo - Powiedziała prosto z mostu - Wiem, ponieważ istnieje ktoś, kto wszystko wie w Hueco Mundo. Wie zapewne o twojej egzystencji, Rodrigo.
Jej reiatsu uległo zgęstnieniu do tego stopnia, że Rodrigo ciężko było unosić się w powietrzu.

Marsus

Rodrigo wyszczerzył kły w uśmiechu. Nie zważał na jej reiatsu, choć jeśli wzrośnie jeszcze bardziej, to może mieć kłopoty.
W takim razie "królu", pokaż mi jak bardzo mało wiem. Pomóż mi przemienić się w Arrancara, i doświadczyć rzeczy, które pozwolą i poszerzyć moje horyzonty. Tak żeby historia nie zatoczyła koła. - Powiedział wyciągając rękę do niej jak do uścisku.
- A jak będzie po wszystkim, to wyruszę spotkać innych, i zbiorę ich w silną grupę. "Rodzinę", jak ją nazwałaś. - Zebranie podwładnych i tak było czymś co chciał osiągnąć prędzej czy później. Nie zamierzał marnować okazji podawanej na talerzu. Zwłaszcza w tych okolicznościach.

Mistrzgry

- Jesteś Arogancki, butny i egocentryczny. - Odpowiedziała na jego pytanie już bardziej luzując swoje Reiatsu - I jestem Filippa słoneczko. Ale z chęcią pokaże ci wszystko, czego musisz się nauczyć.
Podchodząc do niego chciała podać mu swoją małą, jak na Arrancara dłoń. A z drugiej strony, była taka silna i pełna mocy. Spoglądała się na Rodrigo - Ale jak powiedziałam. Wpierw poszerzysz swe horyzonty. Potem staniesz się Arrancarem, Rodrigo.

Marsus

- Hrmm...ja zaś jestem Rodrigo, Filippo. Jak na kogoś kto woli aby mówiono do nich po imieniu niż tytułem, wydajesz się bardzo swobodna w wydawaniu rozkazów. - Odparł trzymając jej dłoń.
- Dość już mam podążania za innymi....jednak mogę przystać na współpracę. Zrobię to co chcesz. Chętnie dowiem się więcej o innych światach. Jednak najpierw chcę doświadczyć przemiany w arrancara. Jestem ciekaw dlaczego twoje postrzeganie rzeczy jest tak różne od innych pustych, i czy sam również zobaczę coś innego.

Mistrzgry

- Właśnie dlatego nie możesz się stać jeszcze Arrancarem, kocahny. - Odpowiedziała - Nie możesz zachłysnąć się władzą, pozostać jej bierny. Musisz wpierw doświadczyć tego wszystkiego i sam wyrobić sobie opinie - Uśmiechnęła się cieplej na słowa Rodrigo, że przynajmniej tutaj się zgodził - Co powiesz na to. Otworzę dla ciebie Gargantę i zobaczysz, jak wygląda świat ludzi swoimi nowymi oczami Vasto Lorde. Na czym polega, jak wygląda. Tylko go nie niszcz co? Przynajmniej nie jeszcze. Oczywiście, jak ktoś cię zaatakuje to możesz go zamordować, to oczywiste. Wrócę po ciebie następnego dnia, Rodrigo. Zobaczymy, czy się czegoś nauczysz. Przyznam ci rację i nie będę się narzucać na ciebie, jeśli nie zmienisz zdania. Chcę byś go po prostu poznał. Nim będzie za późno - Wydawała się poważna i smutna z jakiegoś powodu.

Marsus

Jego pierwszą odpowiedzią o której pomyślał była odmowa. Gdzieś miał co sobie o nim myślała, albo czego się miał nauczyć. Miał w zanadrzu plan zapasowy. Widział jak powstaje Arrancar. Po prostu będzie musiał zniszczyć większość swojej maski w bezpiecznym miejscu. Jego Tesoro Real idealnie się do tego nadawało. Z drugiej stronie, miał okazję aby pozbyć się quincy w swojej głowie. Wciąż nie ufał starcowi, i nie chciał go trzymać przy sobie dłużej niż to konieczne. Jednakże...
- Jeden dzień w świecie ludzi? Bez drogi powrotnej? Chyba śnisz. Raz tam byłem, i od razu wszędzie roiło się od shinigami. Jakbym chciał walczyć cały dzień, to bym się udał do Lasu Menosów w dole. Zmień mnie w Arrancara i wtedy pójdę do świata ludzi. Ewentualnie zapewnij mi pewną drogę powrotną. - Odparł krzywiąc się. Przecież w ten sposób niezwykle łatwo dla niej było po prostu zostawić go po drugiej stronie.
- Nie mam nic przeciwko poznaniu innych światów, ale nie jestem taki głupi by w takim stopniu zdać się na kogoś kogo dopiero poznałem. Słyszałem jedynie słowa. Nie pokazałaś mi jeszcze niczego konkretnego, co potwierdziłoby twoje intencje. Dlatego właśnie najpierw chcę zostać Arrancarem. Nie będę już od nikogo zależny. Jednak na współpracę przystanę na dobrych warunkach.

Mistrzgry

- Oh jejku jej, ale ty mi nie ufasz. - Odpowiedziała - W porządku. Co powiesz zatem na to? - Spytała łapiąc samą siebie za prawą dłoń. Nie trwało to chwilę, a pociągnęła prawą ręką i z bardzo ekspresywnym dźwiękiem wyrwała sobie dłoń, jakby to nie było dla niej cokolwiek. W lekkim grymasie bólu podarowała swoją dłoń. - Może ona otworzyć ci Gargantę w świecie ludzi, jeśli ją zgnieciesz. Stąd otworze ci ją ja. - Odparła - Rozumiem, że mi nie ufasz, Rodrigo, ale powinieneś zdać się na moje szczere intencję. Czy teraz, jak zapewniłam ci drogę powrotną, zgodzisz się na te warunki?

Marsus

Patrzył na to co zrobiła w milczeniu. Zapewne nie zrobiłaby tego, gdyby ta rana była permanentna, więc musi mieć rozwinięte zdolności regeneracji.
- Nie ufanie innym w Hueco Mundo pozwala nam przeżyć. - Odparł przyjmując pomocną dłoń.
- Niech więc tak będzie. Dawno nie byłem w świecie żywych. Jestem ciekaw jak tam się zmieniło od ostatniego czasu.

Mistrzgry

Filippa zdrową dłonią wysunęła ją w stronę powietrza, a po chwili została otarta Garganta
- Zatem powodzenia, Rodrigo. Będę na ciebie oczekiwać, aż zobaczę, co takiego i czy w ogóle się czegoś nauczyłeś.
Nie pozostało nic innego, jak przejść przez ową gargantę.
Do świata żywych.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6
Strona 6 z 6