Rin #5 - Well, Endless Well of Demons

Dunir

<img src="https://i.ibb.co/hHjh4Yb/rino.jpg" alt="rino" border="0">

Miała racje z tym Kido, trochę praktyki i będzie świetnie komplementować styl walki Rin.
-Mhm, świetnie! Ucieszyła się z sukcesu, nieco poprawiając w więzach.
Uśmiechnęła się drapieżnie, kiedy została poproszona o jakiekolwiek Kido.
-No dobra. Klasycznie w takim razie. Nie wątpię w umiejętności Pani Kapitan.
Odpowiedziała i skierowała w nią otwartą dłoń.
-Panie! Masko z krwi i ciała, kreacjo, trzepocie skrzydeł, Ty który nosisz imie człowieka! Pożogo i pandemonium, bariera morza rośnie, maszeruj na południe! Hadō #31. Shakkahō!
Rin wypowiedziała calutką inkantację, a moc tego znanego Kido zależało również od mocy, którą użytkownik właduje. A Rin właduje jej teraz naprawdę SPORO. No bo czemu by nie skorzystać z dobroci bankai Miry?

Mistrzgry

Dziewczyna ładowała swoje Kido, wypowiadając inkantacje, a sama pani kapitan stała uśmiechnięta wpatrując się w jej inkantacje.
Do czasu.
W momencie wykrzyknięcia zaklęcia kobieta użyła Shunpo zbliżając się bezpośrednio do jej twarzy i zahaczając ręką o jej kulę, ujmując ją z góry.
A ona... zniknęła. Całkowicie. Tak, jakby dosłownie wyparowała.
- Jeśli dasz swoją energię duchową, która równa się się energii zaklęcia i odpowiednio ją pokierujesz.... NO to masz! Wymaga to ogromnej koordynacji ruchowej i Reishi, ale sama zasada jest prosta.

Dunir

<img src="https://i.ibb.co/hHjh4Yb/rino.jpg" alt="rino" border="0">

Mira ją zaskoczyła. Nie dosć, że staneła tuż przy lini wystrzalu, to... właściwie co ona zrobiła? Rin spojrzała na swoją rękę w konsternacji.
-Aż cieżko w to uwieżyć. Mrukneła marszcząc brwi.
-Swoją energię duchową... Zastanowiła się przez chwilę.
-Energia duchowa równająca się zaklęciu brzmi jasno, ale odpowiednio pokierować? Mam tą samą siłą w jakiś sposób zahamować ruch energii duchowej przeciwnika? Brzmi jak stawianie jengi na szpilce. Co się stanie, jak coś pokręcę i się nie uda?
Wolałaby móc się ruszać, ale nijak nie mogła pozbyć się bakudo Miry.Wylusciła z irytacją powietrze.

Mistrzgry

- To chyba oczywiste! Wszystko wybuchnie w miejcu. Czasem lepsze niż śmierć. I no wypadałoby ją skierować w przeciwnym kierunku, gdzie znajduje się kierunek lotu zaklęcia. - Poinstruowała - Trochę ci to zajmie, więc proponuje ćwiczyć na samej sobie. Wiesz. W jednej ręcę Kido, a w drugiej niwelować. Tylko nie za silne, byś się nie połamała, rozumiesz. - Powiedziała uradowana - I tak zdolna jesteś, na pewno to opanujesz.

Dunir · Wysłany: Nie 2:56, 22 Mar 2020 Temat postu:

<img src="https://i.ibb.co/hHjh4Yb/rino.jpg" alt="rino" border="0">

Westchnęła tylko nosowo po wysłuchaniu kolejnej rady/polecenia. Założyła uwolniony miecz za pas i wyciągnęła przed siebie dwie dłonie. Zmarszczyła brwi, bardzo ostrożnie manewrując reiatsu.
-Hadō #31. Shakkahō. Mruknęła, tworząc w lewej dłoni niewielką, czerwoną kulkę energii. Umieściła nad nią drugą dłoń i spróbowała zastosować się do polecenia. Tak jakby zaklęcie w lewej ręce było nakręcaniem zegarka, a to dziwne niwelujące zaklęcie kręceniem w drugą stronę, tak jak to każdy mówi, że nie wolno.

Mistrzgry · Wysłany: Sob 12:10, 28 Mar 2020 Temat postu:

No, tym razem się udało, tylko że tak na odwrót. To było trudniejsze niż mogłoby się wydawać. Kula wybuchła w jej dłoni, a ta poczuła pieczenie na całym swoim ciele. Jej nauczycielka się zaśmiała dosyć słodko komentując jej poczynania jako zdecydowanie zabawne bardzo. Rin czuła ból, ale nie długo, bowiem kobieta uklęknęla przed Rin i zaczęła ją leczyć swoim leczniczym kido
- Spróbuj może na czymś prostszym wpierw, co? Na przykład Hado #1. To cię mniej zaboli, a uwierz, od małych kroczków trzeba zacząć. Poćwicz w domu jak już się wykurujesz, co? Bo powinnaś zachować siły na jeszcze jedną rzecz. Bo mam ci do pokazania jeszcze jeden mały sekrecik. - Puściła jej oczko - Na prośbę pana kapitana Hirako.

Dunir · Wysłany: Sob 18:31, 28 Mar 2020 Temat postu:

<img src="https://i.ibb.co/hHjh4Yb/rino.jpg" alt="rino" border="0">

-Gah! Zakrzyknęła, kiedy nie zdołała utrzymać przepływu reiatsu. Skrzywiła się z bólu, który jednak szybko został ogarnięty przez Mirę. Rin westchnęła z ulgą.
-Dzięki. Czasem się zabieram za więcej, niż jestem w stanie ugryźć. Przyznała, unosząc jedną brew do góry.
-To dobry pomysł, z tym hado, ale...co jeszcze planujesz? Postukała się palcem wskazującym o czubek nosa. Co mógł wymyślić Hirako? -Hmm, pojedynek? Test wytrzymałościowy? Nie mogła na nic wpaść.

Mistrzgry · Wysłany: Sob 19:15, 28 Mar 2020 Temat postu:

- Kapitan Hirako powiedział, że to może ci się przydać. Ufam mu, choć nie wiem, czy to taki dobry pomysł. Ale, jest wyższy stopniem ode mnie, więc nie widzę problemu podzielić się to wiedzą. - Wzruszyła ramionami - A może zawsze chciałam to pokazać komuś by powiedział ,,Woooow" . Kto wie, kto wie. - Podniosła się z zupełnym brakiem gracji. - Wpierw jednak kilka słów wyjaśnienia. To, co ci pokaże to jest zaklęcie wynalezione przeze mnie! - Poklepała się po piersi - Więc nikt inny go nie umie. Druga sprawa to fakt, że jest bardzo proste w wykonaniu i jest bardzo silne. Trzy, ma swoje konsekwencje, więc uważaj. Cztery, gdzie chciałabyś mieć tatuaż? - Zawaliła gradem pytań biedną Rin - To szczere pytanie. Do wykonania tego zaklęcia potrzebujesz katalizatora, który ci zrobię.

Dunir · Wysłany: Sob 19:23, 28 Mar 2020 Temat postu:

<img src="https://i.ibb.co/hHjh4Yb/rino.jpg" alt="rino" border="0">

Rin głupia nie była, ale została zasypana pytaniami, jedno dziwniejsze od drugiego. Pokręciła głową, a czerwone włosy zatańczyły.
-Czekaj czekaj, po kolei. Po pierwsze, doceniam zaufanie, które do mnie macie. Po drugie gratuluje. Miło będzie potrafić coś, co znają nieliczni. Lekko się uśmiechnęła. -No tak, skoro bardzo silne i łatwe w użyciu, wiadomo, że jest haczyk. Spojrzała na swoje przedramiona. -To pewnie będzie użyteczne, więc raczej chciałabym w dostępnym miejscu. Może prawe przedramię? Zaproponowała, wzruszając ramionami. Ceniła swoje ciało, ale skoro dzięki temu będzie silniejsza, to małe poświęcenie.
Dzielnie odpowiedziała na wszystko.

Mistrzgry · Wysłany: Pon 18:15, 30 Mar 2020 Temat postu:

- Świetnie, więc może ci wpierw pokaże co i jak, bo tak by wypadało. - Zaklaskała radośnie w dłonie - To technika wiążąca, więc nie martw się, nie boli ani trochę!
Kobieta lekko odchyliła swoje haori i szatę. Tam Rin mogła zauważyć że pod tą skórą kryje się rzeczywiście tatuaż. Ale nie jeden czy dwa, a na pewno kilka. Wszystkie w przeróżne symbole, niektóre mocno wpite w skórę, zupełnie jakby ich produkcja była bolesna. Ta jednak dotknęła symbolu dłoni z okiem, który znajdował się nieco z boku jej prawej piersi.
- Trochę się stresuje, bo nigdy go nie pokazywałam. O jejku! Dobra. Uwaga!

Dotknęła tego symbolu, który momentalnie zaniknął z jej ciała, a ona spojrzała się wprost na Rin
- Urobakudo: Nani mo.
Rin nie poczuła nic. Żadnej techniki wiążącej na jej ciele, żadnego spętania, uwięzienia czy niemożności ruchu. Nie poczuła również tego, że cokolwiek się mogło zmienić. No nic się nie zmieniło za bardzo.
- I jak? Pewnie nic nie widzisz, hehe. Ale tak naprawdę wiele się zmieniło.
Kobieta podeszła do Rin. - No już, dawaj ramię. Zrobie ci takie samo ładne śliczne.

Dunir · Wysłany: Wto 22:53, 31 Mar 2020 Temat postu:

<img src="https://i.ibb.co/hHjh4Yb/rino.jpg" alt="rino" border="0">

No cóż. Rin doskonale ukryła, że podobało Jej się, co Mira chowa pod haori. Szybko wyrzuciła niegodziwe myśli i skupiła się na faktycznej części treningu.
Zmarszczyła brwi. -Przyznam szczerze, nie mam zielonego pojęcia, co to jest.
Rzekła przyglądając się tej ręce, która zaraz zniknęła. Rin uniosła brew.
-Nie przeczę, ale ta, nic nie widzę. Wyciągnęła ramię przed siebie, z jednej strony całkiem ciekawa, co z tego powstanie.
-Na co mi się to przyda?

Mistrzgry

- Och, na wiele rzeczy! - Powiedziała ewidentnie uradowana i przykładając ręce do jej ramienia, ten sam symbol wytworzył się, co przed chwilą zaniknął z jej ciała - Mmm... To, że nic nie czujesz to znak, że wszystko w porządku. Rozejrzyj się wokół, Rin.
A wokół... No wizualnie nie zmieniło się prawie nic. Inni Shinigami w oddali ćwiczyli, słonce świeciło, gdzieś w oddali dało się usłyszeć szum wiatru.
- Nic takiego, prawda? - Właśnie skończyła robić tatuaż - Ale tak naprawdę dzieje się wiele. Trzeba trochę poczekać.
I tak też się działo. Teren wokół zaczął czernieć, wszystko poza nią i jej nauczycielką zaczęło zanikać. Pozostawiając w zupełnej czerni te dwie kobiety. Ta jedynie się uśmiechnęła nieco złowieszczo
- I nie wrócisz tak gdzie trzeba, póki jedna z nas nie zginie.

Dunir

Powstrzymała gorliwość i nie zadawała dodatkowych pytań, skoro Mira poleciła Jej czekać. Czekała zatem, obserwując trenujących w oddali Shinigami, a uszy koił przyjemny dźwięk wiatru.
Zdziwiła się, kiedy świat wokół zaczął ciemnieć do momentu, kiedy jedynymi bytami we wszechogarniającej ciemności były one same.
Na ostatnie słowa Miry zdziwienie zrobiło miejsce ostrożności i podejrzliwości. Lekko zmarszczyła brwi.
-Enigmatycznie. Powiesz coś więcej, czy będziemy sobie rozmawiać w zagadkach? Zadała proste pytanie, stając w lekkim rozkroku, który na wszelki wypadek pozwoli na przyjęcie odpowiedniej pozycji bojowej. Przezorność jest użyteczna.

Mistrzgry

- Niee, nie będziemy nic robić w zagadkach. Naprawdę nie ma żadnego haczyka. Widzisz... Tutaj nikt nam nie przeszkodzi, nikt nie może nas zabronić. - Powiedziała z lekkim uśmiechem - No ale my się zabijać nie możemy. - Westchnęła - Wadą tego jest to, że to już zdecydowanie koniec naszego małego treningu. Musisz trenować i tym podobne! Bardzo męczy i raczej po tym zaklęciu wiele nie zrobisz... - Uniosła palec - Ale nim się spytasz, jak stąd wyjdziemy, nie martw się. To się stanie tuż zaraz! Miło było poznać!
To był moment. Jej szybkie shunpo oraz pstryknięcie Rin w czółko.
I tuż po tym obudziła się w swoim łóżku. W swoim oddziale. Z tatuażem zaklęcia. A teraz był już chyba wieczór...

Dunir

No powiedzmy sobie szczerze, Rin nie śmiala uważać, że może mierzyć się z kimś kalibru Miry. Wyjaśnienia kobiety przyjęła z lekką ulgą. Miło, że Jej słowa były wytłumaczeniem, a nie wyzwaniem.
-Rozumiem, przyda się, dziękuje. Zdążyła tylko powiedzieć i...puf. Pstryknięcie sprawiło natychmiastową teleportacje do łóżeczka. Raczej nie, ale Rin była przez chwilę skonfundowana. Podniosła się do pozycji siedzącej. Takiego zakończenia treningu się nie spodziewała. Potarła dlonią skroń. Bolało Ją coś? Czuła się wypoczęta?

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny
Strona 4 z 6