Seiji i Baium - Alliance and something more

Mistrzgry

- Hm, Twardy zawodnik z ciebbie. - Odpowiedział patrząc na Seijiego - Twoja moc, Baiumie polega na czymś więcej. To nie jest wiedza, co się stanie. To nie jest również intuicja. Ty... Hm, jakby to ująć. Czujesz przyszłość. Tak to mogę ująć. Nie widzisz obrazów, ale czujesz. Czujesz przyszłość. Którą pamiętaj. Można zmienić. Coś takiego. No, ale skoro nie zdołałem was przekonać do ataku... - Obrócił się plecami do Seijiego i otworzył... Gargantę! - ...To pójdę w fajniejsze miejsce. Pa pa!
Nie odpowiedział na część pytań Baiuma. Chyba intencjonalnie.

Aendor

- Hmh... lepsze takie wyjaśnienie niż żadne. - Wzruszył ramionami i skinął głową na zasadzie "no spoko, dzięki". - Czucie przyszłości, huh? Pomyślę nad tym później. - Mruknął pod nosem, po czym odparł wyraźniej. Stał nieruchomo gdy zobaczył jak Quincy otwiera Gargantę. O dziwo nie zdziwiło go to tak bardzo jak przypuszczał, że powinno go to zdziwić - sam był Pustym-Quincy. Co stało na przeszkodzie by zaistniał Quincy-Pusty?

Przeszły go przyjemne ciarki. Tak, znał te ciarki bardzo dobrze. I to ciepło, które przebiegło po jego ciele - towarzyszyło mu od pierwszych chwil bycia pustym. Ten Quincy jest warty upolowania.

Ale to? To zostawi na później. Nadal miał misję do wykonania. Przypuszczał, że ta wieża skrywa jego cel, więc tam chciał się skierować. - Ej, Seij... Shinigami! Im szybciej to załatwimy tym prędzej będziemy mogli opuścić to miejsce. - Wyszczerzył się i machnął zachęcająco łapą ku sobie.

Shu

Na widok Garganty, Seiji zamrugał zdumiony. Najpierw Pusty-Quincy, teraz Quincy-Pusty? Nagle Vice kapitan poczuł się taki zwyczajny w tym towarzystwie. Może to i lepiej?
Gdy tamten zniknął w Gargancie, Seji znów skupił się na Baiumie.
- Nasza współpraca była owocna, Arrancarze. - oznajmił chyba na nazywanie go Shinigamim, skoro znał jego imię. - Powiedz mi jednak co zamierzasz zrobić jak dostaniesz ten artefakt? Obecnie mamy wspólny cel, wydostać się stąd, ale jak stąd wyjdziemy mam cię dalej uznawać za wroga nawet jakbym kiedyś wylądował w świecie Pustych? To oczywiście jest dwustronna wymiana. - Seiji uznał że to pierwszy raz gdy współpracował z Pustym. I chcąc nie chcąc ta współpraca była mu na rękę, chociaż nie powinna być. Chciał jednak wiedzieć jasno jaka jest sytuacja, no i potencjalnie nawiązać sojusz, ostatnio wpadał w wiele miejsc, jak mu przyjdzie udać się do samego Hueco Mundo, to przynajmniej by miał kogo tam odszukać.

Aendor

- Hę? A ta... mam powody do zadowolenia. Nie ociągasz się i wiesz co zrobić by się nie podłożyć komuś pod ostrze. - Chyba pochwalił "braciszka", nie tracąc przy tym rozweselonego-wrednego humoru i wyrazu twarzy.

Z kolei druga część jego wypowiedzi i zadane pytanie spowodowało, że Baium na krótki moment się zamyślił. Odparł zaraz z pewnym tonem głosu. - Tak długo, jak nie naprzykrzysz się mnie, mojej La Hordzie, Ósmej Espadzie czy komukolwiek, z kim mam jakiś wartościowy interes, to nie będziesz musiał zaprzątać sobie głowy mną. Jestem łowcą, nie wojownikiem - nie szukam walki byle dla zabawy i pierwszego lepszego wyzwania. - Już się odwracał by przejść do wieży, ale zawahał się i spojrzał jeszcze przez ramię. - Ale jeżeli dostałbyś się do Hueco Mundo czy Las Noches w jakiś sposób, to możesz się na mnie powołać. - Po czym kiwnął głową, jakby chciał przyspieszyć towarzysza podróży.

Shu

Seiji wysłuchał jego odpowiedzi i spodobało mu się to co usłyszał. Kiwnął głową, tracąc poważny wyraz twarzy i uśmiechnął się.
- Zatem to samo mogę powiedzieć o Soul Society... a to akurat może ci się przydać jako że zajmuję tam pozycję Vice Kapitana. - stwierdził zadowolony i ruszył za nim, dość szybko zrównując się z nim krokiem, po czym dodał jeszcze. - wolałem wersję gdzie byłeś młodszym braciszkiem, prawdę mówiąc, ale ta przynajmniej wydaje się silna.

Mistrzgry

Dziwny Quincy zniknął za Gargantą i tyle go było widać.

Natomiast, jeśli ktoś wkroczył do wieży mógł zauważyć totalne ruiny. Nie było wejścia na górę, a nawet jeśli, to i tak nie było trzeba. Jeśli spojrzeć się na górę, to dało sięzaobserwować zaledwie lekko podniszczony dach. I kamienie na ziemii. Jedyne, co w tym miejscu się wyróżniało to spory ołtarz otoczony dziwną, niebieskawą barierą. A tuż za nią znajdował się prawdopodobnie cel podróży Baiuma. Spora, biała strzała za dziwną, niewielką barierą. To miejsce wygląda, jakby naprawdę długo nikt tu nie zaglądał.

Aendor

No i taki układ mu odpowiadał. Zarechotał cicho. - No, wybacz. Teraz ten Baium będzie decydował co i jak. - Po wkroczeniu do wieży, rozejrzał się pobieżnie. Gdy jednak ujrzał swój cel, przystanął i skupił się na nim oraz na tym co go otaczało.

Postanowił odnieść się do swej nowej mocy i zobaczyć co by się stało gdyby dotknął bariery, lub ją zaatakował w każdy inny sposób jaki potrafi.

Shu

Seiji spokojnie ruszył za Baiumem gdy dotarli do wieży, ale widząc dziwną strzałę nie podchodził bliżej tylko rozejrzał się czy nikt znów ich nie napadnie. Wydawało się tu jednak być pusto.

Mistrzgry

Ręka Baiuma bez problemu mogła przejść za barierę, dzięki czemu mógł bez problemu zabrać owy przedmiot. Nic się również nie stało po zabraniu go. To było tak proste jak to.

Seiji mógł poczuć, że strzała ta nie jest zwyczajna. Tkwi w niej jakieś... Reiatsu, całkiem silne, ale przeczuwał silniejsze. Nie wiedział, co mogłoby się stać, gdyby kogoś tym trafić, ale raczej nie chciał próbować.

Aendor

Po wzięciu strzały do ręki, Baium uśmiechnął się do niej łapczywie. Uczucie to też było mu znajome. Trzymanie takiego przedmiotu było dosyć... ciekawe.

Mógłby nim zrobić tak wiele. Mógłby nawet... zająć miejsce Octavy...

Nagle potrząsł głową i warknął na coś, chyba na siebie. Schował strzałę w swoją obszerną grzywę i zwrócił się do Seijiego. - To wszystko, czego potrzebowałem. Chyba nie ma już tu dla mnie nic więcej do szukania. Otworzę nam Gargantę i zostawię cię w świecie ludzi. Taki układ pasuje? -

Shu

Seiji zerknął krótko za siebie myśląc chwilę o Kenpachim, ten jednak był z Oetsu, więc jakoś wrócą. Westchnął i wrócił wzrokiem do Baiuma.
- Jak najbardziej. Dzięki za pomoc Baium. - chociaż pokazał się dziś z bardzo bezlitosnej strony, to jednak miał też tą dobrą, więc uśmiechnął się do niego szczerze. - ten przedmiot wydaje się niebezpieczny, ale wiesz co robisz... powodzenia.

Aendor

On z kolei pokazał wpierw swą miłą i tulaśną, a teraz kończy na tej przesyconej typowymi, Pustymi cechami. Mimo wszystko, swoją postawą uznał Seijiego za równego sobie, gdyż zwrócił się do niego twarzą i skłonił mu głową. - Wspólna walka wiele mi pokazała. Jeżeli będziemy kiedykolwiek ze sobą walczyć, na pewno zaczerpnę z tego wiele przyjemności. A teraz... - Wystawił pazur i przejechał nim po przestrzeni, rozrywając ją w pozycji poziomej. Owa przestrzeń zaskrzypiała, otwierając czarną paszczę. Zamierzał pójść z Seijim tam gdzie zaczął tę całą wyprawę po strzałę. - No... to chodź. Na pewno mamy od chmary roboty w swoich... interesach. - I nie czekając, wskoczył w czarną otchłań.

Shu

Seiji również ruszył do Garganty chociaż mniej zdecydowany niż Baium, w końcu to była Garganta, coś czym nigdy nie podróżował a nawet nie spodziewał się podróżować.

Mistrzgry

Podróż nie była długa. Krótkie przejście przez ciemną, bezkresną nieskończoność, by po chwili znaleźć się w świecie ludzi. Podróż nie trwała długo. Bezproblemowo mogli przejść sobie i się rozdzielić. Oboje zrobili dokładnie to, co chcieli. Sieji powstrzymał Gregora, a Baium odnalazł swoją strzałę. NAdszedł chyba moment rozstania. Ale jeśli chcieli, mogli jeszcze porozmawiać. Przed odejściem Baiuma do Hueco Mundo.

Aendor

Po przejściu przez Garganę i pojawieniu w świecie żywych, Baium wreszcie odetchnał w inny sposób niż dotychczas. Z lekką ulgą, ale nie do końca - nie był jeszcze w domu.

Nie mniej jednak, mógł sobie pozwolić na coś. Przyszła pora się zamienić... już nie czuł zewu walki, a dobijało się coś innego. Jego inne "ja", można by rzec. Sylwetkę Baiuma dokładnie okryła biało-niebieskawa powłoka. Począł zmieniać kształt na niższy i ogólnie drobniejszy, zaś w jego rąsi pojawiło się zanpakuto w kształcie szabli.

- Hyuummnn...! - Stęknął dzieciaczek, przeciągając się leniwie. Sięgnął do swojej grzywy po pochwę, schował w nie szablę i ponownie wcisnął pochwę do grzywy i klapnął w małe łapki. - Ale to była... frajda! - Maluch podskoczył wręcz do Shinigami. - To jak? Tu się będziemy musieli rozstać, co? - Na jego buźce wysmarował się mały grymas. Chciał pewnie trochę dłużej pobyć ze "starszym bratem."

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 7 z 8