Seiji i Baium - Alliance and something more

Mistrzgry

W końcu mogli ruszyć dalej, poza to wysokie i wielkie miasto, by zmierzać w kierunku niezamieszkałych lasów i totalnego nieznanego. Baiuma prowadził swoisty instynkt oraz słowa tego dziwacznego QUincy, który powiedział mu co nieco. Ale co najważniejsze, nikt ich nie śledził ani nie obserwował. Ze skutecznością udało im się wydostać z głównego obszaru.
Teraz tylko pytanie, jak znaleźć to, czego Baium tak poszukiwał? Problem był na dłuższą chwilę, bowiem po jakiejś minucie, może dwóch biegu oboje mogli usłyszeć bardzo głośny i odległy wybuch dochodzący z głównego miasta. Kiedy się obrócili mogli zauważyć, jak główna wieża właśnie wybuchła i opadała na dół, posyłając ze sobą kolejne. Główna siedziba Quincy... Padała w ruinach.

Aendor

Utrzymywał swoją formę bez przeszkód, nie przypominając prawie wcale swojego małego siebie - prawie jakby był starszym bratem siebie samego, taki trochę "bully" na dodatek.

Kierował się nosem i przeczuciem, oraz informacją od Quincy. W pewnym momencie zatrzymał się i spojrzał w dal skąd przybyli. - Ci dwaj robią swoje... macie silnych shinigami. Ale teraz musimy się spieszyć, bo przepadniemy razem z tym miejscem. - Rozejrzał się ponownie, kierując swoje zmysły w stronę gdzie podobno miał być artefakt. - Dasz radę narzucić tempo na to swoje... sonido? - Zapytał Seijiego, prawie jakby chciał go wyśmiać, ale się powstrzymywał. Shunpo siumpo, SONIDO KURDE!

Shu

Słysząc wybuch odwrócił się w tamtą stronę i chwilę wpatrywał w wieżę, która właśnie padła. Dopiero na słowa Baiuma skupił na nim wzrok.
- Zgadza się, mamy tak jak wy coś w rodzaju espady. - stwierdził a potem na jego pytanie uśmiechnął się pod nosem. - shunpo. I oczywiście, że dam. - stwierdził dość pewny siebie. Był gotów ruszyć za Baiumem gdy ten narzuci tempo.

Mistrzgry

Więc ruszyli. Widząc, co się dzieje z okolicą naprawdę nie było za dobrze. Ale oboje mogli spokojnie ruszyć w kierunku, który znał Baium. Reszta drogi zajęła się bez żadnych większych rewelacji. Podróżowali przez biedne, opustoszałe lasy oraz co jakiś czas mogli zaobserwować niewielkie budynki wytworzone jakby z marmuru, ale nic poza tym.
W końcu jednak dotarli tam, gdzie Baium został pokierowany. Wyglądało to na podniszczoną, starą marmurową wieżę. Była wysoka może na 40 metrów, choć czubek był nieco podniszczony. Miejsce to nie wyróżniało się niczym szczególnym. No, może poza faktem, że było tutaj przerażająco cicho.

I że ktoś właśnie siedział sobie na trzecim schodku, które prowadziły do drzwi tej wieży. Był to chłopiec, na pierwszy rzut oka w wielku może maksymalnie czternastu lat. Miał długie, fiołkowe włosy i spore, przenikliwe oczy. Co gorsza, był ubrany w typowy strój dla Quincy.
- Czekałem sobie tutaj na was, wiecie? - Spytał swoim całkiem wysokim głosem - Co tu robicie, hmm?

Aendor

Cisza mu nie wadziła tak bardzo. Las Menosów bywał równie przerażający, a w nim spędził całe setki lat. Rozejrzał się i spowolnił gdy tylko weszli głębiej w las, natrafiając tym samym na rzekomą wieżę.

Na widok nieznajomego mu Quincy, spojrzał się na Seijiego i wrócił uwagą to chłoptasia, od którego mógł być nie "starszy" wyglądem. - Ja? Ja tu jestem po Weissen Heilig Pfeil tak jak mnie Findan pokierował. On? A przylepił się do mnie. - Zarzucił kciukiem na Shinigami, uśmiechając się niczym wredny chochlik.

- A ty kto taki? I kto ci kazał tu na nas czekać, eeh? - Zagadał tonem jak szkolny delikwent.

Shu

Ta cisza nie zwiastowała niczego dobrego, ale Seiji wolał nie wybiegać myślami zbytnio w niepewną przyszłość.
A potem napotkali... młodego Quincy. O ile Gregora Seiji zamierzał zabić odkąd tu przybył to nie widziało mu się walczyć z tym też. Miał zatem nadzieję, że rozwiążą to pokojowo. Słysząc zaś uwagę Baiuma spojrzał na niego surowo.
- oh...? czyżby ktoś tu przeżywał okres buntu? - zagadnął w jego kierunku a potem znów skupił uwagę na Quincy.
- czekałeś mówisz... ciekawe po co na nas czekałeś, hm?

Mistrzgry

- Jest wiele powodów, dla którego mogłem na was czekać. Między innymi na fakt, że właśnie Findan ci powiedział, żebyś tutaj szukał. Nie otrzymałeś prawowitego przywitania, a odkąd Findan... Cóż. NIE ŻYJE - te słowa zaakcentował jakby to było jakieś utrudnienie - To muszę to być ja. Pewnie Findan i tak nie chciał ci nic powiedzieć. - Westchnął - Co za tępak. No dobrze. W każdym razie witam cię Baiumie. Nowy Quincy ,,C" . The Clarity.
- Rozpostarł ręce patrząc się na niego - A, i jesteś też zdrajcą, więc powinienem cie zabić. - Powiedział to luźnym tonem.

Aendor

Baium prychnął na Seijiego, drapiąc się pazurkiem po odstającym uchu. - A może przechodzę. Nie miałem wielu okazji wyładować się w tej formie. - Oparł łapska w pasie, patrząc teraz na Quincy. - Macie świetny przekaz informacji. Też bym tak chciał... ale miło, że raczyłeś mnie poinformować jak nazywa się moja umiejętność. Żebym jeszcze dostał instruktaż to już byłoby całkowicie cudownie. - Cyknął ustami i strzelił karkiem na prawo to na lewo.

- Ah tak, fakt... powinieneś. Zrobisz to? - Zapytał, patrząc mu prosto w oczy. Baium nie okazywał teraz cienia zawahania.

Shu

- cóż... w takim razie chyba znów będziesz miał okazję. - odparł luźno Seiji na kwestię wyładowania. Następnie tylko przysłuchiwał się rozmowie nie zamierzając się wtrącać w sprawy Quincy. Dziwnie się czuł z myślą, że hollow został Quincy.

Mistrzgry

- Co? - Machnął ręką - Dlaczego miałbym cie zabijać? Nie miałbyś ze mną najmniejszych szans, a nie walczę z osobami, które nie mają najmniejszych szans. - Powiedział z uśmiechem. - Jestem Philippus Aster, Quincy ,,D" . Doom. Miło mi was poznać. Przybyłem tylko zobaczyć kto taki wywołał zamieszanie w naszym dawnym domu. No, ale widzę, że to tylko nic nie warte małe duszyczki, więc nie mam się o nic martwić.
Co było dziwne, nie wytwarzał jakiejś wszechpotężnej Aury. Całkiem silną, ale nic nadzwyczajnego
- A wy, kim jesteście? - Spytał. O instruktażu do mocy nie powiedział za wiele.

Aendor

Na całe szczęście, jego mentalność była bardziej łowcy niż wojownika, więc przechwałki mu nie były w głowie. Z resztą, czyny mówią głośniej od słów, a że zależało mu by skończyć tę sprawę szybciej, wolał przemilczeć...

No dobra, westchnął topornie i pokręcił oczami, dusząc w sobie chęć skoczenia mu do gardła.

- Jestem Baium. Fraccion Octavo Espady, zdrajca w oczach waszej frakcji od niedawna. Malutki ja i jego ciekawość kosztowała nas stanie się Quincy, a nie do końca tego oczekiwałem. - Wylał co mu siedziało na "sercu". - A teraz... chciałbym odebrać artefakt. To miejsce się niedługo posypie i nie wiem ile mamy czasu na pogadanki... eh, a chciałem coś się więcej o tych umiejętnościach dowiedzieć. - Podrapał się po czuprynie z tyłu głowy, trochę tym zirytowany, że tak go czas goni.

Shu

- Vice kapitan dywizji czwartej, Seiji Tatsumaki. - przedstawił się spokojnie, nie ingerując nadal w rozmowę zbytnio, bo widział że Baium chciał się czegoś dowiedzieć. Jego nie interesował tak bardzo ten Quincy póki nie stworzy dla nich bezpośredniego zagrożenia.

Mistrzgry

Philippus uśmiechnął się na słowa Baiuma
- Ten stary szmelc? Pewnie. Niepotrzebny mi jest jakiś artefakt, który nie jest insotny. Miłego polowania w bezsensownych piaskach z twoją Espadą, nie obchodząc się niczym zupełnie. - Używając Hirenkyaku dostał się do Seijiego - A ty co taki cichy? Nie chciałbyś mnie zaatakować, hm? - Uśmiechnął się, ewidentnie go prowokując. - Twoja moc, Baiumie to nie jest intuicja. To bardziej ciekawa umiejętność.

Shu

Zamrugał gdy nagle przed nim pojawił się Quincy. Zachował jednak dość kamienną twarz mimo tego i po chwili uśmiechnął się kącikiem ust.
- A powinienem cię zaatakować? Póki co nie wydaje mi się to potrzebne.

Aendor

Opis artefaktu niezbyt go poruszył, szczególnie gdy opowiadał o nim ktoś w tak nonszalancki sposób. A poza tym, co jakiś Quincy może wiedzieć o byciu Pustym. Nie musieli żyć jak oni, więc nie będzie się przejmował opinią bez drugiej perspektywy. Odszedł zatem od Seijiego i przeszedł te kilka kroków dalej. Łypnął przez ramię gdy ten skoczył do Shinigami. Już w zasadzie machnął mentalnie ręką na chłoptasia i reasumował kierowanie się w stronę wieży.

Ale zatrzymał się w połowie kroku gdy doszły jego uszu słowa o jego literze. - Teraz bardziej niż moją umiejętność ciekawi mnie to jak wy jesteście w stanie te rzeczy oszacować tylko patrząc na mnie. Jeden z Quincy, na którego się natknęliśmy, też znał moją literę, a pierwszy raz w życiu go widziałem. - Skierował wzrok na nastolatka. - No to... skoro już zacząłeś, to wyskakuj z wyjaśnień. - Rozłożył szponiaste łapy na boki, wzruszając ramionami.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 6 z 8