Seiji #3 - Unhealing Healing

Shu

Wysłuchał jej spokojnie, a pod koniec jej wypowiedzi westchnął cicho. Przecież to było do przewidzenia, że Pani Renata nie mogłaby tego wszystkiego sama zaplanować.
- Właśnie. O nim wspomniał mi tamten dupek co mnie porwał... zatem może to z nim powinienem o tym porozmawiać, skoro nie znasz szczegółów?

Mistrzgry

- Pfff, Findan nie będzie rozmawiał z każdymi płotkami, bo ty tak sobie zechcesz. Jest zajęty eksperymentowaniem za kapitanie Zarakim czy jak się tam nazywa. - Odpowiedziała patrząc się wprost na Seijiego - Więc musisz się zadowolić mną. Choć rozumiem, że to może być nieco trudne - Parsknęła - No dobra, musisz chyba się nad tym zastanowić, czy zostać wyrżniętym czy się zgodzić z nami pracować, więc dam ci trochę czasu, co? - Uśmiechnęła się szyderczo

Shu

Vice kapitan milczał jakiś czas bo próbował zebrać myśli. Tamci robili jakieś chore eksperymenty w imię pokoju? To na pewno nie było nic dobrego. Seiji robił wszystko aby nie panikować. Udawał twardziela i takie tam, ale sytuacja była naprawdę beznadziejna.
-Tak, chyba potrzebuje nieco czasu na przemyślenia, ale i więcej wyjaśnień od kogoś kto wie więcej co tu robicie. – przemówił w końcu upierając się przy swoim. Zgadzać się w ciemno nie wchodziło w grę.

Mistrzgry

- Świetnie. - Odparła - Zatem udam się robić o wiele bardziej interesujące rzeczy od ciebie, a ty w tym czasie zrobisz to, co trzeba zrobić. - Prychnęła - Powodzenia. Ktoś pewnie niedlugo przyjdzie cie nakarmić. - Machnęła ręką - Naciesz się, bo to może być twój ostatni posiłek.

Shu

Nie odezwał się już do niej słowem, uważał że to co powiedział wystarczyło. Zdecydowanie musiał się jakoś stąd wydostać. Z drugiej strony jeżeli robili eksperymenty na Kenpachim to wypadałoby i jemu pomóc. Sytuacja była beznadziejna.
Postanowił odczekać aż ona wyjdzie i jakoś kombinować by się uwolnić z więzów.

Mistrzgry

Cóż, pozostał rzeczywiście sam. Ale nie mógł za bardzo uwolnić się z tego. Było mu ciężko, bardzo ciężko. To nie były zwykłe więzy. Nie mógł nawet użyć Kido. Wyglądało na to, że trochę sobie tutaj posiedzi...

Ale pomimo tego, długo nie pozostał sam. W końcu usłyszał ciche nucenie jakiejś melodii, a w końcu w wejścu do tego pomieszczenia ktoś się pojawił. Wyglądał jak jakiś menel.

- Łooooooooo! Łooooooo! - odpowiedział trzymając miotłę w ręcę. Jakiś sprzątacz pewnie, choć miał nieco potragany strój shinigami - Inny Shinigami! Love it! - Zarzucił miotłę na plecy - Siema ziom, co tam?

Shu

Siedział sobie próbując się uwolnić ale na darmo. W końcu dał za wygraną i westchnął.
- Eh... ciekawe ile tu... - urwał bo usłyszał nucenie. Widok menela Shinigami sprawił, że trochę go zatkało. Czy to był sprzątacz? Shinigami sprzątacz u Quincy? Co?
- yy... dzień dobry? - rzucił zakłopotany. - a ty sobie tak tu... sprzątasz? U Quincy?
Seiji zaczął podejrzewać, że może mu czegoś dosypali. Najpierw tamta groteskowa kobieta, teraz sprzątacz Shinigami.

Mistrzgry

- No pewnie, że sprzątam ziomeczku. - Powiedział machając miotłą - Sprzątanie jest ZA-JE-BIS-TE! - Te ostatnie słowa wręcz wykrzyczał - Porwali mnie i tak jakoś zostało, nie chciałbym zdychać, no nie? Yoł, jestem Oetsu! - Wolną od miotły ręcę uniósł w górę w kształcie litery ,,V" - Yeeeeaaa! A ty co taki smutny? Wyglądasz jakby cię porwali i musiałbyś podjąć zajebiście trudną decyzję właśnie.

Shu

Westchnął ciężko.
- Jestem Seiji. I... no patrz, zgadłeś. Wyglądam w takim razie dokładnie tak jak powinienem w tej sytuacji. - przyjrzał mu się chwilę zaintrygowany. - Quincy zabijają hollowy a to nie pozwala duszom przejść dalej. A mimo to z nimi współpracujesz jako Shinigami... to trochę zaskakujące, nawet jeżeli tu tylko sprzątasz.

Mistrzgry

- Mordo - Od razu wyglądało jakby się oburzył - A co mam zrobić ziom, kiedy straszą mnie taką śmiercią i mam zginąć albo tutaj sprzątać? No mądralo? - Zerknął na niego - No pewnie ziom, ty pewnie byś walczył do ostatniej chwili jak jakiś superhero, no nie? - Uśmiechnął się do niego, tym razem ciepło - Powiedz mi, man, co byś niby chciał zrobić, hmmm? - Zaczął podchodzić do niego - Ah, damn! To dobie miałem dać to jedzenie, właśnie!

Shu

To nie była łatwa odpowiedź. Seiji może i czasami zachowywał się heroicznie, ale nigdy do końca się tak nie czuł. I obecnie nie było mu na rękę pchać się w nieznane i walczyć z nimi wszystkimi dla swoich ideałów. Westchnął i zerknął w bok nieco przygaszony.
- Może i racja... w obecnej sytuacji szanse na osiągnięcie czegokolwiek są niewielkie, więc póki co musi zostać jak jest. Wiesz właściwie co oni planują tu zrobić? Po co to wszystko?[/img]

Mistrzgry

- Zostać tak po prostu? Wow ziom, szybko się poddajesz. - Odpowiedział Oetsu podchodząc do Seijiego - Coś tam wiem. Robią jakieś urządzenia, coś tam pochłaniają reiatsu od wszystkich. Jakby robili jakieś super ultra meyhem. - Parsknął - Ale co ja tam wiem. Ja tam tylko sprzątam. Chociaż z tobą... Mógłbym się wydostać dude. I zaraportować Soul Society co i jak, czy coś, prawda? - Uśmiechnął się do Seijiego - Wpierw musielibyśmy odzyskać twoje Zanpakuto, co nie zią?

Shu

- Najpierw mi mówisz że nie ma nadziei i lepiej tu sobie siedzieć i żyć... a potem nagle że możemy się uwolnić... - stwierdził z nietęgą miną, a potem westchnął na jego słowa o zanpakuto. Rzeczywiście mu je zabrali a to było problematyczne.
- zgadza się. Nawet zabrali mi zanpakuto... eh... ale masz rację. W siedzeniu tutaj nic dobrego mi nie przyjdzie. Rozwiążesz mnie?

Mistrzgry

- No problem Here, buddy - Odparł podchodząc do Seijeigo, by dotknąć jego więzów. Poczuł chwilę, jak coś go ściska, a potem wszystko się rozluźnia i moze ruszać rękoma - No dobra man, wiem chyba, gdzie jest twoje zanpakuto, więc możemy od razu przejść do działań. - Powiedział, a gdy tylko ponownie stanął naprzeciwko Seijiego... ten po prostu mu go podał. Jego własny Zanpakuto - Trzymaj, that's the spirit! - Uśmiechnął się od ucha do ucha. Nie wiadomo, skąd go wyciągnął ani jak tego dokonał - Uśmiechnij się!

Shu

Gdy więzy się rozluźniły, Seiji odetchnął i powoli wstał. Tym razem ten sprzątacz się na coś przydał, już chciał mu powiedzieć nawet coś miłego, a potem znów go zaskoczył. Spojrzał na swoje zanpakuto z niedowierzaniem.
- Wow... jak...? Zabrałeś je już wcześniej?! - zapytał w szoku i odebrał od niego miecz przypinając go znów do pasa. - no teraz zaczynam wierzyć, że naprawdę może nam się uda Oetsu. Mówisz że tu sprzątasz, zatem znasz to miejsce dobrze, co nie? Powinniśmy znaleźć kapitana Kenpachiego.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 Następny
Strona 4 z 5