Rosalie #16 - Give me everything and i'll burn his world 1

Mistrzgry

Szybkim ruchem Rosalie udała się do sali tronowej Hueco Mundo. Jej Pesquisa podpowiadała, że w pobliżu wszyscy są raczej cali i zdrowi, a reiatsu Veila było w ruchu na sali tronowej. Oznacza to, że był już obudzony. I tak teżbyło jak tam dotarła. Veil spoglądał się w zniszczony tron siedząc przy jednej ze ścian. Był tu też Hisagi, który nigdzie nie zniknął.

Veil obrócił głowę w stronę Rosy i uśmiechnął się lekko - Hej, Rosalie... Co tam? - Wydawał się jakiś taki zmarkotniały

Asha

Podeszła do Veila i uklękła przed nim, schylając nisko głowę aż zamiotła grzywą posadzkę. - Veil... Wiem, że moje przeprosiny nie przywrócą tego stanu, ale z mojej winy jesteś bez rodziców. Przepraszam cię za pozbawienie cię rodzicielów. Hueco Mundo nie jest najlepszym miejscem dla ludzi, ale jeśli chcesz to możesz zostać ze mną. Jestem teraz za ciebie odpowiedzialna i wiedz, że chcę dla ciebie jak najlepiej. Cokolwiek zadecydujesz wesprę cię w tej decyzji. - nie patrzyła na chłopca, wbijając wzrok w posadzkę.

Mistrzgry

Veil wysłuchał Rosalie w pełni. Nie wydawało się, że jest na nią zły. Ale dało się wyczuć, że czuję jakąś pustkę. Po tych słowach mogła wyczuć, że ten się na nią patrzy.
- Moi rodzice byli owładnięci władzą i chęcią stworzenia nowego świata. Nie traktowali mnie jak dziecko, a raczej jak narzędzie. Nie... nie mam ci tego za złe. Powiem nawet więcej... Dziękuje z całego serca, że mi to umożliwiłaś... Teraz czuję, że jestem naprawdę wolny. I pomogę ci tylko jak mogę. Chcę zostać przy tobie, Rosalie. Nawet po tym wszystkim. Zrobiłaś przez te dni po stokroć razem więcej dla mnie niż moja matka i ojciec przez całe moje życie.

Asha

Uśmiechnęła się nieco smutno i uniosła głowę by spojrzeć się na jego twarz. Uniosła prawą dłoń do czarnych włosów chłopca i potargała je lekko. - Dzieci nie powinny musieć walczyć z rodzicami. Z radością będę cię mieć u mojego boku od tej chwili. - nacisnęła lekko jego nosek i uśmiechnęła się już pogodniej, wstając z klęczek. Odwróciła się do Hisagiego i skinęła palcem by podszedł.

Mistrzgry

Veil również uśmiechnął się lekko w jej stronę, odwzajemniając jej szczere wyznanie - Teraz nic mnie już nie trzyma. Powstrzymajmy to, co to wszystko powoduje raz na zawsze... Rin, tak?
Sam hisagi, kiedy tylko skinęła do niego podszedł momentalnie, nadal jednak czujny
- I jak? Jak rozmowa? Co się dzieje?

Asha

Pokrzepiona tym, że Veil chciał z nią zostać zwróciła się do Shinigami. - Ten Shinigami z brodą powiedział, że mam pewne specjalne zadanie do wykonania... czym zajmę się zaraz. Jeśli chcesz to wróć do Soul Society, tutaj chyba wszystko jest opanowane. - ukryła dłonie w szerokich rękawach. Musiała zabawnie wyglądać w ubraniach "wrogiej" frakcji...

Mistrzgry

Hisagi kiwnął głową - Jak rozumiem, jest to sprawa tajna i raczej się nie dowiem? Ale skoro... sytuacja jest opanowana to... to chyba wrócę do Soul Society. Muszę pomóc moim przyjaciołom, jeśli coś jeszcze się tam dzieje. - Zerknął ponownie na Rosalie - Ale... Zobaczymy się jeszcze, tak?

Asha

Przekrzywiła lekko głowę i zawahała się. - Nie wiem czy taka tajna... ale jestem pewna, że jako wice-kapitan dowiesz się raz dwa po powrocie do Soul Society co się stało. Ale ujmę to tak - nie są to dobre wieści w żadnym wypadku. - westchnęła ciężko nim uśmiechnęła się lekko, patrząc mu się w oczy. - Mam nadzieję! Jesteś mi winien hanetsuki, pamiętaj!

Mistrzgry

Słowa te zdecydowanie uspokoiły Hisagiego. Uśmiechnął się do niej ciepło i odpowiedział śmiało
- Tak. Po tym wszystkim na pewno. Powodzenia, Rosalie.
Wydawać by się mogło, że to wszystko, co chciał powiedzieć, lecz po chwili dodał
- I wróć bezpieczna.
A sam Veil, powoli coraz bardziej uspokojony, uśmiechnął się do Rosalie
- Idziemy, Rosalie?

Asha

- Oczywiście, mój drogi! - zawołała ze śmiechem, ale nie mówiła w pełni szczerze. Jeśli miała być ranna, ale z obronionym Hueco Mundo to byłoby warto. Przeniosła potem wzrok na Veila, uśmiechając się lekko. Już przywykła, że chłopak tuptał tam gdzie ona. - Na pewno jesteś na siłach, kochanie? Zatem... - wyciągnęła ku niemu rękę. - Chodźmy.

Mistrzgry

- Tak... Nie chcę siedzieć bezczynnie. - Odpowiedział całkiem szczerze - Chodźmy zrobić to, co trzeba zrobić.
I w taki sposób przeslzi przez Gargantę. Rosalie obroniła swój dom. Ta nowa siła, którą ma przy sobie jest tak duża, że nie wydaje się, by istniał przeciwnik zdolny ją po prostu pokonać. A jednak... Zmierza teraz do Aizena. Ostatnio, kiedy się z nim widziała to prawie nie padła na kolana. A teraz czuła, że choć będzie czuła jakiś rodzaj respektu, to zdecydowanie nie będzie się go aż tak obawiać.
Przejście zajęło chwilę, ale to był moment, by wyruszyć do świata ludzi. Garganta powoli się otworzyła...
A Rosalie wraz z Veilem znaleźli się na sporym polu, a w oddali dało się zobaczyć miasto. Nie było tutaj żadnych ludzi w pobliżu, to mogła od razu wyczuć. Żadnego pustego, żadnego Quincy poza Veilem. Ale był tutaj Aizen. I to niezmiernie blisko, bowiem kilkanaście metrów przed nią samą. Zupełnie tak, jakby na nią czekał. Stał ze swoim lekkim uśmiechem. Tym razem okoliczności spotkania były zupełnie inne. On był na wolności, a Rosalie o wiele silniejsza. Teraz mogła z nim rozmawiać jak ktoś równy z równym.
Co nadal było przerażające, że taki ktoś żyje i chodzi po świecie ludzi.
- Rosalie. - Rozpoczął Aizen - Spodziewałem się tutaj prędzej Kurosakiego Ichigo, ale nie ciebie. - Jego wzrok wpatrywał się w jej duszę wzdłuż i wszerz, jakby analizował wszystko, co się z nią podziało - Ale z jakiegoś powodu w tak krótkim czasie osiągnęłaś poziom zbliżony do mojego. Fascynujące. - Nie wydawał się tym przejęty.
Veil shcował się za Rosalie.

Asha

Zasłoniła Veila sobą, chowając jednocześnie dłonie w rękawach. Nie podobało jej się, że Aizen był w świecie ludzi... i może kiedyś by znów miała problem z utrzymaniem kolan w normalnej pozycji, ale już nie. Nadal jednak czuła respekt do jego siły. - Aizen... Przykro mi jeśli cię rozczarowałam. - skłoniła lekko głowę. - Jak się czujesz na świeżym powietrzu?

Mistrzgry

- Przeprosiny przyjęte. - Odpowiedział z lekką nutą sarkazmu. - Nijak. Będąc w celi, czy będąc tutaj - nie ma większej różnicy. W obu miejscach jest równie upokarzająco. Więc? Przybyłaś tutaj ze mną walczyć, by zaprowadzić mnie z powrotem do więzienia? - To już brzmiało jak wyzwanie, ale sam Aizen nie wydawał się mieć zamiaru zaatakowania Rosalie.

Asha

Zastanowiła się krótko. Najlepiej by było zatrzymać go do czasu aż Ichigo przyjdzie... w końcu to on był najlepszą osobą do pokonania go. Ale mogła się postarać jakoś go zająć. - Naprawdę? Ja osobiście lubię świat ludzi. Jest słońce i niebo... Może i przywykłeś do tego widoku w Soul Society, ale czy wiatr na twarzy nie jest miły? - uśmiechnęła się uprzejmie, przekrzywiając lekko głowę w bok.- Co masz w planach, Aizen? Jak w ogóle udało ci się uciec? To chyba pierwszy raz jak komuś się to udało, jestem pod wrażeniem!

Mistrzgry

- To, jak uciekłem nie powinno cię interesować. Mam swoje sposoby. - Odparł, choć ewidentnie nie zrobił tego sam. Tego mogła być pewna. - Tak. Ucucie wiatru jest czymś, co nie zaprząta mojej głowy. Ale skoro nie ma tutaj Kurosakiego... Może to i lepiej. Niespodzianki takie jak ty mogą doprowadzić do jeszcze większych zaskoczeń. Powiem szczerze. Jestem tutaj, by pozbyć się Rina. Zagraża on balansowi światów i nie jest to korzystne ani dla mnie, ani dla ciebie. A ci głupcy z Soul Society będą czekać, aż coś się wydarzy. Albo co gorsza, użyjesz tego chłopca za tobą do osiągnięcia tego celu.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny
Strona 3 z 6