Kyoko #-2 - Key to Clothes

Shu

Sytuacja nagle stała się bardzo niepokojąca. Nagle wszyscy interesowali się tym kluczem!
Widząc nić na swoim ubraniu na początku chciała się poruszyć gwałtowniej, ale kobieta miała rację. Wydawało się, że nie była jakimś podrzędnym Shinigami, a Kyoko mogąc walczyć z zwykłymi Pustymi nie łudziła się, że mogła wierzyć się z kimś takim.
- Keyblade. Odblokuj strach czający się w jej wnętrzu! - zawołała i wycelowała kluczem z którego jak poprzednim razem w przypadku tamtego faceta wystrzeliła cienka wiązka reiatsu forumując się na kształt dziurki od klucza, która miała przylgnąć do kobiety. Wygrać może nie mogła, ale zdezorientować i uciec to na pewno.

Mistrzgry

Wystrzał z Keyblade nastąpił właściwie od razu trafiając kobietę momentalnie. Sama Senjumaru zapadła się pod siebie z rozszerzonymi oczyma, jakby coś ją tknęło. Ale jej ręcę nie przestawały działąć. Ale... nie zaatakowały one Kyoko. Zaczęły zaledwie obtaczać jej własne ubrania i... coś na nich szyć. Szycie było bardzo szybkie i prawie niezauważalne, ale Kyoko od razu poczuła lekkość ciała i przypływ sił. Jej ubrania nie zmnieniły się jako tako, ale pomimo tego odczuwała zmianę na lepsze..
- Tch... - Odpowiedziała kobieta - ALe jesteś porywcza.... - Ciężko oddychała, jakby walczyła z naprawdę wielkim ciężarem na jej ciele - To był tylko... Taki niewinny dowcip. Ale to dobrze, że jesteś gotowa walczyć nawet... ze sojusznikiem.

Shu

Powoli uwolniła ją z efektu Keyblade'a gdy zorientowała się co zasżło, ale nie polepszyło to sytuacji w jej oczach.
- nie wiem kogo mogę obecnie nazwać swoim sojusznikiem. Jeżeli dobrze rozumiem to przedmiot, który jest częścią mojej mocy nagle jest pożądany przez różne osoby. - zamilkła a potem spochmurniała i nieco naburmuszona odesłała Keyblade odwracając wzrok. - poza tym ostrzegałam...

Mistrzgry

- Owszem, jest pożądany. - Odpowiedziała w stresie kobieta, powoli się podnosząc - Dlatego sprawdzałam, czy jesteś zdolna i do takich rzeczy. Dobrze, że jesteś Kyoko. Ubrania, które ci dałam przyśpieszą i wzmocnią cię samą. Taki mały prezent ode mnie. - zaczęła otrzepywać się z syfu, który wpadł na nią, kiedy upadła - Nie powinnaś nikogo nazywać swoim sojusznikiem, jeśli nie chcesz. Jesteś wolną osobą, Kyoko. Uciekłaś z niebezpiecznego miejsca, to na pewno. Więc? Mały spacerek? - Widać było, że kobieta powoli dochodziła do samej siebie.

Shu

Zerknęła na swoje ubrania zaskoczona. Wychodziło na to, że rzeczywiście coś zrobiła z nimi, ale chyba pomocnego. Przynajmniej tak twierdziła. Kyoko odetchnęła spokojniej.
- możemy iść na spacer. W obecnej sytuacji może przydać się chwila po prostu spokojnego spaceru. Twoje ręce wydają się bardzo przydatne. - pod koniec spojrzała na złote kończyny.

Mistrzgry

- Świetnie. Udajmy się zatem na relaksujący spacer - Powiedziała Senjumaru ruszając w stronę wyjścia - Owszem, są. Potrafią tkać i poruszać się z niezawodną prędkością. W końcu po co używać swoich własnych rąk? - Spytała się nieco ironicznie - No, ale nie byłaś nigdy w Soul Society. Mamy tutaj wszystko. Domy, sklepy, mieszkańców, więzienia. Prawie jak w twoim świecie. Tylko z dodatkiem Reiatsu.

Shu

Podążyła za nią spokojnie, czasami jeszcze zerkając na dziwne, ale trochę fascynujące złote ręce.
- Kira wspomniał, że też macie jakieś problemy. Dotyczą one tych osób, które mnie ścigają, czy czegoś innego? - zagadnęła ją gdy opuścili pomieszczenie.

Mistrzgry

- Mamy mnóstwo problemów - jej głos spoważniał - Przez wiele lat borykaliśmy się z wieloma problemami, ale ten zdecydowanie brzmi jak najgroźniejszy. Nadal nie wiemy, jakie są ich cele, ale wiemy, że potrzebują konkretnych elementów układanki do jego osiągnięcia. Przez ostatnie dziesięć lat pracowali w ukryciu, ale teraz zdają się w końcu ujawniać. Shinigami, Quincy, Puści i ludzie. Wszyscy oni jednoczą się w jakimś jednym celu. I niebawem, być może... - Senjumaru rozejrzała się po okolicy, jakby coś wyczuwała - Przyjdą i tutaj.

Shu

Słuchała jej, ale czasami rozglądała się mimowolnie po okolicy, bo ciekawiło ją to miejsce. Słyszała o nim tylko od Shinigami, którego poznała gdy odkrywała Świat Dusz. Nie odzywała się też długo, ale wyraźnie słyszała o czym mówiła Senjumaru.
- To... brzmi intrygująco. Jak to możliwe, że oni wszyscy współpracują? Czy nie mają konfliktu interesów? Puści pożerają Dusze, Shinigami chcą je odsyłać tutaj a Quincy po prostu eliminują Pustych. Nie wspominając o ludziach, którzy są pomiędzy tym wszystkim. Jaki mogą mieć cel, skoro się zjednoczyli?

Mistrzgry

- Hm... Z tego co rozumiem ich celem jest stworzenie nowego, wspaniałeo świata. Osobnego wymiaru, który sprawi, że wszyscy będą mogli żyć w pokoju. Z jakiegoś powodu doprowadzają do konfliktu pomiędzy tym wszystkim. Muszą mieć w tym jakiś cel bowiem...
Nie dokończyła, bo zarówno Senjumara, jak i Kyoko mogły usłyszeć dosyć solidny wybuch oraz krzyk. A potem następny i następny. A następnie dźwięk alarmu. W oddali mogła nawet dostrzec dym na niebie.
- JESTEŚMY ATAKOWANI!
Senjumaru zmrużyła swoje oczy w niedowierzaniu
- To bez sensu. Jak to jesteśmy atakowani. Teraz?... Przecież... Kyoko. Musimy się ukryć czym prędzej. Ruszajmy.

Shu

- ale to wydaje się... - urwała bo rozległ się wybuch i Kyoko aż się wzdrygnęła rozglądając się w szoku. Gdy rozległ się alarm spochmurniała i zacisnęła dłonie w pięści.
- to... to pewnie po mnie. Będziecie mieli kłopoty jeżeli mnie nie oddacie. Nie żebym tego chciała, ale... też nie chce mieć kogoś na sumieniu.

Mistrzgry

- Będziemy mieli kłopoty, jak trafisz w ich ręce. Będę cię chronić jak tylko mogę. Uciekaj i ukryj się w najlepsze miejsce, jakie możesz znaleźć.
Jej ręcę zaczęły poruszać się tak szybko, że Kyoko mogła ledwo nadążać, jak tkają one nowe ubrania. Ubrania te wydawały się poruszać. I rzeczywiscie tak było. Czym prędzej kilka ruchliwych szat Shinigami rozproszyło się wokół
- Pobrałam trochę twojej krwi, kiedy tkałam ci twoje ubrania. Będziesz nie do rozróżnienia z wyczuwania Reiatsu. Więc uciekaj, a ja się zajmę resztą. A, i jeszcze jedno. - Zmrużyła oczy - Nie ufaj nikomu, dobrze? Wróg posiada przeróżne umiejetności.

Shu

Senjumara wydawała się pewna swoich zamiarów, ale Kyoko i tak się wahała stojąc tak i patrząc na nią trochę zagubiona. W końcu tylko kiwnęła głową, a potem odwróciła się zaciskając dłonie w pięści.
- tylko... uważaj na siebie. Potem może uda się nam jakoś znaleźć. Macie swoje sztuczki. - stwierdziła i tak jak jej kazano ruszyła do ucieczki, chociaż niezbyt zadowolona że się rozdzielały.

Mistrzgry

Kyoko ruszyła po to, by się skryć. Co rusz słyszała, jak coś wybucha, jak coś niszczeje, ale bardziej w oddali. To było dziwne. Taki zmasowany atak, w biały dzień, o takiej porze? To nie wróżyło niczego dobrego. Dodatkowo kiedy tylko skryła się w jednym z miejsc mogła zauważyć, iż coś biegnie w jej stronę. Nie miało złych zamiarów, ale widać było, jak chce jej coś przekazać. Wyczuwała z niej podobną energię co z Senjumarą, ale taką jakby wytłumioną. Nie wyglądała na wroga, aczkolwiek ciężko było stwierdzić czym jest do końca.

- Nie martw się. Nie jestem twoim wrogiem. - uśmiechnęła się wyciągając język - Jestem poinstruowana, by zaprowadzić cię w bezpieczne miejsce, do którego wrogowie nie będą mieli szans się dostać. Jestem Urozakuro.

Shu

Trudno było jej komukolwiek zaufać w tej sytuacji, zwłaszcza gdy sama Senjumara wspominała by nie ufała nikomu. Dlatego kiedy nadbiegła Kyoko zmrużyła tylko oczy patrząc na nią podejrzliwie.
- Keyblade... - mruknęła i w jej dłoni pojawiło się ostrze w kształcie klucza, którego końcem wycelowała w Urozakuro.
- nie zaufam ci od tak, wybacz. Chyba że pozwolisz mi sprawdzić czy mówisz prawdę.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 Następny
Strona 2 z 5