Kisatani #1 - Kolejny dzień i znowu to samo

Siri

- Chyba nie myślisz, że po czymś takim zwyczajnie sobie pójdę? Chcę wiedzieć czemu to coś chciało mnie zabić. I co to w ogóle było. Bo jak miał to być test dla Ciebie, to ciekawe, jak zdałbyś go samemu. - Odpowiedziała poprawiając starannie kapelusz. No i trochę jej się lżej na duchu zrobiło gdy zobaczyła, że wrócili. Zamierzała pójść z facetem, jednak była nieco czujniejsza.

Mistrzgry

- No, też myślę. Choć we mnie by nie strzelał raczej. Quincy i shinigami niby z natury się nie lubią, ale ja tam w to nie wierzę. Po prostu mieliśmy różne... poglądy. Bo wiesz, jak my zabijamy pustych to nie idą oni do Soul Society. Tylko znikają... - Zamyślił się chwilę - Ale co tam. Pan Hachigen jest nieco oddalony, trochę podróży nas czeka. Jechałaś kiedyś autem? Mam zamiar stopa złapać. No i ten... dobrze słyszeć, że idziesz.

Siri

- Jestem Shinigami, nie jeżdżę autami... ale mogę usiąść na dachu. - Odpowiedziała dreptając obok i rozglądając się za czymś ciekawym, żeby dać myślom błądzić. - Nie powiedzą Ci nic za to, że przyprowadzasz kogoś takiego jak ja?

Mistrzgry

- Ooo, zawsze chciałem pojechać na dachu. - stwierdził z Entuzjazmem - Ale to pojedziesz i potem opowiesz jak było. - Podczas drogi Kisatani mogła zauważyć dzieci grające w piłkę, które były bardzo pochłonięte swoją grą. W innym miejscu jakiś pracownik społeczny zbierał pojedyncze śmieci z ziemi. Inna pani właśnie szła z torbami zakupów. Ale Pnadaras wydawał się tym niezbyt przejmować - Cooo? Nieee, pan Hachigen jest bardzo miły i z chęcią pozna nowe towarzystwo. Szczególnie kogoś tak bezkonfliktowego.

Siri

- Ymm… no niech będzie, opowiem Ci jak było na dachu. - Stwierdziła z niewielkim uśmiechem na ustach. Jej uwagę przykuwało właściwie wszystko co ludzkie, miała z tym związane wiele myśli i była dość ciekawską istotą. - Jak się łapie tego całego stopa, wyciąga się znak z ulicy?

Mistrzgry

- Dobra! I cóż... Nic z tych rzeczy. Stajesz na ulicy, wyciągasz rękę i.. i czekasz. Jak coś w końcu podjedzie jakieś auto i... No piękna sprawa. Mówisz, gdzie jedziesz i jedziesz za darmo. Świetny sposób na podróżowanie. Nie zuzywasz Reiatsu i tym podobne.
I rzeczywiście, zmierzali w stronę jednej z głównych ulic na wylocie miasta. Ludzie... cóż, nie zbliżali się do Kisatani bowiem nie za bardzo ją widzieli.
- A poza tym, możesz poznać kogoś nowego.

Siri

- Ty możesz poznać, mnie nawet nie dostrzegają. Niespecjalnie mogę zawierać znajomości ze zwykłymi ludźmi. - Sprecyzowała idąc za facetem, spokojnie, bez pośpiechu. Po drodze czasem poprawiała kapelusz, czasem bawiła się frędzelkiem przy swoim Wakizashi. - Daleko jeszcze?

Mistrzgry

- Powinnaś załatwić sobie sztuczne ciało. Dzięki temu możesz mieć interakcje z ludźmi i tym podobne. No i jeszcze dodatkowo wszyscy cię widzą. I nieee, nie jest daleko. Widzisz tamtą ulice? Tam staniemy i poczekamy na kogoś, aż przyjedzie.
Stwierdził zadowolony. Nawet, jak podchodzili do ulicy to wyciągnął swój kciuk i zaczął obserwować okolice
- A więc... Dlaczego w sumie nie jesteś ,,normalnym" Shinigami?

Siri

- No w porządku, więc teraz stoimy... i żadnego wyrywania znaków? To trochę nudne. - Skomentowała patrząc po samochodach. Ale skoro był tak pewny swojego, to po prostu usiadła obok niego i oparła się rękoma za sobą. - Urodziłam się w Soul Society, ale nie skończyłam szkoły dla Shinigami. Jestem całkiem niezła w demoniczną magię i umiem... to coś... z maską. Ale po tym, co się tam nie tak dawno stało, poszłam szukać informacji na własną rękę.

Mistrzgry

Pandaras słuchał ją uważnie i dał jej wszystko dokończyć. Nadal stał z wysuniętą ręką patrząc się głównie na Shinigami
- Hmm... To interesujące. Rzeczywiście warto poszukać jakiś informacji dotyczących twojej przeszłości i tego... no zakładania Maski. Co jak co, ale wyglądasz trochę niczym Hollow... - pokręcił głową - I ohhh, magia demonów. Pan Hachigen potrafi ją bardzo dobrze.
Nie musieli długo czekać. Samochód podjechał, a w nim okazał się jakiś... młodszy pan, od którego Reiatsu się nie wydobywało. Jego auto to była jakaś Toyota, koloru szarego. Quincy wytłumaczył, gdzie jadą i wsiadł do środka. Zaprosił Kisatani na dach.

Siri

- Cóż, miejmy nadzieję, że coś nam ten Twój mentor rozjaśni w tym temacie. - Uśmiechnęła się lekko do chłopaka, a potem tak, jak siedziała, tak pojawiła się na dachu samochodu. Lekka była, więc użyła reiatsu żeby się do niego przykleić. I zrzuciła kapelusz na plecy, żeby jej go całkiem nie zerwał pęd powietrza.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4
Strona 4 z 4