Seiji #2 - Venom, sweets and some crying

Mistrzgry

Cisza, która mu dokuczała i to szumienie nie wróżyły nic dobrego w żadnym wypadku. Riruki nie było tutaj widać i słychać.
- Czego tu szukasz? - ewidentnie była to robota Kido komunikacyjnego. Jednak głos był trudny do zidentyfikowania.... Nie to męski ni męski. Zniekształcony, nieco... mechaniczny - Po co tu przybyłeś, Shinigami?

Shu

Orientując się, że była to komunikacja przez Kido zmrużył oczy. A zatem to był Shinigami i to miało sens.
- Lekarstwa na truciznę. - odpowiedział i nie zamierzał zwlekać tylko ruszył dalej chcąc dostać się do źródła Reiatsu jakie czuł. I gdzie ta Riruka?!

Mistrzgry

Kiedy tylko ruszył dalej, głos nie przestawał się do niego odzywać
- Ah, czyli przybyłeś by naprawić błędy pozostałych? Rozumiemy, rozumiemy. Nie będziemy zawoalowywać. Posiadamy taką odpowiedź na twe pytanie.
Powoli dochodził do źródła Reiatsu, lecz przed nim pojawił się kolejny problem. Nie była to Riruka, a raczej... nie tak, jak się spodziewał. Z boku, przy użyciu Shunpo, pojawiła się kobieta. Starsza, niziutka, możę metr czterdzieści. I w Haori kapitańskim. Jednak nigdy w życiu jej nie widział. Jednakże to raczej nie było jej zmartwieniem. Nie miała przy sobie miecza, jednak wokół niej unosił się ciemny dym, który był niewiadomego pochodzenia i umiejętności. A nad kobietą... W barierze w kształcie sześcianiu... znajdowała się Riruka. Nieprzytomna, ale bez żadnej rany.
- Kimkolwiek jesteś jednak, zalecamy ci opuścić to miejsce. Oddamy kobietę nietkniętą, kiedy tego dokonasz

A te słowa docierały do niego podwójnie. Zarówno do jego głowy jak i z zewnątrz. To ona musiała rzucić Kido.

Shu

Widząc Rirukę zacisnął dłonie w pięści. Jak ta stara baba śmiała ją uwięzić?! I nosić Kapitańskie Haori.
- Oddalę się. Chcę tylko odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Wysłałaś do Soul Society kogoś o imieniu Kuroi. Jej zanpaktou zainfekowało zarówno mnie jak i innego Shinigami. Chcę antidotium na tą truciznę... a także wyjaśnień.

Mistrzgry

- Ach... A więc szukasz trucizny, którą rzekomo wytworzyliśmy? - spytała się, a bariera nad nią z Riruką nieco się skurczyła - Dlaczego mielibyśmy ci powiedzieć cokolwiek na ten temat? Dlaczego uważasz, że mielibyśmy ci jakkolwiek pomóc, Shinigami?

Shu

Spojrzał z niepokojem na barierę z Riruką gdy ta się skurczyła. Następnie spode łba na babcię.
- Riruka nie ma z tym nic wspólnego. Wypuść ją. Poza tym Kuroi została zatrzymana i będzie osądzona. Chcesz ją tak po prostu porzucić? Jeżeli nam pomożesz to na pewno polepszy jej sytuację... jak i twoją. - nie był pewien czy pokonałby ją w walce zwłaszcza, gdy był osłabiony. Poza tym z jakiegoś powodu miała Haori należące do kapitana.

Mistrzgry

- Przybyła tutaj z tobą. Jest naszą kartą przetargową, byś stąd odszedł. Nie obchodzi nas ta płotka, więc twoje groźby są dla nas niczym. - Uśmiechnęła się - Czegóż pragniesz od nas? Że nas pochwycisz, że nas również dasz obok sprawiedliwośći?... - Jeszcze bardziej skurczyła bariere tak, że jej kolana były blisko jej klatki piersiowej.

Shu

W jego oczach pojawił się strach. Ta baba nie żartowała. Seiji mocniej zacisnął dłonie w pięści. Miała rację, że nie był w sytuacji gdzie mógł im zaszkodzić. A skoro Kuroi ich nie obchodziła...
- Odejdę stąd! Zostawię cię w spokoju ale... powiedz mi jak mogę pozbyć się trucizny, tylko tego chcę a potem ja i Riruka oddalimy się.

Mistrzgry

- Ach... - Pkiwała głową - Więc nadal zdeterminowany, by uzyskać od nas informacje, pomimo beznadziejnej sytuacji, w jakiej się znajdujesz? Nie martw się. Nie zabijemy człowieka.
Przesunęła barierę nad Seijiego, po czym ją opuściła, a Riruka zamierzała opaść na Seijiego nieprzytomna
- Jeśli tak bardzo pragniesz poznać antidotum, co mógłbyś zaoferować w zamian? Będziesz prosił i płaszczył? A może walczył za siebie i dokonywał decyzji, które wpłyną na świat? - SPojrzała się na niego uważnie - Co teraz zrobisz, jak wypuściliśmy jedno z twoich narzędzi?

Shu

Gdy wypuściła Rirukę szybko pochwycił ją gdy spadała i wyraźnie strapiony patrzył chwilę na jej nieprzytomną twarz. Ułożył ją po tym na ziemi delikatnie i wyprostował się wracając spojrzeniem do kobiety.
- Zatem chcesz wymiany? Co ktoś taki jak ja mógłby zaoferować tobie? - postanowił dowiedzieć się czy zdoła to załatwić bez walki. Nie łudził się nawet że sobie z nią poradzi, wydawała się niebezpieczna, a on miał tu słaby punkt w postaci Riruki.

Mistrzgry

- To niewłaściwe pytanie. Pomyśl za siebie. Nie oczekuj, żę wszyscy podadzą ci odpowiedź na tacy, młodzieńcze. Jesteśmy otwarte na propozycje, jednakże nic ci nie powiemy. Musisz myśleć za siebie. Teraz, jak nie masz presji, że twoje narzędzie umrze, możesz spokojnie pomyśleć. -Powiedziała stając spokojnie z rękami schowanymi w Haori.

Shu

- ona nie jest moim narzędziem! - odpowiedział wyraźnie urażony, że śmiała tak mówić o Riruce. Przypomniał też sobie, że Kapitan Mayuri wszystko widział poprzez jego ciało. A to oznaczało, że przynajmniej znali już twarz sprawcy, co dodało mu otuchy. To nie była pora na walkę. Przymknął oczy z lekkim uśmiechem.
- właściwie zmieniłem zdanie. Nie potrzebuje od ciebie pomocy, znalazłem rozwiązanie. - oznajmił dość pewnie złapał Rirukę w ramiona. - zostawię cię w spokoju

Mistrzgry

Kobieta uśmiechnęła się po jego słowach. Patrzyła się jeszcze na niego, po czym oczywiście skomentowała
- Ahhh... Dlaczego miałaby nie być? Mogłaby służyć jako tarcza dla ciebie podczas ataku. Zapamiętaj, wykorzystywanie innych jako narzędzia nie jest złą rzeczą. Do czego innego się przyda? Jest słaba. Chyba, że używasz ją w jeszcze inny sposób i nie chcesz jej zranić, bo straciłaby na wartości.
Tak długa wypowiedź o Riruce, by następnie zrobić krok do przodu
- Nie? - Spytała - Więc co zamierzasz zrobić? Udawać, że trzymasz nas w szachu? Że magicznie ,,znalazłeś rozwiązanie" ? Nie łudź się, że ci się to udało. Użyjesz Kido? spróbujesz wypalić truciznę?

Shu

Jej słowa sprawiły, że trafił go szlag. Obrażała Rirukę, mówiła że powinna być narzędziem... zapewne ona też wykorzystywała innych jako narzędzia. Przykładem była tamta blondynka. Odłożył ostrożnie na ziemię Rirukę i odwrócił się ku niej. Był co najmniej wściekły.
- Nie porównuj mnie do siebie stara rozpadówo! Nigdy nie wykorzystałbym nikogo tak jak ty! Kuroi czeka teraz proces a ty po prostu chcesz ją porzucić bo znudziłaś się zabawką i nie jest ci potrzebna... - uniósł dłoń przed siebie. - To coś... czego nie mogę wybaczyć. Hadou#63 - Raikoho! - w jego dłoni pojawiła się złocista kula elektryzującego reiatsu a potem wystrzelił pokaźny złocisty strumień błyskawic w staruszkę.

Mistrzgry

Kobieta tylko uśmiechnęła się lekko na jego słowa i widząc co ten wyprawia wypowiedziała tylko te słowa
- Bakudo #81, Danku.
Przed kobietą pojawiła się swoista, przeźroczysta bariera, która zablokowała atak Seijiego z hukiem. Pocisk trafił w ścianę, ale nic więcej się nie stało.
- Interesujące. Nie rozumiemy tego. Tak bardzo się frustrujesz na taką prostą prowokacje? Żałosne. Honor i poczucie sprawiedliwości cię zaślepia.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny
Strona 3 z 6