Rosalie #17 - Give me everything and i'll burn his world 2

Mistrzgry

Aizen tylko się uśmiechnął i końcówką miecza dotknął czoła Rosalie. Ta natomiast poczuła, jak moc z niej ubywa. Ta dziwna moc, którą otrzymała przed chwilą, która powoli znikała, a ona stawała się coraz bardziej ,,sobą" . Nie czuła już żadnego obcego ciała, a ona była sama sobą. Zmęczona, rozdarta, ale cała i zdrowa. Aizen natomiast...
Widać było, jak lekko się trzęsię i jak nieprzyjemne jest to dla niego uczucie. Krzywił się, ale stał dumnie, jakby nie chciał pokazać, że coś się z nim dzieje. Biala sieć otoczyła jego ciało scentralizowane w miejscu, gdzie posiadał kiedyś serce. Zaczęło wchłaniać się w jego ciało, a sam Aizen odetchnął z ulgą.
- Nie sądzisz, że to ironiczne, Rosalie Rosa Rosalluvia? Którąkolwiek decyzję byś nie podjęła, Rin osiągnąłby swój cel. Gdybyś zniszczyła Dangai, powstałby tutaj zupełnie inny świat, być może tętniący życiem. Gdybyś stworzyła nowy świat... cóż. A tak, pewnego dnia i ja stworzę swój wymarzony świat. Ciekawe są sploty przeznaczenia. Nie dziwie się, że potęga, którą dzierżyłaś była ciężka do wytrzymania. Gdyby nie mój własny klejnot, skończyłbym jak ty. Trochę zajmie mi przyswojenie tej mocy, ale w Muken będę miał mnóstwo czasu na dokonanie tego. Ale nasza rola się dopełniła. Całe lata planowania zniszczone przez dwie istoty. Jak się czujesz, Królowo Hueco Mundo? Właśnie uratowałaś świat.

Asha

- Źle. Może powinnam zginąć a nie dać ci moc. - przymknęła oczy i padła na plecy, łapiąc oddech. - Ale egoistycznie chcę żyć... - milczała chwilę nim zerknęła na Aizena. - Obiecaj mi jedną rzecz. Proszę. Gdy w końcu twój wyrok się skończy... niewinnych, którzy nie chcą mieć z tym wspólnegi nic a nic zostawisz w spokoju. - była zmęczona. Bardzo zmęczona.

Mistrzgry

- Bardzo egoistyczne myślenia jak na kogoś, kto właśnie podjął bardzo egoistyczną decyzję. Ale nie martw się. Kiedy będę nimi władał będę robił to tak, jak naprawdziwego boga przystało. A teraz zabierz stąd Veila i chodźmy.W Soul Society powinni powoli kończyć swoje batalie. A ja muszę wrócić do więzienia.
Ciężko było stwierdzić, czy Aizen uszanuje jej decyzję.

Asha

Cóż, oby tak było. Rosalie wstała chwiejnie, porzucając swą uwolnioną formę i już na ludzkich stopach poszła po Veila. Upewniwszy się, że nic nie zagraża jego życiu uniosła go na ręce i wróciła do Aizena. - Chodźmy stąd. - mruknęła. Ale... obejrzała się na ciało Rina i westchnęła. - Ma tak zostać?

Mistrzgry

Aizen grzecznie czekał na samą Rosalie cierpliwie. Sam Veil leżał nieprzytomny i nie wyglądało na to, że obudzi się przez najbliższy czas. Jego stan był opłakany, a jego Reiatsu było wątłe i niskie. Ale to on ją uratował, koniec końców. Kiedy Rosa spojrzała się na lewitujące ciało Rina, aizen również tam zerknął
- Hm, masz rację, Rosalie. Zostawienie tutaj ciała silnego shinigami byłoby błędem. - Aizen wyciągnął palec w stronę opadającego ciała shinigami - Hadō #88. Hiryū Gekizoku Shinten Raihō.
Potężny promień wystrzelił w jego ciało... ewaporując to, co z niego zostało. Potężny, niebieski promień przypominający Cero zniszczył doszczędnie ciało wroga - Dokąd wracamy, Rosalie?

Asha

Nie to miała na myśli wskazując jego ciało, ale była zbyt zmęczona by to komentować. Może i lepiej, że go nie będzie... z drugiej strony nigdy nie zastanawiała się co się dzieje z Shinigami po śmierci. Na dobrą sprawę nie wiedziała też co się działo z Pustymi po śmierci. Zabici przez Quincy znikali, ale co z "normalnie" zabitymi? Z takimi myślami wróciła uwagą do Aizena. - Do Hueco Mundo. Ty natomiast do Mugen, obaeiam się. - wbiła znużony wzrok w twarz Aizena. - Czy... gdybyś mógł coś zmienić co byś zrobił?

Mistrzgry

- Tak, zdecydownie się tam udam. Nie, bym miał wybór. - Aizen dotknął rękąw powietrze, rozdzierając przestrzeń, która prowadził prosto do HUeco Mundo. No, raczej do przejścia, które prowadziło do Garganty. - Czemu zadajesz to pytanie?

Asha

- Z ciekawości. Czasami myślę, że zmieniłabym coś w swoim życiu, ale... - zerknęła na Veila w jej ramionach. - Myślę, że i tak cały czas je zmieniam.

Mistrzgry

- Czemu tak potężna istota się nad tym zastanawia? Możesz robić co zechcesz. zmieniać świat według twojego uznania. Nie musisz zniżać się do ich poziomu takimi myślami. Jesteś ponad nimi. Nikt nie musi rozumieć twoich czynów, bowiem tacy jak my ustalamy zasady tego świata. - Odparł, powoli wchodząc do swojego przejścia, lecz zatrzymał się w połowie swojego kroku - Dlatego też, nawet kiedy jest już martwy, Rin wygrał. Prędzej czy później na skutek tego. co się tutaj działo, powstanie nowy świat. A na chwilę obecną, kiedy opuszczę swoje więzienie, będziesz pierwszą osobą ktorej będę musiał się pozbyć. Więc ciesz się swoim życiem póki możesz. A kto wie, może w końcu zrozumiesz, dlaczego to my jesteśmy bogami tego świata.

Asha

Zaśmiała się cicho, choć bez wesołości. - Nie zamierzam żyć przez dziewiętnaście tysięcy lat, Aizen. Gdy będę mieć dość znajdę swego następcę i oddam mu lub jej swoją moc. Kto wie? Może będą silniejsi od ciebie. A może zginą próbując cię powstrzymać. To już nie będzie moje zmartwienie.

Mistrzgry

- Widać, że nadal posiadasz pozostałośći mentalności kogoś godnego pogardy. Może ci to przejdzie. A może po prostu nie jesteś kimś, kto zasługuje zasiąść na tronie. - Mówił to z taką arogancją i spokojem, jakby to były zwykłe fakty - Ale koniec tej rozmowy. W końcu muszę wrócić do więzienia, a ty do swojego królestwa, czyż nie?

Asha

Tym razem zaśmiała się szczerze, jej perlisty głos zabrzęczał w powietrzu. - Odbiorę to jako komplement, mój drogi. Tak, czas wracać. Do domu. - zerknęła czule na Veila. Postara się mu dać dom na jaki zasługuje.

Mistrzgry

Aizen powoli zanikał w swoim przejściu. Pomimo tego, że mógł ją oszukać, absolutnie nie czuła tego. Wiedziała, że wróci do więzienia. Czy to było z powodu, iż była od niego silniejsza? A może nie był to odpowiedni moment? Kto wie, co chodzi po jego głowie. A sama Rosalie mogła wrócić do Hueco Mundo, do swojego domu, by w końcu móc... odpocząć. Prawdopodobnie. Veil był bezpieczny. Rosalie choć zmęczona i lekko ranna, to cała i zdrowa. Nadal szumiało jej w głowie od tych milionów wizji, które otrzymała, ale wciąż była sobą.

***

Aizen powolnym krokiem kroczył przez bezkresną pustkę. Przed nim znajdowały się drzwi do Soul Society. Zatrzymał się i skrzywił. Z ust poleciała mu krew
- Hm. Najwidoczniej twoje dzieło, Rin, było niedoskonałe. Będę potrzebować sporo czasu, by się do niego przyzwyczaić. Zaiste, podziwiam twoją wiedzę na temat dusz i ich przepływu. Wiesz, czemu przegrałeś? - Spojrzał się na twoje serce - Bo nie rozumiesz, jak istoty żywe potrafią być uparte. Nie chcą zmian, nawet, jeśli to prowadzi do lepszego końca. Wygrałbyś, gdybyś zmusił ich wszystkich do tego. Ale miałeś zbyt dobre serce. - Po tych słowach wkroczył do Soul Society.

***

Brama się otworzyła. A Rosalie mogła wejść i ponownie zasmakować piasków Hueco Mundo. Przed nią rozpościerało się Las Noches. Jej dom.

Asha

Hueco Mundo. Odetchnęła znajomym powietrzem i zaczęła powrót do domu. Veil potrzebował pomocy i odpoczynku, co Las Noches oferowało.

Mistrzgry

To jest pierwsze co spotkała. Stojący praktycznie nieopodal Rosalie, kiedy tylko wyszła na zewnątrz. Skrzywił się lekko na jej potężne reiatsu ale uśmiechnął się krzywo
- Yo. Długo ci zajęło.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 Następny
Strona 3 z 5