Rin #2 - Prawdziwa postać

Dunir

Kiwnęła głową i spróbowała lekko ponaciągać mieśnie, żeby zobaczyć, jak tam sie mają rany, czy będzie ją to spowalniać. Chyba nie było tak źle.
-Pewnie, tutaj żaden kozak raczej się nie pokaże. Póki co, był tylko jeden zwykły Hollow, a i wtedy jeszcze nie znałam swoich Zanpaktou.
No bo czemu ktoś inny niż bezmyślny pusty miałby się tu zapuszczać.
-Jeśli nie masz nic przeciwko, obejrzałabym sobie mieszkanie tego urwisa. Może będzie tam coś, co wyjaśni jego motyw. Coś, czego nie pocięłam oczywiście.
Podrapała się po głowie z przepraszającym uśmiechem.

Mistrzgry

- Oczywiście, niby z jakiego powodu miałby. - Powiedziała z chichotem - Wątpie, by teraz tak coś się tutaj zapuściło. I dobrze. Moglibyśmy sprawdzić co i jak takiego się dzieje.
Rin była w całkiem całkiem stanie. Jej wytrenowane ciało zdecydowanie pomagało jej nie tyle uleczyć się, co zwiększyć swobodę ruchu. Nie było tak źle rzezcywiście.
W samym domu nieznalazła nic, pociętego lub nie, co mogłoby wskazywać na cokolwiek. Jedyne, co takiego mogło się znaleźć to w jego samej głowie, zarówno informacja jak i wszelaka wiedza. Więc... Nie bardzo było tutaj co znaleźć
- Hmmm... Powiedz mi jeszcze raz. Kiedy wracasz do Soul Society? - Zagadała Endrigga.

Dunir

Westchnęła niepocieszona, odsuwając kolejną już szufladę w nadziei, że coś tu jednak znajdzie. Na próżno.
-Za niecałe dwa tygodnie. Nie wiem prawie nic o tym zajściu, więc po prostu wspomne o tym raportujac co sie działo podczas przydziału. Zostawianie posterunku bo jakis Quincy odpierdalał nie brzmi według Rin na dobry pomysł.
-Może dowiem się w tym czasie czegoś więcej. Czegoś co by mi moglo umknąć gdybym wróciła chociaż dziś.
Miło bylo słuchać, jak ewidentnie potężna "dziennikarka" nawet sobie chwali Rin. Polubiła Ją.

Mistrzgry

- Jeśli coś, to myślę, że będę przebywać w tym Mieszkanku jakiś czas, skoro i tak jest pustę. Muszę napisać o tym do gazetki i takie tam. Wiesz ,,dziennikarskie" sprawy. -Puściła do niej oczko - Jeśli będziesz przebywać tutaj jeszcze, z chęcią zobacze jak wpadasz do mnie, jesteś naprawdę fajna.

=========

Mimo to przez ten czas nie działo się wiele. Żadnych ataków, żadnych... niespodziewanych ataków Quincy. No po prostu piękna sprawa. Jednakże, po dwóch dniach jej motyl poinformował ją, że musi wracać do Soul Society...

Dunir

-Jasne, nie widzę przeszkód. Do dziennikarskiej pracy trzeba spokoju. Uśmiechnęła się. Grała w Jej grę, no bo czemu nie? Całkiem zabawne.
-Na pewno wpadnę.

No i minęły dwa dni słodkiego niczego. Żadnych pustych, żadnych Quincych, no tak jak myślała, sielanka. Zdziwiła się mocno, kiedy dostała informację o potrzebie Jej powrotu. Nawet trochę zmarkotniała.
Może i minęły dwa dni, ale dbała każdego ranka o swoją posturę, a każdego wieczora medytowała, by nacieszyć się towarzystwem swoich przyjaciółek.
Postanowiła przed powrotem odwiedzić Endriggę, żeby się pożegnać. Kto wie, kiedy się znów spotkają.
Przybyła pod "Jej" mieszkanie i zastukała w drzwi. -Oi, Pani Dziennikarz! To ja, Rin!

Mistrzgry

Endrigga oczywiście siedziała w swoim mieszkaniu i coś zapisywała w swoim notatniku. Wstałą i otworzyła drzwi swojej dobrej znajomej
- Oh, Witaj Rin. Coś się stało? -spytała uprzejmie.

Dunir

-Wpadłam się pożegnać, dostałam wezwanie powrotu. Od razu przyznała, no bo Rin raczej nie owija w bawełnę.
-Martwiące, bo zazwyczaj przydziały nie trwają trzy dni. Wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się.
-No i jeszcze raz chciałam podziękować za pomoc. Jakbyśmy się kiedyś znów spotkały, to możesz na mnie liczyć.
Przyjaźń Rin była prosta i jasna.

Mistrzgry

- Oh. - Odpowiedziałą całkiem zaskoczona. - To rzeczywiście przykra sprawa. Ale cóż, co nasze to nasze. Mam nadzieje, że to rzeczywiście nic poważniego.
Powstała, by rozłożyć ręcę w geście, jakby chciałą przytulić Rin. Od, taki miły gest.

Dunir

-Oby. Nie ma co siać fermentu, co będzie, to będzie. czemu miałaby się martwić czymś, o czym nie ma pojęcia? Pojawi się problem, to sobie z nim poradzi na żywo.
A Rin nie oponowala, wręcz przeciwnie. Z radością chwyciła w ramiona Endriggę i ścisnęła serdecznie. Dyskretnie też niuchnęła Jej włosy. No..tak o, żeby wiedzieć. No. Po prostu, normalna rzecz.
-Równa z Ciebie babka. Trzymaj się w tym dziennikarstwie. Mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy.

Mistrzgry

Jej włosy pachniały całkiem przyjemną słodkawą nutą, którą Rin nie mogłą określić. Zapach nie był nachalny, wręcz przeciwnie. Wcześniej go nie czuła ani troche.
- Też jesteś bardzo w porządku. Równa z ciebie shinigami. Napiszę o tobie piękny artykuł, obiecuję.
Puściła ją w końcu machając lekko dłonią na pozęgnanie.

Dunir

No proszę, milutko pachnie.
-No mam nadzieję. Miłej pracy w takim razie. Obdarowała Ją pożegnalnym uśmiechem i obróciła się, by odejść.
Nie czekając dłużej, wyjęła Zanpakuto i umieściła przed sobą, wsadzając je w niewidzialną przestrzeń i przekręciła jak klucz, otwierając Senkaimon. Zaczekała na swojego motyla i przygotowała się do drogi.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4
Strona 4 z 4