Kyoko #3 - Moon Reflection on Water

Mistrzgry

Podróż trwała dosłownie chwilę. Gdy tylko przekroczyła ten Senkaimon nie było już ciemności. Nie było już odgłosów walk. Nie było już tej dziwnej architektury. Pod nogami Kyoko znajdował się Beton. I ulica. Wokół znajdowały się domy. Rzeczywiście wróciła do świata ludzi. Aizen stał obok niej uśmiechnięty jak zawsze, spoglądając się w niebo. Była noc, a księżyc świecił jaśniej niż zwykle.
- Przybyliśmy, Kyoko. Do świata ludzi. Do twojego świata.
Spojrzał się na nią spokojnie. Nadal nie wydawało się, by miał jakieś złe zamiary
- Lecz to nie koniec naszej wyprawy. Udajmy się w bardziej przestronne miejsce, nim shinigami nas znajdą. Nie chcę, by postronne osoby ucierpiały na tym konflikcie. Gdy się ich pozbędziemy będziesz prawdopodobnie wolna.

Shu

Nie było jej tu zaledwie chwile, ale gdy stanęła na Betonie i mogła podziwiać znajome jej budynki odetchnęła mimowolnie z ulga. Była to jakaś forma relaksu dla jej umysłu. Udało się jej, wróciła do domu…
Nie była jednak nadal sama, kto wie co zamierzał Aizen. Z drugiej strony… dotrzymał słowa. Sprowadził ja tutaj.
- Souske-san… myślisz ze Shinigami przybędą aby mnie skrzywdzić? Co do ciebie to raczej tak skoro trzymali cię tam zamkniętego i się uwolniłeś. – rozejrzała się jeszcze krótko po znajomej sobie okolicy.
- myślę ze znam miejsce gdzie nie ma zbyt wiele osób. Mogę cię zaprowadzić. – zamierzała go zabrać nad jezioro gdzie chodziła czasami gdy chciała pobyć sama. O tej prze dnia powinno tam być raczej pusto.

Mistrzgry

- Dobrze, Kyoko. - Odpowiedział krótko po jej wywodzie - Prowadź zatem.
I kiedy ruszyli dopiero rozpoczął temat, który rozpoczęła przed chwilą.
- Żaden shinigami nie przyjdzie, aby cię skrzywdzić. Ani mnie. Byliby głupcami, gdyby przysłali prostych shinigami za nami. Myślę, że wyślą kogoś o wiele potężniejszego. - Tutaj uśmiechnął się tajemniczo - Domyślam się nawet kogo. Więc kiedy tylko dotrzemy do jeziora, pozostawie tylko swój miraż, a ja sam udam się na spotkanie z naszym pościgiem. Nie pozwolę, byś została skrzywdzona, Kyoko. Dzięki mirażowi będę wiedział, czy jesteś w niebezpieczeństwie. Choć nikt wtedy nie będzie mnie widział prócz ciebie, miej to na uwadze.

Shu

Kyoko zatem ruszyła przodem słuchając co miał do powiedzenia. czuła się przytłoczona tym, ale było lepiej… była już na swoim terenie, mogła zrobić więcej niż tam błąkając się podczas toczącej się wojny.
- To w sumie ma sens… ze zwykłymi Shinigami sama mogłabym sobie spróbować dać rade… dziękuje. Jestem zaskoczona, ze nadal próbujesz zapewnić mi bezpieczeństwo, mimo ze dotrzymałeś umowy i mnie tu zabrałeś.

Mistrzgry

Na słowa Kyoko Aizen uśmiechnął się. Ciężko było stwierdzić czy jest to ciepły, czy szyderczy uśmiech
- To prawda, ale chcę, byś była wolna, Kyoko. Chcę, byś mogła podejmować decyzję za samą siebie. Czym byłaby twoja wolność, jeśli zaraz zostałabyś zabrana z powrotem do Soul Society? Musisz być wolna. A pewnego dnia, być może, sięgniesz gwiazd, jak nieliczni.

Shu

Kiwnęła powoli głową uznając, ze to miało dużo sensu.
- sięgnę gwiazd, huh…? – mruknęła cicho ale nie dodała nic więcej. Powoli docierali do miejsca o którym mówiła. Jezioro do którego zmierzali zawsze sprawiało, ze mogła się uspokoić i wszystko przemyśleć. Dlatego tez chciała się tam teraz znaleźć, bo było sporo do przemyślenia.

Mistrzgry

- Owszem, gwiazd. - Kontynuował Aizen - Masz ogromny potencjał, Kyoko. -
Jezioro było coraz bliżej i było je widać z oddali. Jego powolne fale rozpościerały się po okolicy, a sam Aizen wydawał się być pewnym siebie. W końcu, kiedy dotarli w okolice brzegu nikt na nich nie czekał. Na całe szczęście. Sam Aizen zerknął z zainteresowaniem na Kyoko - Rzeczywiście, miejsce zapierające dech w piersiach. Jak się teraz czujesz, Kyoko?

Shu

Odetchnęła wyraźnie z ulga gdy się tu znaleźli. Nie mogła wytłumaczyć czemu tak było ale czuła się lepiej w tym miejscu, dlatego podeszła bliżej jeziora.
- spokojniej… jak mówiłam, lubię to miejsce. Powiedz Souske-san. Co zamierzasz dalej zrobić? – zapytała patrząc jeszcze chwile na tafle wody i dopiero po tym na niego.

Mistrzgry

Aizen przez chwilę się nie ruszał. Mogłoby się wydawać, jakby się nad czymś zastanawiał. Jego wzrok był skupiony na tutejszym jeziorze ze swoich pół otwartych oczu. W końcu otworzył swoje usta.
- Jestem osobą, która głęboko wierzy w ludzkość, Kyoko. Co by było, gdybym ci powiedział, że na tym świecie istnieje bóg? Że istnieje istota, która jest w stanie zrobić wszystko, by ten świat był lepszy? Posiadać siłę, by móc działać? A jednocześnie tego nie robić? Jak nazwałabyś tego boga?

Shu

Jej wzrok powoli spoczął na tafli jeziora kiedy słuchała słów Aizena dotyczących boga. Zmarszczyła nieco brwi wydając się poruszona tymi słowami.
- Bóg, który mógłby zmienić wszystko... ale nie robi nic... po co zatem jest? I jak może patrzeć na to wszystko co się dzieje bez angażowania się? To głupie, ale... ciężko uwierzyć mi w istnienie takiego bytu. A jeżeli tak jest, to chciałabym aby zniknął... bo swoim istnieniem udowadnia, że nie potrzebujemy takiej istoty tak czy inaczej.

Mistrzgry

- Też tak uważam. - przerwał na chwilę - A taka istota istnieje na tym świecie. Zwie się Król Dusz. Ta rzecz zarządza światem w tej czy innej formie od mileniów lat. Posiadając taką moc... mógłbym zmienić wiele. Mógłbym zakończyć wojny pomiędzy ludźmi i hollowami, mógłbym sprawić, że nikt nigdy nie będzie musiał dokonywać tak trudnych wyborów... Jestem do tego stworzony. A jednak, całe Soul Society użyło swoich sił by mnie powstrzymać przed zmianą tego stanu. Bali się, co może nastąpić po zmianie. Gdyby nie ich działania, nie byłoby Yhwacha. Nie byłoby dzisiejszej sytuacji. Jak myślisz, była to słuszna decyzja?

Shu

Powoli jej wzrok wrócił do Aizena. Oczywiście, że był zagrożeniem dla Soul Society, i był potężny. Uwolniła go chcąc uciec przed wszystkimi i wszystkim, przytłoczona tym wszystkim co się stało. A jednak teraz przez moment dopadły ją wątpliwości.
Czy Souske Aizen powinien zostać Bogiem? Czy uznawanie się za godnego tego tytułu już go nie wykluczało? Czy w ogóle powinna być istota mająca ten status?
- Gdyby ktokolwiek był w stanie zostać Królem Dusz... to chyba nie powinno tak działać. Każde z nas ma jakieś marzenia, jakieś aspiracje do których dążymy. Gdybyśmy otrzymali szanse zostania kimś takim... czy one by nami nie kierowały w pierwszej kolejności...? Jakie... są twoje marzenia, Sousuke-san? - zapytała patrząc na niego z powagą. Jakaś jej część bała się tej rozmowy. Uważała, że jest niewłaściwa aby w ogóle brać pod uwagę taki scenariusz. Była tylko Kyoko... dziewczyną z kluczem, który otwiera wszystko. A jednak nadal była w tym wszystkim tak bardzo mała i nic nie znacząca.

Mistrzgry

Aizen spojrzał się na Kyoko całkiem spokojnie. Nie potępiał jej, nie wydawał się zagrożeniem dla niej samej.
- Jakie są moje marzenia? To chyba oczywiste. Zasiąść na tronie świata i władać nim wszystkimi istotami. Wszyscy ludzie są imitacjami małp, zaś bogowie są tylko marną imitacją ludzi. Jesteśmy kimś o wiele silniejszym, niż nam się wydaje. Kiedy zasiadłbym na tronie świata, potencjał wszystkich byłby dostępny dla wszystkich. Tak, jak ty otwierasz wszelakie wrota. To niesamowita umiejętność, Kyoko.

Shu

Rozważała coś chwilę nie odzywając się, tylko obserwowała Aizena uważnie. Ofiarowanie ludziom potencjału... czy to było coś złego? Świat Dusz miał swoje zasady, a Aizen próbował je naruszyć. Zasady po coś były, ale Kyoko również je naruszała samym istnieniem jej klucza.
- Umiejętność... myślisz, że otworzyłaby ci ona drogę do spełnienia twojego marzenia, Sousuke-san? - to powoli się jej coraz bardziej nasuwało. Nie musiała tego robić, nie zmuszał jej do niczego, ale im dalej brnęła w poznawanie tego mężczyzny, tym bardziej rozumiała swoją rolę tutaj. Chociaż może tylko ona ją tak postrzegała.

Mistrzgry

- Myślę, że jedyne miejsce, do którego nie możesz otworzyć bramy jest pałac Króla Dusz. Głównie z powodu, iż nie ma do niej żadnej bramy czy klucza. Ale nie ukrywam, twoje umiejętności na pewno byłyby w stanie otworzyć kilka przejść. Jednak jak mówiłem Kyoko. - Spojrzał się na nią - Nie zamierzam cię do niczego zmuszać. Poza tym... teraz są zbyt niespokojne czasy, byśmy mogli wprowadzać coś w działanie. Zapewne, jeśli moja najbliższa konfrontacja się powiedzie, będę mógł utrzymać niski profil do odpowiedniego momentu.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony 1, 2 Następny
Strona 1 z 2