Kisatani #2 - Podróż

Mistrzgry

Ruszyli. Auto powoli się rozpędzało, ale Kisatani opuszczała i zostawiała za sobą miasto. Jechali wzdłuż drogi. Wiatr rzeczywiście był spory podczas tego, ale nic, z czym nie była by sobie w stanie poradzić kobieta. Pozostawiając kamienną dżunglę za sobą zaczęli wkraczać na bardziej przyjemne tereny, takie bardziej zielone, poprzedzając domkami jednorodzinnymi. W końcu i one się skończyły, a wokół jej rozpościerały się piękne pola, lasy w oddali oraz kilka aut, które spotykała po przeciwnej stronie. Z oczywistych powodów nie mogła rozmawiać z Quincy, który siedział w środku i chyba rozmawiał z kierowcą, by nie wyjść na jakiegoś antysocjalnego człowieka...
Pogoda dopisywała, choć było już popołudnie. Było całkiem ciepło. Zapachów ciężko było doznać przy takiej prędkości.

Siri

Shinigami w najlepsze siedziała na dachu samochodu przez całą drogę, oglądając sobie okoliczne krajobrazy. Przedmieścia, zieleń, domki, pola i lasy. Czasem leniwie pomachała przejeżdżającym autom mimo, że raczej nikt jej nie mógł zobaczyć. Ale kto wie, może któryś z pasażerów mógł dostrzegać duchy? Niemniej, nie przeszkadzało jej przebywanie na dachu, siedziała spokojnie na swoich stopach, z lekko rozstawionymi kolanami i dłońmi złożonymi na udach. Czekała.

Mistrzgry

A czymże była taka jazda bez podziwiania ładnych, całkiem dobrych i czasem i nawet malowniczych krajobrazów okolicy? Podróż, w której nikt jej nie widział na pewno nie należała do tych... Bardziej ekscytujących.

Do czasu.

Wyczuwając zmiany reiatsu, które dzieją się dookoła Kisatani poczuła, Jak coś nadlatuje w jej kierunku, frontalne prosto z przeciwnej ulicy z dużą prędkością. Podobną prędkością do jej samej i... Jej własnego Reiatsu? To tak, jakby zbliżała się do samej siebie. I rzeczywiście w oddali mogła dostrzec nadjeżdżające Auto.
A na jego dachu stała wyprostowana Kisatani, która głową skupiała się patrząc się... Na samą siebie?

Siri

Kisatani jechała, jechała, jechała... nic nie zmąciło jej spokoju przez długi czas. Aż do tego momentu.

Najpierw zmarszczyła brwi czując dość dużą ilość reiatsu w okolicy, wiec od razu wstała żeby stanąć na dachu prosto i naciągnąć na głowę słomkowy kapelusz. Wbiła spojrzenie w nadciągającą siebie, więc mijając się, będą wyglądać jak lustrzane odbicie. Była gotowa do reakcji i gwałtownej akcji, jeśli "ta druga" coś zrobi.

Mistrzgry

Jej druga ,,ona" nie zachowywała się niczym lustrzane odbicie. Podczas wymijania lekko przechyliła swoją głowę z lekkim uśmiechem, cały czas patrząc się w jej oczy. Były niby takie same, ale jednak takie... dziwne.
Poza tym im dalej jechali, tym wydawało się, że jest coraz chłodniej. Nie wróżyło to niczego dobrego.

Siri

- "Ciekawe, czy on też to widział" - Pomyślała stojąca na dachu samochodu dziewczyna, która odprowadzała swojego "klona" wzrokiem tak długo, aż nie zniknął jej z zasięgu dostrzegania. Potem odwróciła głowę w kierunku, w którym jechali. Zmarszczyła brwi czując dziwny chłód. - Co tu się dzieje...? - Mruknęła do siebie pod nosem.

Mistrzgry

Auto.... Zwalniało. Powoli i konsekwentnie, ale zwalniało. Okolica wydawała się coraz bardziej zamglona. Coś tu ewidentnie było nie tak. W końcu Auto zatrzymało się na uboczu. I tak stało przez chwilę. Ze strony, w którą obecnie patrzyła się Kisatani mogła zauważyć ponownie samą siebie zmierzającą w stronę auta właśnie. Powoli kroczyła w stronę pojazdu nie śpiesząc się nigdzie.

Siri

Shinigami krótką chwilę obserwowała nadchodzącą postać, zaniepokojona faktem, że samochód się zatrzymał. Zeskoczyła obok pojazdu i zajrzała do środka kontrolnie kątem oka. Potem wyszła naprzeciw samej siebie. - Czym Ty jesteś? I czemu wyglądasz jak ja? - Zapytała bez ogródek.

Mistrzgry

Postaci w aucie... Siedziały sobie, jak gdyby nigdy nic, ich wzrok nadal wpatrywał się w drogę, jakby byli w jakimś transie. Postać, która wyglądała dokładnie jak Kisatani zatrzymała się wpatrując się w nią
- Nigdy bym nie pomyślał, że ktoś mógłby jeździć na aucie - Odparł... Nie jej głosem. Brzmiało to bardziej jak meski, niski i gardłowy głos - Ale wyczuwam od ciebie coś, co przypomina nas samych. Odejdź więc, kiedy ja się pożywiam.
I ruszyła dalej w stronę auta. A Kisatani mogła wyczuć na kilometr, czym to coś jest.
To na pewno był Pusty.

Siri

Shinigami lekko zbladła gdy poczuła reiatsu pustego. Jednak nie zastanawiała się długo - użyła Shunpo, by znaleźć się przed nim i zagrodzić mu drogę mając już w dłoni swoje Zanpakuto. - Nie dam Ci ich tknąć! - rzuciła stanowczo, zdecydowanie gotowa do walki.

Mistrzgry

- Ha.... Więc nawet ktoś z krwią moich braci będzie mi się przeciwstawiać? Niech tak będzie. - Odparł cofając się o kilka kroków. Uśmiechnął się szyderczo i to, co zrobił w jednej chwili było przerażające. Szczególnie, że wyglądało to na jej jakby wyglądzie.
Pusty przekręcił swoją głowę o sto osiemdziesiąt stopni z głośnym chrzęstem, a ,,ciało" Kisatani zaczęło wręcz pulchnąć, po czym eksplodowało, rozrastajac się i przybierając nowy kształt. Duży, czerny z widoczną maską. No... i z pokaźnymi skrzydłami

- tO bYł DuŻy BłĄd, ShInIgAmI. - Odpowiedział, a na czubku jego ogona zaczęło tuż po transformacji formować się Cero.

Siri

Kisatani nie miała czasu przejmować się tym, co stało się z "nią samą". Choć w sercu czuła obrzydzenie i strach, instynktownie zadziałała od razu. Przykucnęła szybko i oparła dłoń na ziemi mówiąc. - Rozkazuj, Shinku no joō. - Jej Zanpakuto miał w oka mgnieniu przyjąć formę pazurzastych rękawico - nakładek na jej dłoniach. Z czego ta, która opierała się o podłoże, zostawiła na ziemi znak. Wtedy dziewczyna zamierzała ponownie użyć Shunpo, by odskoczyć w bok - z daleka od samochodu z ludźmi, i porobić za przynętę dla Cero oraz uskoczyć przed nim w odpowiednim momencie. W końcu sama używała Cero, mniej więcej wiedziała jak działa.

Mistrzgry

Pusty wręcz od razu zareagował na przemieszczenie się kobiety. Oczywiście, że celował tam swym ogonem z ładującym się Cero, które po chwili wystrzeliło prosto w jej stronę. Sam Pusty nie ruszał się jeszcze z miejsca, i choć jego kończyny wyglądały na kruche, to nie mogłą dać się zmylić. Lekko tylko się schylił, jakby przygotowywał się do skoku
- ShIkAI? - spytał jakby zainteresowany

Siri

Shinigami skupiła się na uniknięciu Cero, a gdy jej się to udało, przystanęła obserwując Pustego uważnie. - Tak, Shikai. - Odpowiedziała mu rzeczowo, jednocześnie po chwili robiąc gwałtowny ruch dłonią przy swojej twarzy by narzucić maskę Visoreda. - Było się nie pchać gdzie Cię nie chcą. - Rzuciła do niego zmienionym głosem.

Mistrzgry

Cero było zbyt oczywiste, by go nie uniknąć. Stwór widząc, że go uniknęła i założyła maskę, ewidentnie lekko się przestraszył. Podskoczył do góry i na swoich skrzydłach uniósł się w powietrzu
- kHHHHH! - krzyknął - CzYm Ty JeStEś?! - skrzeknął, nie wykonując żadnych gwałtownych ruchów.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony 1, 2, 3, 4 Następny
Strona 1 z 4